Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης: Ναι στην παραγωγή αμυντικού υλικού στην Χώρα μας
ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ
Με αφορμή το σχόλιο του πρώην δημοτικού συμβούλου και ενεργού πολίτη Κ. Τριανταφυλλίδη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι απαντήσεις που δόθηκαν από τους συνομιλητές του, αξίζουν προσοχής και ειδικά στο θέμα της εγχώριας παραγωγής αμυντικού υλικού, στην λογική ότι υπάρχουν οι υποδομές και είναι το ζητούμενο και σαφώς δεν είναι μόνο ο Σκαραμαγκάς.
Σε αυτή τη λογική ενώνουμε και εμείς την φωνή μας.
Ναι στην παραγωγή αμυντικού υλικού στην Χώρα μας για να ενισχυθεί η ισχύς των ενόπλων δυνάμεων που καλούνται σε μία δύσκολη εποχή με θάρρος, αυταπάρνηση και ηρωισμό να προστατεύσουν ότι οι πολιτικοί με την αμετροέπειά τους κατέστρεψαν.
Ποιο συγκεκριμένα αναφέρει ο Κ. Τριανταφυλλίδης:
Η διαρκής διολίσθηση της Τουρκίας προς την Ασία και η πρόσδεση της στους εχθρούς της δύσης αναβαθμίζει διαρκώς τη γεωπολιτική σημασία των δύο ελληνικών κρατών.
Η Ελλάδα καλείται, με την παρότρυνση της Δύσης, να αναπτύξει αμυντικές ικανότητες για ένα ρόλο που δεν είχε ποτέ: του θεματοφύλακα της Δύσης στην Ανατολική Μεσόγειο και τον Εύξεινο Πόντο!
Η χώρα μας πολύ έξυπνα ανέλαβε να υπηρετήσει με αξιοπιστία αυτό τον ρόλο.
Το όφελος είναι προφανές: η υπεροχή, για να μην πω η κυριαρχία, των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στον αέρα και τη θάλασσα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου!
Καθόλου άσχημα..
Πρώτη απάντηση από συνομιλητή του.
Κύριε Κώστα εκεί που ακόμα όλα πηγαίνουν τελείως λάθος είναι ο τομέας της αμυντικής βιομηχανίας. Έχουμε πολύ αξιόπιστες ελληνικές εταιρείες που υπογράφουν μεγάλες συμφωνίες με χώρες του εξωτερικού και εμείς εδώ τις εμποδίζουμε να παράγουν εγχώρια αλλά και να προμηθεύουν τον ελληνικό στρατό. Ταυτόχρονα έχουμε μια λατρεία στα μεταχειρισμένα του εξωτερικού. Αυτός ο συστηματικός στραγγαλισμός της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας πρέπει να σταματήσει αν θέλουμε να μιλάμε για ανάπτυξη οικονομική αλλά και για ισχυρές ένοπλες δυνάμεις.
Απάντηση- Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης
Ελπίζω Θ… ότι σε 5-6 μήνες θα έχει καθαρίσει το τοπίο με τα ναυπηγεία Ελευσίνας και Σκαραμαγκά. Έρχονται μεγάλες συμβάσεις για πλοία επιφάνειας (κορβέτες & πυραυλάκατους) και υποβρύχια για το ΠΝ!
Απάντηση από τον συνομιλητή του.
Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης – τα ναυπηγεία όντως είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Αλλά κοιτάξτε και σε άλλα προϊόντα όπως ατομικός οπλισμός, ρουχισμός, είδη τεχνολογίας κ.λ.π. οχήματα, πυρομαχικά κ.λ.π. Οι εταιρείες δεν μπορούν να καθιερώσουν πατέντα. Ακόμα και όταν φτάσουν να έχουν πατέντα και να δημιουργήσουν κάποιο προϊόν δεν έχουν υποστήριξη στους διαγωνισμούς των ενόπλων δυνάμεων και ενώ από εμάς απορρίπτονται ή γίνεται μικρή παραγγελία, στο εξωτερικό κάνουν θραύση. Η πολιτεία και οι ένοπλες δυνάμεις ενώ έχουν ανάγκες πυροβολούν τα πόδια τους. Πρέπει να βρεθεί άμεση λύση αν θέλουμε να μιλάμε για ισχυρές και αυτάρκης ένοπλες δυνάμεις. Επιπλέον η λειτουργία μιας ισχυρής αμυντικής βιομηχανίας μπορεί να προσδώσει και πολλά άλλα οφέλη (οικονομικά, επιρροή σε άλλες χώρες κ.λ.π).
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στον διάλογο μπήκαν αρκετοί συνομιλητές με σωστές τοποθετήσεις. Το τελικό συμπέρασμα από την ανάγνωση των θέσεων των Ελλήνων Πολιτών οι οποίοι μακάρι να μην χρειαστεί, αλλά αν χρειαστεί θα κληθούν μαζί με τον ενεργό στρατιωτικό πληθυσμό, να προστατεύσουν την Πατρίδα.
Είναι καιρός πλέον η πολιτική ηγεσία του τόπου να πάρει αποφάσεις υπέρ αυτού του τόπου και που παρόλη την κατάπτωση αρχών και ηθικής, ο πατριωτισμός των Ελλήνων είναι εδώ και δηλώνει ΠΑΡΩΝ.
Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ
Στον πρότερο επαγγελματικό μου βίο, πριν από αρκετές δεκαετίες, όταν ακόμη τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα για την αποστολή του Ελληνικού Στρατού, είχα την τύχη και την τιμή να υπηρετήσω σε
μονάδες και εργοστάσια υποστήριξης του στρατού.
Εκείνη την περίοδο θυμούμαι ότι οι Μάχιμες Μονάδες του Στρατού δεν έμειναν από υλικά ένδυσης, εξάρτησης, χρώματα και υλικά συντήρησης επιφανειών και μάχης, ανταλλακτικών οχημάτων και το σύστημα συντήρησης του υλικού ήταν σε πρώτη προτεραιότητα.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα κάποιο επιπλέον κόστος όμως, αν θυμάμαι καλά, πάνω από 10.000 οικογένειες Ελλήνων Πολιτών, είχε μία καλά αμειβόμενη θέση εργασίας.
Η διαχείριση της αμυντικής βιομηχανίας γινόταν εσφαλμένα με κοινωνικά κριτήρια και όχι με τεχνοκρατική λογική.
Παράλληλα υπήρξαν κάποιες «ατασθαλίες» που για κάποιον περίεργο τρόπο η πολιτεία ενώ μπορούσε να ελέγξει, δεν το έπραξε.
Αποτέλεσμα να κλείσουν σημαντικές βιομηχανίες του Στρατού στο δόγμα και στην λογική να ενισχυθεί ο ιδιωτικός τομέας και εννοείτε πάντοτε στην λογική ότι οι «λοβιτούρες» μπορούσαν να γίνουν ποιο εύκολα.
Τελικό συμπέρασμα η μη σωστή υποστήριξη του στρατεύματος.
ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ Η ΕΓΧΩΡΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΧΘΕΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ
