Η προπαγάνδα της Τουρκίας  πρέπει να αντιμετωπιστεί με ποιο σταθερό μηχανισμό

Είδαμε όλη την σώφρονα στάση του Πρωθυπουργού στο βήμα του ΟΗΕ σε αντίθεση με την πεζοδρομιακού τύπου παρουσία του Ερντογάν.

Σαφέστατα η συμπεριφορά του Ερντογάν δεν μπορεί να μεταφραστεί σε μία πολεμική μικρής ή μεγάλης εμβέλειας πράξη γιατί δεν μπορεί να πείσει την δύση για το «δίκιο» της και σίγουρα δεν έχει πλάτη από την Αμερική αλλά ούτε και από την Ρωσία που η κάθε μια τους για τους δικούς τους λόγους δεν θα ήθελαν να ανάψουν «φωτιά» από την Ουκρανία μέχρι τα στενά το Σουέζ.

Αυτή εκτιμούμε η πραγματικότητα υπό τον φόβο να χάσει έναν πόλεμο μικρής κλίμακας όπως υποθέτουμε ότι θέλει για να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, δεν θα έχει την διεθνή «νομιμότητα» που επιθυμεί ο Ερντογάν διακαώς.

Εκτιμούμε ότι γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Ερντογάν ότι ένα κτύπημα από την πλευρά του δεν θα τελειώσει σε μερικές εβδομάδες αλλά θα πάρει χρόνο.

Με δεδομένο ότι στην Μεσόγειο «παίζονται» τεράστια οικονομικά συμφέροντα κυρίως από την αναζήτηση διαδρόμων εφοδιασμού της βόρειας Ευρώπης με ενέργεια, κάτι τέτοιο θα ήταν ανατρεπτικός παράγοντας για τα σχέδια του Ερντογάν.

Στο σημείο βέβαια που «χωλαίνει» η Ελλάδα, σε αντίθεση με την Τουρκία, είναι ο μηχανισμός προπαγάνδας που έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα στην Θράκη από την πλευρά της γείτονος.

Πλέον το ΥΠΕΞ θα πρέπει να οργανωθεί σε αυτό το σημείο και σε συνεννόηση με τους αρμόδιους να «απλώσουν» ένα καλό και οργανωμένο «δίχτυ» προπαγάνδας στην άλλη πλευρά του Έβρου.

Ο Κ. Μητσοτάκης άπλωσε το χαλί στέλνοντας μήνυμα φιλία στους Τούρκους Πολίτες οι οποίοι στενάζουν κάτω από την ανερμάτιστη πολιτική του Ερντογάν καιρός οι στενοί του συνεργάτες να το οργανώσουν.