Ποια η ομοιότητα της γέφυρας των στεναγμών με την πεζογέφυρα των Κιμμερίων;
Στην γέφυρα των στεναγμών ο φυλακισμένος οδηγούνταν στον θάνατο
Στην πεζογέφυρα των Κιμμερίων η αδιαφορία Τσέπελη οδηγεί σε πιθανό θάνατο τους Κιμεριώτες.
Η Γέφυρα των στεναγμών (στα Ιταλικά Ponte dei Sospiri) είναι μια ονομαστή γέφυρα στη Βενετία, μια μικρή γέφυρα σκεπαστή και κλειστή του “Ρίο ντι Παλάτσιο” που συνδέει το “Παλάτσο Ντουκάλε”, δουκικό ανάκτορο, με τις φοβερές φυλακές της τότε Ενετίας.
Ήταν η γέφυρα που οδηγούνταν οι φυλακισμένοι στους ιεροεξεταστές με ότι αυτό σήμαινε τον 16ο αιώνα για την ζωή τους.
Δυστυχώς 400 χρόνια μετά, όπως δείχνει το όλο θέμα, δεν άλλαξε τίποτε συγκριτικά με την «μπαταρισμένη» πεζογέφυρα των Κιμμερίων.
Τέσσερα χρόνια έτσι όπως πήρε κλήση με ότι κινδύνους κρύβει για τους πεζούς, εδώ και 4 χρόνια με αυτή την κλίση έμεινε, παρά τους διθυράμβους της διοίκησης Τσέπελη.
Ένα ακόμη έργο που θυμίζει την γέφυρα των στεναγμών αφού ο κάθε πολίτης που θέλει να περάσει απέναντι, θα πρέπει να το σκεφτεί δύο φορές, με δεδομένο ότι μπορεί να πέσει ανά πάσα στιγμή και να σακατευτεί ο κοσμάκης έτσι όπως γινόταν στην Ιταλία με τους φυλακισμένους που οδηγούνταν από την γέφυρα των στεναγμών στους ιεροεξεταστές.
Η διαφορά των Κιμεριωτών με τους φυλακισμένους της γέφυρας των στεναγμών στην Βενετία, είναι ότι οι φυλακισμένοι γνώριζαν πώς μετά από την Ιερά Εξέταση, τους περίμενε ο θάνατος ενώ οι Κιμεριώτες δεν γνωρίζουν πότε ακριβώς θα γίνει το κακό όταν προσπαθήσουν να διαβούν το γιοφύρι.
Για φανταστείτε από την μία πλευρά της πεζογέφυρας των Κιμερίων ο Κιμεριώτης που θέλει να περάσει και στην απέναντι πλευρά ο Μ. Τσέπελης και η παρέα του, στον ρόλο πολιτικών ιεροεξεταστών που αποφασίζουν με την αδιαφορία τους, πότε και ποιος θα θυσιαστεί αν ου μη γέννητο γίνει το κακό.
Αλήθεια ποιος πιστεύει ότι διαφέρουν τα πράγματα από τους πολιτικάντηδες του μεσαίωνα;