Το παράπονο του περιπτερά.
-Η ΕΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΤΟΥ ΕΒΑΛΕ 500 ΕΥΡΩ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, ΑΛΛΑ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΔΕΝ ΣΥΝΕΛΑΒΕ ΤΑ ΓΙΦΤΑΚΙΑ ΠΟΥ ΕΚΛΕΒΑΝ ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΕΝΤΡΟΜΗ ΗΤΑΝ ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΗ ΜΕΣΑ – «ΜΕΡΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ».
Πολλές είναι οι φορές που ο φορολογούμενος πολίτης νοιώθει αδικημένος και φυσικά αναρωτιέται αν τα χρήματα που πληρώνει στο κράτος είτε σαν εισφορές είτε σαν φορολογικές παραβάσεις, «πιάνουν τόπο».
Ποιο συγκεκριμένα περιπτεράς, από τα λίγα περίπτερα πού μένουν ακόμη ανοιχτά στην πόλη μας, λόγω αδυναμίας επιβίωσης, μας ανέφερε γεμάτος οργή, την ώρα που πήγαμε για να πάρουμε τσιγάρα και συνόψισε το παράπονό του και την σκληρή πραγματικότητα που βιώνει ο μέσος επαγγελματίας στην Χώρα που γέννησε την δημοκρατία και φυσικά την ισονομία, την δικαιοσύνη και όλα τα σωστά που περιγράφουν τα βιβλία ιστορίας, αλλά δεν αφορούν τον Έλληνα πολίτη και φυσικά την απονομή της δικαιοσύνης είτε αυτή είναι φορολογική είτε δικαστική και γενικότερα την δικαιοσύνη που το κράτος, μέσω των οργάνων του, αποδίδει στην Ελληνική Κοινωνία.
Ποιο συγκεκριμένα ο εν λόγω περιπτεράς, μας είπε ότι μέσα σε μία εβδομάδα και μετά από έλεγχο των υπαλλήλων της εφορίας, πλήρωσε δύο πρόστιμα των 500 ευρώ την φορά γιατί ο πελάτης δεν πήρε την απόδειξη μετά την αγορά τσιγάρων από το περίπτερό του και άφησε την απόδειξη επάνω στο γκισέ. Εμείς προσωπικά επανειλημμένα είδαμε πελάτες που εξυπηρετούνται νωρίτερα από εμάς, να αφήνουν την απόδειξη επάνω στο «γκισέ» και να φεύγουν βιαστικά χωρίς να την πάρουν.
Μάλιστα ο εν λόγω περιπτεράς επέμενε ότι η απόδειξη ήταν χτυπημένη και αφημένη στο «γκισέ» λίγα λεπτά της ώρας που δέχτηκε τον έλεγχο και η εφορία του έβαλε το πρόστιμο των 500 ευρώ. Στα μέσα της εβδομάδος η εφορία για κάποιον λόγο, (πιθανών τον βρήκε εύκολο θύμα για να διασφαλίσει τα συμφέροντα του κράτους ή ίσως κάποιου ανταγωνιστή του. Διαφορετικά δεν εξηγείται η τόση «φιλοπατρία» των οργάνων του Υπουργείου Οικονομικών) ξαναπήγε στο περίπτερο και το επέβαλε και πάλι το ίδιο πρόστιμο για τον ίδιο λόγο.
Ο περιπτεράς αποδέχθηκε τον νόμο και όπως ήταν φυσικό αποδέχθηκε και τα πρόστιμα. (Αν τολμούσε ας έκανε και αλλιώς).
Εκεί όμως που ο περιπτεράς εξαγριώθηκε και βγήκε εκτός εαυτού, ήταν όταν καμμιά δεκαριά γυφτάκια την «έπεσαν» στο περίπτερο βραδινές ώρες και το λεηλάτησαν στην κυριολεξία, αρπάζοντας γαριδάκια και ότι άλλο είναι συνήθως στον εξωτερικό χώρο του περιπτέρου και μάλιστα την στιγμή που η γυναίκα του ήταν κλειδωμένη μέσα στο περίπτερο και τρομοκρατημένη καλούσε την αστυνομία, αυτή (η αστυνομία) δεν εμφανίσθηκε για να τους συλλάβει επ αυτοφόρω και αφού τα γυφτάκια από το Δροσερό τελείωσαν το καταστροφικό τους έργο, η αστυνομία πήγε, πήρε τα στοιχεία από την κάμερα του περιπτέρου και παρόλο που πέρασαν πολλές ημέρες και ενώ είχε στα χέρια της το υλικό της κάμερας, ο περιπτεράς ισχυρίζεται ότι δεν έγινε τίποτε, δεν έγιναν συλλήψεις και γενικά επικρατεί σκότος ως προς την απόδοση δικαιοσύνης.
Μάλιστα μέσα σε έξαλλή κατάσταση ο περιπτεράς, ανέφερε λέγοντας ότι όποιος από αυτό το κράτος ξαναέρθει για να του ρίξει πρόστιμο στο περίπτερό του ή να τον ελέγξει για την λειτουργία του, είπε, θα τον «κυνηγήσει» για να συνεχίσει λέγοντας. «Καλώς ή κακώς, το κράτος ήρθε και με έλεγξε, με βρήκε παραβάτη και αναρωτιέμαι αν πρέπει να βγαίνω από το περίπτερο και να κυνηγάω τον πελάτη για να του δώσω την απόδειξη, αφού δεν θέλει να την πάρει, όμως, όπως και να έχει το πράγμα, αφού αυτός είναι ο νόμος με αυτόν θα πορευτούμε, όχι όμως το κράτος να είναι απών, την ώρα που γυφτάκια μου καταστρέφουν το μαγαζί μου μπροστά στα μάτια μου, και η αστυνομία που πληρώνω, να είναι απούσα, αυτό, δεν το θέλει ούτε ο Θεός».
