Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΞΑΝΘΙΩΤΕΣ
Λοιπόν έχουμε και λέμε.
41 δημοτικούς σύμβουλους, ζωή νάχουν, διαθέτει το δημοτικό συμβούλιο Ξάνθης. Αν ο κάθε δημοτικός σύμβουλος έλειωνε ένα πρόβλημα της Ξάνθης το χρόνο. Όλα τα προβλήματα της Ξάνθης θα είχαν λυθεί.
Πιο «λιανά» Αν ο κάθε ένας δημοτικός σύμβουλος, μικρή σημασία έχει σε πια παράταξη ανήκει, ασχολούνταν παραδείγματος χάριν με τα σκουπίδια.
Μελετούσε την διαδικασία αποκομιδής, τους πραγματικούς χρόνους, την ανακύκλωση, παρακολουθούσε που χρειάζονται οι κάδοι, έβλεπε πόσοι από τους κάδους της πόλεις γίνονται ιδιωτικοί στο Δροσερό, εισηγούνταν με προτάσεις που έχουν σχέση με τα πραγματικά δεδομένα είναι βέβαιο ότι μέσα στην θητεία του, θα λυνόταν το πρόβλημα των σκουπιδιών μια κι έξω.
Άλλος δημοτικός σύμβουλος θα καταπιανόταν Π.Χ. με τον πολιτισμό, τις εκδηλώσεις, την σχέση κόστους οφέλους για τους Ξανθιώτες και στο τέλος της τετραετίας υπέβαλε τις προτάσεις με τα πραγματικά δεδομένα το όλο ζήτημα θα είχε επανασχεδιαστεί προς όφελος των Ξανθιωτών.
Με λίγα λόγια αν ο κάθε δημοτικός σύμβουλος έκανε την δουλειά του με αγάπη και σεβασμό προς τους Ξανθιώτες που τον ψήφισαν, τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά στο τέλος της θητείας τους και οι Ξανθιώτες θα τους αντάμειβαν με την επανεκλογή τους.
Αντί για αυτό τι έχουμε;
Συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 25ης Αυγούστου. Ένα δημοτικό συμβούλιο που όποιος το παρακολούθησε θα τραβούσε τα μαλλιά του γιατί δεν είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι που απολαμβάνουν Της ψήφου εμπιστοσύνης των Ξανθωτών να ενδιαφέρονται για τα συμφέροντά τους.
Στο δια ταύτα. Από τους 41 Δημοτικούς συμβούλους του δημοτικού συμβουλίου της Ξάνθης, παρόντες μετά βίας 26 δηλαδή μείον 15 σύμβουλοι – αντιπρόσωποι των Ξανθιωτών.
Τι τραγικότερο όλων, από τους 10 προέδρους των τοπικών συμβουλίων, δηλαδή της άμεσης δημοκρατίας, απόντες και οι 10
Αυτοί αποκλείεται να αγαπούν τα χωριά τους και την κοινότητα.
Οι δημοτικοί σύμβουλοι και ειδικότερα αυτοί που κατέχουν αξιώματα δεν αγαπούν την πόλη το έχουν αποδείξει εδώ και 3 χρόνια.
Σαφώς και ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου θα πρέπει να λάβει τα μέτρα που προβλέπονται από τον κανονισμό αν λείπει συνεχόμενα ο τοπικός ή ο δημοτικός σύμβουλος και φυσικά γενάτε το ερώτημα.
Σε αυτούς τους ανθρώπους που απουσιάζουν συστηματικά από τις συνεδριάσεις μπορεί κανείς να τους κάνει με τον κανονισμό να αγαπήσουν τον τόπο τους;
Η αγάπη για τον τόπο μας πηγάζει μέσα από την ψυχή μας.
Το τελικό συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι αυτές οι απουσίες των εκπροσώπων των πολιτών μόνο αγάπη για τον τόπο τους δεν δείχνει.
