Παιδιά στην δίνη της ανθρώπινης Ζούγκλας
Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Όσο και αν δεν μας αρέσει, ο πόλεμος στην Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη αποδεικνύει ότι η Γη δεν είναι κάμποι, βουνά και θάλασσα αλλά, μία απέραντη ζούγκλα όπου ισχύει ο νόμος του δυνατού.
Για μία ακόμη φορά η ανθρωπότητα, βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν πόλεμο που σαν θύματά του έχει παιδιά και αδύναμους συνανθρώπους μας.
Για μία ακόμη φορά η ανθρωπότητα, νοιώθει ανίσχυρη, αδύναμη να απεγκλωβίσει τους αδύναμους και τα παιδιά από τον νόμο της Ζούγκλα που επικρατεί σε όλη την Γη.
Ανεξάρτητα από το τι λένε οι ισχυροί της Γης, όπως η Αμερική, η Ρωσία, η Κίνα και οι δορυφόροι τους, σκοπός τους είναι να επιβάλλουν την δύναμη τους, ξεκινώντας από τα παιδιά.
Και η ξενοκίνητη Χαμάς, αλλά και οι αμυνόμενοι Ισραηλίτες, γνώριζαν ότι τα πρώτα θύματα θα είναι τα παιδιά και όμως δεν τους σταμάτησε από το να τα αιματοκυλίσουν. Το μίσος του ενός για τον άλλον πληρώνεται με αίμα αθώων παιδιών.
Όπως το λιοντάρι κατασπαράζει το θήραμά του, αδιαφορώντας αν το θύμα του είναι νεαρό ζώο ή ανήμπορο ή μεγάλο ζώο, το κατασπαράσσει.
Η μεγάλη διαφορά από τον νόμο της πραγματικής ζούγκλας, όπου το μεγαλύτερο ζώο τρώει το μικρότερο για να επιβιώσει, ο νόμος της ζούγκλας των ανθρώπων, είναι ακόμη χειρότερος και πιο άθλιος.
Δυστυχώς, το κίνητρο της ανθρώπινης ζούγκλας, δεν είναι για να κορέσει την πείνα του και να επιβιώσει, όπως τα ζώα της πραγματικής ζούγκλας, γιατί πρέπει να φάει και να διαιωνίσει το είδος του, αλλά, για να αυξήσει την σφαίρα επιρροής του, να αυξήσει τα κέρδη του να αποκτήσει δύναμη και εξουσία πάνω σε εξαθλιωμένες ανθρώπινες μάζες με πρωταγωνιστές τα παιδάκια.
Αν όλο αυτό το πάθος για εξουσία και δύναμη, περνάει μέσα από κομματιασμένα κορμιά μικρών παιδιών, λίγη σημασία έχει για τα ανθρωπόμορφα τέρατα που διαφεντεύουν την Γη, θεωρώντας τα απλά «παράπλευρες» απώλειες.