Με αφορμή και την τελευταία ληστεία που έγινε στην Ξάνθη  όπου οι τρείς ληστές με την χρήση βίας λήστεψαν έναν συμπολίτη μας σε οικισμό της Ξάνθης τίθεται το ερώτημα τι πρέπει να γίνει για να εξαλειφθεί αυτό το κακό που τα τελευταία χρόνια δείχνει να παίρνει διαστάσεις καταιγίδας.

Ειλικρινά δεν γνωρίζω ποιος θεσμικός φορέας θα μπορούσε να πιέσει και σε ποια κατεύθυνση για να αλλάξει ο τρόπος αστυνόμευσης της πόλης και των περιφερειακών συνοικισμών του μητροπολιτικού δήμου και φυσικά των οικισμών της Π.Ε. Ξάνθης,  που την ευθύνη λειτουργίας έχουν οι περιφερειακή δήμοι.

Με δεδομένο ότι οι δήμαρχοι είναι ποιο κοντά σε αυτό που λέμε άμεση δημοκρατία, δηλαδή κοντά στον πολίτη και ζει – στην θεωρεία τουλάχιστον – από πολύ κοντά το δράμα των πολιτών που έρχονται αντιμέτωποι με τους ληστές και τα κακοποιά στοιχεία, όπου ο φόβος και ο τρόμος έχουν τον πρώτο λόγο.

Δυστυχώς σε αυτές τις περιπτώσεις, ο φόβος και ο τρόμος, έχουν τον πρώτο λόγο όταν οι φιλήσυχου κάτοικοι των χωριών μας ή ακόμη και του αστικού ιστού, έρχονται αντιμέτωποι με τους ληστές και τα κακοποιά στοιχεία και αν έχουν την τύχη και δεν χάσουν την ζωή τους την ώρα που οι κακοποιοί βρίσκονται στο σπίτι τους και καλέσουν μετά το συμβάν την αστυνομία, την θέση του φόβου και της αγωνίας για την ζωή τους που γλύτωσε από θαύμα, παίρνει η απόγνωση και η σκέψη τους πώς θα αποκατασταθούν όλα όσα οι ληστές και οι κακοποιοί αφαίρεσαν από τον προσωπικό τους αγώνα και αγωνία για να αποκτηθεί το β ιός τους.

Οι λιγοστοί αστυνομικοί που υπηρετούν στον νομό Ξάνθης είναι αλήθεια ότι κάνουν την δουλειά τους με φιλότιμο και τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ως επαγγελματίες που είναι, όμως, όταν ειδοποιηθούν από τον πολίτη – θύμα – θα ακολουθήσουν τα διάφορα στάδια της έρευνας για να φτάσουν στα ίχνη των κακοποιών και ο χρόνος αυτός είναι μακρύς για τον πολίτη.

Αναφέραμε ποιο πάνω πώς οι λίγοι, κακοπληρωμένοι και κουρασμένοι αστυνομικοί, μοιραία καθυστερούν αν και φτάνουν πολύ νωρίς στο επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή της σύλληψης του δράστη και αυτό το έδειξε η πορεία της δουλειάς τους τον τελευταίο καιρό που εξιχνίασαν υποθέσεις φονικών και βαριών εγκλημάτων σε πολύ λίγο καιρό,  παρόλα αυτά όμως, ο φόβος και η αγωνία για το τι ξημερώνει η επόμενη μέρα είναι δεδομένος και έχει «φωλιάσει» βαθιά στην συνείδηση του καθενός μας.

ΓΙΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΑΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ;

Άρα, για να προληφθεί το κακό, θα πρέπει να υπάρχουν περισσότεροι μάχιμοι αστυνομικοί στους δρόμους της Ξάνθης και στα περίχωρα.

Δυστυχώς όμως, για έναν περίεργο λόγο, τα συναρμόδια υπουργεία δεν προσλαμβάνουν περισσότερους αστυνομικούς και κρατούν στα γραφεία σεβαστό αριθμό αστυνομικών για να τελειώνουν την γραφειοκρατική διαδικασία.

Στο παρελθών, δεν υπήρχε πρόβλημα γιατί και τα εγκλήματα δεν ήταν μέσα στην καθημερινότητα και η «πολύ δημοκρατία» δεν είχε δώσει την αίσθηση να περιφρονείται η Ελληνική Δικαιοσύνη σε τόσο μεγάλο βαθμό όπως είναι σήμερα.

.
Σήμερα όμως, που οι ρωμά και οι κάθε λογής λαθρομετανάστες κατακλύζουν τις πόλεις και τα χωριά, με ένα απερίγραπτο θράσος, το κακό έχει παραγίνει και δεν ξέρει ο Ξανθιώτης, είτε ζει στην πόλη, είτε στα χωριά, τι τον περιμένει στον δρόμο που κινείτε ή όταν μπαίνει μέσα στο σπίτι του.
Για αυτό λέμε μήπως οι δήμαρχοι της Ξάνθης να ενώσουν τις φωνές τους και να απαιτήσουν από τα αναίσθητα συναρμόδια υπουργεία, περισσότερη ασφάλεια;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ