Τα αστεία δεν τελειώνουν ποτέ
στην Πόλη των Καριόκας
Τελικά ένας κλαυσίγελος όλοι οι δρόμοι.
Απληστία παντού,
από τους εμπόρους του τηλεθεάματος.
Ανεπάρκεια και ανικανότητα,
βλαστημένη σε απανθρακωμένη μετριότητα.
Βλαχομπαρόκ χαμηλής ανατολίτικης αισθητικής,
σε παιδική χαρά με παραστάσεις τσίρκου,
κάνοντας ηλιοθεραπεία
στην κοίτη ενός αναμάρτητου υποκριτικού πλεονεκτήματος.
Πώς να ξεπεζέψεις;
Ρηχή θάλασσα ρηχές και οι συζητήσεις.
Ούτε αριστερά λούστρα
Ούτε αριστερά φωτοστέφανα.
Χάθηκαν κι αυτά στην μετάλλαξη του δεξιού καβάλου.
Τώρα νεοελληνικό πνεύμα συμφιλίωσης.
Το ακούσαμε.
Καθαρότητα Αλλιώς.
Από όλα μπορεί να ξεφύγει ο άνθρωπος,
εκτός από τον χαρακτήρα του.
Νέο Θεολόγοι κτίστες,
Άσσοι Κούπα στον χορό,
κοπιάζουν να συμβιβάσουν τις αντιθέσεις
υπέρ της συλλογικότητας
ενός νέου ουμανικού βασιλικού μυστικού δείπνου, σιγοψιθυρίζοντας στο νέο κλασσικό αριστερό αυτί,
προτάσεις ζωής με έντονα συναισθήματα
και ορμές δημιουργίας.
Κι όμως η Πόλη-Αγορά
θα πρέπει να σταματήσει να εξαντλείται
στον χατζηαβατικό πολιτισμό του πιθηκισμού.
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης-Βιβλιοπώλης
