Ειλικρινά, κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει ποιόν ακριβώς ρόλο ήρθε να παίξει ένας καπιταλιστής στο τιμόνι ενός αριστερού ριζοσπαστικού κόμματος, όπως ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ.
Λέμε ήταν γιατί είναι θέμα χρόνου, κατά την ταπεινή μας άποψη, να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη από το κλασικό ΚΚΕ Εσωτερικού του 3-7% μέχρι και τις ριζοσπαστικές «ουρές» του.
Παρακολουθώντας την συμπεριφορά του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Κ. Κασσελάκη, όπου έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητος στο τι κάνει στο κρεβάτι του και όχι σαν αντιπολίτευση – έλεγχο της κυβέρνησης-, μέχρι αυτό που είπε ο Φίλης, ότι δηλαδή «Υπάρχει αποστολή διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ από εξωπολιτικούς παράγοντες». Άραγε πόσο μακρυά είναι αυτό από την αλήθεια;
Παρακολουθώντας κανείς την συμπεριφορά του κ. Κασσελάκη βλέπει ξεκάθαρα ότι λειτουργεί σαν να είναι «φυτευτός» και ότι είναι μακρυά από την αριστερή λογική, πόσο μάλλον αυτήν της ριζοσπαστικής αριστερής λογικής.
Σαφώς και κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει αν ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία αφού διαγράφει με μία μονοκονδυλιά ιστορικά στελέχη της αριστεράς.
Το μόνο βέβαιο είναι, ότι με την κατιούσα που έχει πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ το 7% του ΚΚΕ ΕΣ. είναι ένας εφικτός στόχος.
Το θέμα όμως δεν είναι ούτε ο Κασσελάκης, ούτε η διάλυση του κόμματος, αλλά η λογική των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που επέλεξαν έναν διάττοντα αστέρα, που κανένας δεν ξέρει από που κρατά η πολιτική του «σκούφια», για πρόεδρο του κόμματος και πιθανό Πρωθυπουργό.
Λένε πολλοί αριστεροί, ότι οι κεντροδεξιοί δεν μπορούν να αντιληφθούν τον τρόπο σκέψης των αριστερών.
Αυτό μπορεί να είναι κατανοητό εν μέρη, όμως, άλλο αυτό, και άλλο να βάλεις στο τιμόνι του αριστερού κόμματός, έναν καπιταλιστή, το λιγότερο.
