ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ
Η απαξίωση του ΟΣΕ για την Ξάνθη συνεχίζεται
ΚΑΤΕΒΑΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΜΠΑΡΕΣ ΤΟΥ ΟΣΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΤΕΡΜΑ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ
– ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΟΙ ΞΑΝΘΙΩΤΕΣ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΚΟΡΩΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.
Τι 57, τι 58.
Αυτό που συνέβη την Δευτέρα το βράδυ που οι μπάρες του ΟΣΕ στην είσοδο της πόλης από Πόρτο Λάγος ήταν κατεβασμένες χωρίς να υπάρχει τραίνο και οι οδηγοί να περιμένουν αράδα πότε θα φιλοτιμηθεί κάποιος από τον ΟΣΕ για να σηκώσει τις μπάρες και να συνεχιστεί η κυκλοφορία των αυτοκινήτων, δεν έγινε πρώτη φορά και δεν θα είναι η τελευταία.
Η κατοικία στενού συγγενικού μας προσώπου επί της Παπανδρέου, μας δίνει την δυνατότητα, συχνά πυκνά να καταγράφουμε αυτήν την απαίσια εικόνα, να βάζει δηλαδή ο ΟΣΕ στην διαδικασία, τους Ξανθιώτες οδηγούς αυτοκινήτων που περνούν από την δήθεν φυλασσόμενη διάβαση του επί της Δημοκρίτου, να “μαδάν” την μαργαρίτα, σκεπτόμενοι ότι οι μπάρες είναι κατεβασμένες όμως, θα περάσει τραίνο; Δεν θα περάσει; Και αν περάσει την ώρα που περνάω τις γραμμές, να με κάνει κομμάτια; Να μου τελειώσεις την ζωή μου; Και αν δεν περάσει τραίνο; Να περιμένω; Να χάσω τα ραντεβού μου; Την δουλειά μου;
Χαμένος χρόνος από την ζωή των πολιτών, νεκρός μη παραγωγικός χρόνος στην αναμονή της ευαισθησίας του ΟΣΕ και της πολιτείας για να φανούν έστω και για μία φορά συνεπείς στους πολίτες.
Τι και αν εξ αιτίας του ΟΣΕ και του περιβόητου κρατικού μηχανισμού χάθηκαν δεκάδες ζωές προχθές, παρα προχθές και στο παρελθών;
Και όμως, θα έλεγε κανείς ότι ο ΟΣΕ και ο κρατικός μηχανισμός, μετά το δυστύχημα στα Τέμπη που στοίχισε άδικα την ζωή σε 57 συμπολίτες μας, θα είχε τουλάχιστον την ευαισθησία να μην ταλαιπωρεί άλλο τους πολίτες και να μην βάζει την ζωή τους σε κίνδυνο και μετά να ρίχνει κροκοδείλια δάκρυα πάνω από τα πτώματα.
Αντίθετα, ο ΟΣΕ, συνεχίζει την μακάβρια αδιαφορία του απέναντι στις ζωές των Ξανθιωτών και φυσικά τις ζωές των Ελλήνων Πολιτών.
Το μόνο που του πρέπει είναι το «ξήλωμα» ανθρώπων και μηχανών από τον ΟΣΕ και οι επιλογή των πολιτών κατά την διάρκεια των εκλογών, ανθρώπων που πραγματικά πονούν τους ανθρώπους και δεν ζητούν την ψήφο τους φορώντας την μάσκα που πίσω κρύβει πρόσωπα που μετρούν το ατομικό τους συμφέρον, αδιαφορώντας για τις ζωές των πολιτών.
Και τούτη την ώρα που γράφεται αυτό το άρθρο ακούγεται το σφύριγμα του τραίνου ασταμάτητο. Άραγε έτσι θα διορθώσουν το κόστος των ανθρώπινων ζωών;
ΠΟΤΕ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ, ΘΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ
