ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕΧΡΙΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ – ΠΟΤΕ Η ΔΥΣΗ ΘΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ;

Έκρηξη σε φράγμα στην Ουκρανία: «Βόμβα μαζικής περιβαλλοντικής καταστροφής» – Αλληλοκατηγορούνται Κίεβο και Μόσχα

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΥΡΙΝΙΚΟΣ ΟΛΕΘΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ;

Δυστυχώς, στην «γειτονιά» μας, εκτυλίσσεται ένας από τους πιο σκληρούς πολέμους των υπερδυνάμεων του πλανήτη, στην πλάτη του άμαχου πληθυσμού, «καρφωμένος» στην καρδιά της Ευρώπης.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, «βολεύει»  τους «μεγάλους» του πλανήτη, όπου επάνω στα κεφάλια των πολιτών, «αδειάζουν» γεωπολιτικές, πυρομαχικά, όπλα, πύραυλους και ο … «χορός» καλά κρατεί.

Η Ευρώπη, μετά από πολλές δεκαετίες, είδε και πάλι το αίμα των αθώων πολιτών, να βάφει το χώμα και αντί να προσπαθήσει να σταματήσει το μακελειό πουλάει τα όπλα της και κλείνει συμφωνίες ανοικοδόμησης της Ουκρανίας, παρόλο που βλέπει  παιδιά να μένουν ορφανά, κατακρεουργημένα, νεκρά.

Οι «μικροί» της Ευρώπης, δεν έχουν κανέναν «μεγάλο», να του ζητήσουν να  συνετίσει Ουκρανούς και Ρώσους. Δεν έχουν κανέναν άλλο, αφού η Κίνα συνεχίζει τον οικονομικό πόλεμο με τους «μεγάλους» που εμπλέκονται στον πόλεμο και είναι η ευκαιρία της να εδραιωθεί ως παγκόσμια οικονομική δύναμη, η Ινδία έχει τα δικά της. Ο Καναδάς και η Αυστραλία προς το παρών κοιτάζουν να επιβιώσουν από την οικονομική λαίλαπα της τελευταίας δεκαετίας και η γειτονική μας Τουρκία, κοιτάζει να επωφεληθεί από όλες τις μεριές, με δεδομένο ότι ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.

Εν τω μεταξύ, αθώες παιδικές ψυχούλες, χάνονται, κατακρεουργούνται, μένουν ορφανές, ταλαιπωρούνται και όλο και μικραίνει ο κόσμος τους, μέσα στα αθώα τους μάτια.

Εν τω μεταξύ, οι δύο «μεγάλοι», συνεχίζουν ο μεν πρώτος να βομβαρδίζει και ο δε δεύτερος να δίνει όπλα, πυρομαχικά και φονικές μηχανές για να «προστατευτούν», τα παιδιά της Ουκρανίας;;;

Τα συμφέροντά τους;;;;

Παράλληλα,  Ζελένσκη, που παίζει τον ρόλο του αρχιστρατήγου, περιφέρει το λυπημένο του σαρκίο στις πρωτεύουσες της Ευρώπης και της Δύσης, ζητώντας όχι βοήθεια ή μεσολάβηση για να σταματήσει η αιματοχυσία, αλλά ζητά πολεμικές μηχανές για να αναχαιτίσει την πορεία του ετέρου «μεγάλου» του κόσμου που και όπλα διαθέτει και πετρέλαιο και λεφτά για να πληρώνει επαγγελματίες κυνηγούς κεφαλών επάνω στο πεδίο της Μάχης.

Σαφώς και δεν γνωρίζουμε πολλά για την γεωστρατιγική και δεν είναι η δουλειά μας. Όμως, θα μπορούσε ο αρχηγός της Ουκρανίας να αντιληφθεί ότι οι «μεγάλοι» με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κάνουν την δουλειά τους.

Δουλειά του Ζελένσκη είναι να σταματήσει με οποιονδήποτε τρόπο την αιματοχυσία αφού αντιλαμβάνεται πώς όσο πολεμικό υλικό του δίνει με το «αζημίωτο» η Δύση, το αποτέλεσμα είναι να παρατείνει την αιματοχυσία, να υποθηκεύει το μέλλων της Χώρας του στους Δυτικούς, κύριος είδε για πόσες δεκάδες ή ακόμα και εκατοντάδες χρόνια με το ότι αυτό συνεπάγεται για τις επόμενες γενιές της Ουκρανίας και φυσικά, να βρεθεί υπό κατοχή όταν οι καταστάσεις επιτρέψουν στην Ρωσία να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα.

Σαφέστατα και η αιματοχυσία έπρεπε να είχε αποφευχθεί εν τη γενέσει της και να μην κρέμεται σήμερα, επάνω από τα κεφάλια της Ευρώπης αυτή τη στιγμή ένας πυρηνικός πόλεμος, που είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν οι «μεγάλοι», στο όνομα της επικράτησης τους και το μοίρασμα της Ευρώπης, αλλά και για την ειρήνη βεβαίως,  βεβαίως.

Όπως αναφέραμε,  δεν γνωρίζουμε τα της γεωστρατηγικής, όμως, κανένας δεν μας λέει ότι ο πόλεμος των δύο «μεγάλων» στην Ουκρανία, δεν έχει να κάνει με τον έλεγχο της Ευρώπης, η οποία μπορεί μεν να πουλάει όπλα στον Ζελένσκη και να «ρεφάρει» κάπως την ζημιά, όμως, είναι κοινό μυστικό ότι οι πιο αδύνατες χώρες της Ευρώπης, πληρώνουν το «μάρμαρο» και από όλο αυτό, οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι «μεγάλοι» του Πλανήτη.

Η Ρώσοι είχαν πάντοτε ισχυρή πολεμική μηχανή και η Ουκρανία ως λιγότερο δυνατή Χώρα, έπρεπε να βάλλει μπροστά όχι την πολεμική της μηχανή αλλά, την διπλωματία.

Σε αυτό το πεδίο όπως φαίνεται από την πορεία τις αιματοχυσίας που ξεκίνησε το 2015, η Ουκρανία υστέρησε και έδωσε έτσι την ευκαιρία στην Ρωσία που ότι δεν κατάφερε να το πάρει με την διπλωματία θα το πάρει με την ισχύ πυρός που διαθέτει.

Σαφέστατα και δεν συμφωνούμε με την Ρωσία η οποία επιτέθηκε σε ένα κυρίαρχο κράτος με δεδομένο  ότι η Τουρκία λειτουργεί με αυτήν την λογική και η Ελλάδα σε αντίθεση με την Ουκρανία, κρατά διαύλους επικοινωνίας με την Τουρκία, τον κακό γείτονα, που εποφθαλμιά τον πλούτο της Χώρας μας ενώ παράλληλα εξοπλίζεται καθιστώντας στην ουσία την Τουρκία έναν πολύ κακό εχθρό, αδύναμο όμως να επιβάλλει με την βία τα πιστεύω του και τα σχέδια εξόντωσης των Ελλήνων.

Άρα, ο Ζελένση, έμπλεξε την χώρα του σε έναν πόλεμο με άγνωστα για τον υπόλοιπο κόσμο κριτήρια.

Αν του είπε η Δύση ότι είναι στο πλευρό του παροτρύνοντας τον  να συμμετάσχει σε έναν πόλεμο, (αυτό δεν το γνωρίζουμε) έπρεπε να ξέρει από πρώτο χέρι, ότι η Δύση, μόλις πετύχει τα δικά της συμφέροντα, θα τον «αδειάσει» και τότε το αποτέλεσμα θα είναι πολύ χειρότερο από το σημερινό.

Είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι η Δύση θα εγκαταλείψει τον Ζελένση. Το θέμα είναι πότε.

Άλλωστε, όταν χάνεις στο πεδίο της μάχης, μοιραία, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, πας σαν νικημένος.

Αν όμως, όσο διαρκεί ο πόλεμος και μάλιστα όταν κερδίζεις σε σημεία του πολέμου και δείχνεις ότι αντέχεις, αλλά ξέρεις όχι για πολύ καιρό, προφανώς κάτι που δεν ξέρει ο εχθρός σου,  προσπαθείς παράλληλα να πας σε ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων.

Η ιστορία δείχνει ότι εφ’ όσον είσαι αδύναμος για μακροχρόνιο πόλεμο, έχεις μερικές επιλογές, μικρές μεν, αλλά έχεις επιλογές και η μερική  καταστροφή, είναι προτιμότερη από την ολική καταστροφή

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ