ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΕ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

 

του τ. Οργανωτικού Γραμματέα, Μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών (Π.Ο.Ε.Σ.)

και Προέδρου της Ένωσης Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Ξάνθης (Ε.Σ.ΠΕ.Ε.Ξ.)

 Υπολοχαγού (ΥΠ-Π) Βάιου Τσαπρούνη

Επί του νόμου του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας με τίτλο: 

«Μέριμνα υπέρ του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, εξορθολογισμός της νομοθεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, οργάνωση της Εθνοφυλακής και άλλες διατάξεις».

 

Πενήντα δύο (52) μέρες μετά την ανάρτηση του, προς δημόσια διαβούλευση, νομοσχεδίου μέριμνας (κατά τίτλο) υπέρ του στρατιωτικού προσωπικού, η κάθε μία και κάθε ένας από εμάς που φέρει (και όχι φορά και μάλιστα στο πέτο όπως ατυχώς ειπώθηκε στη Βουλή των Ελλήνων) εθνόσημο υπηρετώντας στις Ένοπλες Δυνάμεις διαπίστωσε, ή καλύτερα επιβεβαίωσε για ακόμη μία φορά, πόσο πολύ απέχουν οι έννοιες δικαιοσύνη, ισονομία, ισότητα, μέριμνα και φροντίδα για το «εν στολή» προσωπικό, από αυτό.

 

Πενήντα δύο (52) μέρες χρειάστηκε για αν αντιληφθούμε ότι ΟΛΟΙ, ανεξαιρέτως κομματικής, πολιτικής ή άλλης παράταξης ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ άριστα τα προβλήματα των στρατιωτικών. Μεγάλος γνώστης αποδείχθηκε ο εισηγητής της πλειοψηφίας, ο οποίος, ίσως για πρώτη φορά στα κοινοβουλευτικά χρονικά, τουλάχιστον σε θέματα αρμοδιότητας Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της τοποθέτησής του στο τί ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ το εν λόγω νομοσχέδιο! Και όλες και όλοι, συμφώνησαν σε αυτό. Πλήρης σύμπλευση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης! Αυτό τελικά που επιζητείται, η συναίνεση και συνεννόηση σε θέματα προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων επιτεύχθηκε, μέσα από την παραδοχή του τι ΔΕΝ υλοποιείται και έπρεπε να υλοποιηθεί ΧΘΕΣ!

 

Δεν αποτελεί ψέμα, το ότι οι στρατιωτικοί παρακολούθησαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τη συζήτηση και την ψήφιση του νομοσχεδίου, ευελπιστώντας, έστω την τελευταία στιγμή, στην κατάθεση τροπολογίας που θα έλυνε τα βασικότερα εκ των προβλημάτων τους. Αντί αυτών, παρακολούθησαν μία σφοδρή σύγκρουση μεταξύ της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην οποία «παγιδεύτηκε» η λοιπή αντιπολίτευση, ίσως με κάποιες ελπιδοφόρες εξαιρέσεις. Αυτή η σύγκρουση δεν είχε καμία σχέση με το ψηφισθέν σχέδιο νόμου, ούτε φυσικά και με τη μέριμνα του προσωπικού. Είναι πράγματι θλιβερό, να χρησιμοποιείται χρόνος και φαιά ουσία σε αντιπαραθέσεις που ουδεμία σχέση έχουν με τα προβλήματα του προσωπικού, όταν σε αυτό το χρόνο έπρεπε να συζητηθούν αυτά.

 

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του κ. πρωθυπουργού, ακούστηκε, εκτός των άλλων, ότι καταβάλλεται αποζημίωση νυκτερινής εργασίας και αποζημίωση ειδικών αποστολών. Ποια είναι όμως η αλήθεια; Για τη μεν νυκτερινή αποζημίωση, υπογράφηκε μία απαράδεκτη Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) η οποία απομειώνει αντιδημοκρατικά και με μεσαιωνικούς εργατικούς όρους τη νόμιμη ειδική αποζημίωση, χωρίς να προβλέπει την αναδρομική ισχύ από 01.01.2017 και κυρίως, χωρίς να έχει μέχρι και σήμερα, μέσα Φλεβάρη υλοποιηθεί. Για το δε επίδομα ειδικών αποστολών, προβλέπεται πλέον σε παράγραφο του ειδικού μισθολογίου, το ύψος, οι προϋποθέσεις και οι δικαιούχοι του οποίου (επιδόματος) παραμένουν άγνωστα, καθόσον απαιτείται έκδοση ΚΥΑ! Τι θυμίζει; Μα φυσικά την νομοθέτηση της ειδικής αποζημίωσης της νυκτερινής απασχόλησης, η οποία από 01.01.2017 δεν καταβλήθηκε σε καμία και κανένα συνάδελφο!

 

Η ως άνω αντιπαράθεση μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, στις πλάτες του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, ανεξάρτητα από ποιον προκλήθηκε, κατέδειξε εκ του αποτελέσματος, ότι δεν ωφέλησε τους στρατιωτικούς. Μέσα στην μακρά αυτή προεκλογική περίοδο που διανύουμε, το κοινοβούλιο, κατά τη χθεσινή συνεδρίαση, προσφέρθηκε ως πεδίο κομματικών αντιπαραθέσεων, το οποίο μετατράπηκε σε βήμα προεκλογικών εξαγγελιών, μίας κυβέρνησης, η οποία -θεωρητικά τουλάχιστον- έχει μπροστά της τουλάχιστον τέσσερις μήνες νομοθετικού έργου. Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος, λοιπόν, που δεν νομοθετεί σε αυτό το χρονικό διάστημα τόσο το νέο, βελτιωμένο (κατά δήλωση) ειδικό μισθολόγιο, καθώς και το πλαίσιο προστασίας των ΕΠΟΠ από την ανεργία λόγω αυτεπάγγελτης αποστρατείας; Χρειάστηκε να περάσουν τρεισήμισι χρόνια για να γίνουν αντιληπτά τα σοβαρά αυτά προβλήματα; Κι αν ναι, πώς είναι δυνατόν, να μην προλαβαίνει να νομοθετήσει η κυβέρνηση στους επόμενους τέσσερις μήνες (Φεβρουάριο – Ιούνιο 2023), αλλά να μπορέσει να το κάνει στους επόμενους τέσσερις (Αύγουστο – Δεκέμβριο 2023) ώστε να προλάβει την 01.01.2024 να εφαρμόσει (δεσμευτικά) το νέο ειδικό μισθολόγιο;

 

Η εποχή του «σανού» και του «βαράτε νομή» έχει παρέλθει. Δεν κρατάμε, πλέον, ούτε το «μικρό καλάθι». Αν ο κ. Πρωθυπουργός θέλει να τον πιστέψουμε, ας πράξει ΣΗΜΕΡΑ, αυτό που προεκλογικά εξαγγέλλει για αύριο. Κι αν το επιτελείο του δυσκολεύεται και χρειάζεται μελέτες επί των μελετών για νέο, βελτιωμένο ειδικό μισθολόγιο ή για την προστασία των ΕΠΟΠ, μπορεί (και επιβάλλεται) να απευθυνθεί στα συνδικαλιστικά όργανα των στρατιωτικών, να δώσουν ΑΜΕΣΑ τη λύση με προτάσεις.

 

Κλείνοντας, παρακαλούνται, τόσο ο κ. Πρωθυπουργός, όσο και ο συνάδελφος μας, Αντγος ε.α. κ. Μανωλάκος, να μην αποκαλούνται οι Εθελοντές Μακράς Θητείας (ΕΜΘ) Εθελοντές Μακράς Διαρκείας, ωσάν γαλακτομικά προϊόντα, όπως και να μην χαρακτηρίζονται οι συνάδελφοί μας ΕΠΟΠ ως «πολυεργαλεία». Ακόμα και στον κυνοφιλικό χώρο, ο όρος εργαλείο για σκύλο εργασίας, αποτελεί απαξιωτικό χαρακτηρισμό. Πόσο δε μάλλον για ανθρώπους και μάλιστα συναδέλφους μας, οι οποίοι μοχθούν όσο κανείς άλλος στα Στρατόπεδα.

Με εκτίμηση