KKE – ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ:
ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ- ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ
Η εκδήλωση της Αντιπεριφέρειας Έβρου για το σχέδιο ανασυγκρότησης και ανάπτυξης του Έβρου απ’ την Ειδική Επιτροπή που συνέστησε η κυβέρνηση δεν προσέφερε τίποτα καινούργιο σε όσα μέχρι σήμερα γνωρίζει ο λαός της περιοχής: αποζημιώσεις – ψίχουλα για τους πληγέντες, αντιπλημμυρικά έργα ανεπαρκή και αποσπασματικά που δεν θωρακίζουν πόλεις, χωριά, σπίτια, μαγαζιά, καλλιέργειες και κτηνοτροφικές μονάδες, κρίσιμες δημόσιες υποδομές, κάτι που άλλωστε αναδείχθηκε και πρόσφατα με τα πρωτοβρόχια! Και πάνω από όλα μπίζνες πάνω στα καμένα στα πρότυπα της Εύβοιας!
Παρά τα παχιά λόγια του υφυπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας και προέδρου της Ειδικής Επιτροπής, αλλά και άλλων θεσμικών παραγόντων, οι καθυστερήσεις ακόμα και για αυτά τα ανεπαρκή μέτρα δεν μπορούν να κρυφτούν. Ο λαός του Έβρου παλεύει να αποκαταστήσει μόνος του τις καταστροφές που υπέστη, με το φόβο για τα επόμενα έντονα καιρικά φαινόμενα να είναι διάχυτος. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που … «είναι αυστηρό» στις 31/3/2024 θα παραδοθεί το masterplan και θα ακολουθήσει 2μηνη δημόσια διαβούλευση, ενώ τελικά η υποβολή προγράμματος προς τη διαχειριστική επιτροπή θα γίνει το Σεπτέμβριο του 2024. Μετά μάλιστα θα ακολουθήσουν οι προσκλήσεις για την υλοποίηση των έργων … με τις γνωστές χρονοβόρες διαδικασίες. Τα όποια έργα δηλαδή θα ξεκινήσουν τουλάχιστον ενάμιση χρόνο μετά από τις καταστροφικές πυρκαγιές!
Πρόκειται για τη γνωστή επιλεκτική ανικανότητα ενός κράτους εχθρικού προς το λαό και πέρα για πέρα φιλικού για τους επιχειρηματικούς ομίλους, που βλέπουν και στην περίπτωση του Έβρου την «ευκαιρία μέσα στην καταστροφή». Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται από τις fast track διαδικασίες αδειοδότησης «εμβληματικών επενδύσεων» στην περιοχή, που αφορούν Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, ακόμα και μέσα στα καμένα της Δαδιάς, που η κυβέρνηση … ανέστειλε, τις μετάθεσε δηλαδή για αργότερα κάτω και από τη λαϊκή κατακραυγή.
Η αξιοποίηση του κυβερνητικού πορίσματος της «διακομματικής επιτροπής για την ανάπτυξη της Θράκης», που προηγήθηκε των καταστροφικών πυρκαγιών και καμία πρόνοια δεν έχει για τα απαραίτητα για το λαό έργα αντιπυρικής και αντιπλημμυρικής προστασίας, είναι δηλωτική των προθέσεων. Όπως άλλωστε υπογράμμισε στην εκδήλωση και ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων «αυτή η καταστροφή μπορεί να γίνει η μεγάλη ευκαιρία για να δούμε πράγματα στο Νομό που δεν τα είδαμε ποτέ»! Ο κυνισμός αυτών των δηλώσεων θα μπορούσε να γίνει ανεκτός από το λαό της περιοχής αν αφορούσε το δικαίωμα του να ζει και να δουλεύει χωρίς να κινδυνεύει κάθε ώρα και στιγμή η ζωή και η περιουσία του. Αλλά τελικά αφορά «τον γεωπολιτικό ρόλο, τη θέση και τις δυνατότητες της περιοχής», τις δυνατότητες δηλαδή που ανοίγονται για τα μονοπώλια της Ενέργειας, των κατασκευών, του εφοπλισμού, των μεγαλεμπόρων.
Σε αυτή τη κοινή κατεύθυνση συγκλίνουν και όλες οι υπόλοιπες παρεμβάσεις των αστικών κομμάτων, του ΠΑΣΟΚ, που πρόσφατα πραγματοποίησε παρεμφερή εκδήλωση με τον πρόεδρό του, του ΣΥΡΙΖΑ και της Ελληνικής Λύσης με τις τοποθετήσεις τους στην ολομέλεια της βουλής, ακόμα και «εκπροσώπων της τοπικής επιχειρηματικότητας, προσωπικοτήτων των επιστημών και του πολιτισμού» μέσω της επιστολής του Μητροπολίτη Αλεξανδρούπολης προς τον πρωθυπουργό.
Όλες οι παραπάνω «προτάσεις» έχουν κοινό τόπο την επίκληση της «κλιματικής αλλαγής» ως αιτία των καταστροφών, για να φύγει η συζήτηση από την πραγματική αιτία που είναι η πολιτική ΕΕ και ελληνικών κυβερνήσεων που λογαριάζει ως κόστος την προστασία των ανθρώπινων ζωών και περιουσιών και προκρίνει έργα μόνο αν και εφόσον αυτά αποφέρουν όφελος στους ομίλους. Υπηρετούν τη στρατηγική της «πράσινης μετάβασης», της ακόμα μεγαλύτερης εμπορευματοποίησης των δασικών οικοσυστημάτων και της γης.
Είναι χαρακτηριστικό το «μοντέλο αποκατάστασης» που προτείνει το ΠΑΣΟΚ, το οποίο δίνει προτεραιότητα στις «συνέργειες με τις δράσεις της ΚΑΠ για τη βελτίωση των παρόχθιων ζωνών και την προστασία από τις πλημμύρες». Μόνο που αυτές οι «δράσεις της ΚΑΠ» ούτε αναφορά δεν κάνουν για «προστασία από πλημμύρες», παρά μονάχα θέτουν περιορισμούς για τη φτωχή αγροτιά σχετικά με τη λίπανση παρόχθιων περιοχών, απαγόρευση καλλιεργειών, καύσης υπολειμμάτων καλλιεργειών, απόρριψης κτηνοτροφικών αποβλήτων κλπ, μια σειρά δηλαδή όρους που συνδέονται με την αιρεσιμότητα και οδηγούν σε πετσοκομμένες ενισχύσεις, την ώρα που οι διευκολύνσεις για το «επιχειρείν» διευρύνονται, η ασυδοσία για τις μεγάλες καπιταλιστικές αγροτικές και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις μεγαλώνει και νομιμοποιείται.
Αντίστοιχα και το «ολοκληρωμένο ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο σχέδιο για τη βιώσιμη ανασυγκρότηση του Έβρου», που αποτελεί το κύριο περιεχόμενο της επιστολής των τοπικών επιχειρηματιών, μαζί με τις αποζημιώσεις – ψίχουλα της κυβέρνησης, για τις οποίες δεν ασκείται καμία κριτική και δεν υπάρχει καμία αξίωση να αναθεωρηθούν και να αυξηθούν, προβάλλονται οι πάγιες απαιτήσεις τους: επιδοτήσεις για το κόστος μεταφοράς, επιδότηση 12% του «εργοδοτικού κόστους», ένταξη σε νέα επενδυτικά προγράμματα και προσαύξηση 20% των παλιών, ανάπτυξη κρίσιμων υποδομών για το κεφάλαιο (σιδηροδρομικό δίκτυο, λιμάνι), μείωση λειτουργικού κόστους επιχειρήσεων και μέτρα στήριξης των μεγαλοξενοδόχων.
Το σχέδιο αυτό μάλιστα ταυτίζεται με τα πορίσματα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στη «διακομματική επιτροπή της βουλής για την ανάπτυξη της Θράκης», καθώς προτείνει τροποποίηση του αναπτυξιακού νόμου με «εμπροσθοβαρή ενίσχυση» των επιχειρήσεων, δηλαδή ζεστό χρήμα από Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, ώστε να προχωρούν οι «εμβληματικές επενδύσεις», αν είναι δυνατό χωρίς ευρώ από τα κεφάλαιά τους.
Η «αναβάθμιση υποδομών στα Δίκτυα Μεταφοράς και Διανομής Ενέργειας που θα διευκολύνουν τις ΑΠΕ», η «δημιουργία Σχεδίου Κυκλικής Οικονομίας για τη διαχείριση και εκμετάλλευση απορριμμάτων … με χρήσεις για παραγωγή ενέργειας» (βλ. καρκινογόνα καύση), για τον πρωτογενή τομέα η «ενίσχυση της μεταποίησης, της συμβολαιακής γεωργίας, η παροχή κινήτρων για εκσυγχρονισμό μηχανολογικού εξοπλισμού υπό τον όρο ότι θα είναι συμβατός με τις νέες τεχνολογίες για τις έξυπνες καλλιέργειες» καμία σχέση δεν έχουν με τις ανάγκες των εργαζομένων και των αγροτών της περιοχής, των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών και επιστημόνων, που στενάζουν από παλιά και νέα φοροεπιδρομή, από την ραγδαία αύξηση του κόστους παραγωγής, από τους καθηλωμένους μισθούς και τον πληθωρισμό που τσακίζει το λαϊκό εισόδημα.
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή της τεράστιας καταστροφής σε Έβρο και Ροδόπη βρέθηκε στην πρώτη γραμμή για να συμβάλει στην αντιμετώπιση της πυρκαγιάς. Αναδεικνύει τις εγκληματικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων που αφήνουν υποστελεχωμένες κρίσιμες υπηρεσίες, που διασπούν την πρόληψη από την καταστολή και την αποκατάσταση, που βάζουν τις ζωές μας και την υγεία μας στο ζύγι του «κόστους – οφέλους».
Μπαίνουμε μπροστά στη διεκδίκηση άμεσων και στο 100% της ζημιάς αποζημιώσεων, άλλων μέτρων για την ελάφρυνση των πυρόπληκτων. Απαιτούμε την πλήρη στελέχωση των δασικών υπηρεσιών, της πυροσβεστικής, των δασαρχείων, των δημόσιων δομών υγείας, τον εξοπλισμό τους με σύγχρονα και ασφαλή μέσα. Την αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό για την προστασία των δασών και των οικοσυστημάτων. Άμεσα και ολοκληρωμένα έργα αποκατάστασης και αντιπλημμυρικής θωράκισης.
Στηρίζουμε τον αγώνα της φτωχής αγροτιάς για να μην ξεκληριστεί. Άλλωστε αυτό που επείγει για τον βιοπαλαιστή αγρότη και κτηνοτρόφο είναι πως θα αποκαταστήσει το βιος του, πως θα ξανακαλλιεργήσει, πως θα συντηρήσει τα κοπάδια του και τα μελίσσια του και όχι πως… θα επενδύσει στις ΑΠΕ!
Για αυτό έχει τεράστια σημασία ο λαός του Έβρου και όλης της Θράκης να απορρίψει τα κάθε είδους «σχέδια για την ανασυγκρότηση» και να βγει στον αγώνα με το δικό του σχέδιο για την κάλυψη των άμεσων και ζωτικών αναγκών του για την επιβίωση, για να ανοίξουμε το δρόμο μιας διαφορετικής οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, με τον πλούτο στα χέρια αυτών που τον παράγουν, με ανάπτυξη που θα έχει αποκλειστικό κριτήριο την κάλυψη των λαϊκών και κοινωνικών αναγκών. Για να δώσουμε οριστική απάντηση στο δίλημμα:
ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
