«Μαμά θα αργήσω, κοιμήσου »
ΠΟΤΕ, ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΜΑΣ ΘΑ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΟΙΟ ΑΝΩΔΥΝΑ;;;
Σήμερα, 28/02/2024, ημέρα μνήμης και πένθους για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπων που συγκλόνισε τη χώρα μας, το 2ο Γυμνάσιο Ξάνθης τήρησε ενός λεπτού σιγή και διαβάστηκαν τα ονόματα των θυμάτων. Στη συνέχεια, οι μαθητές όλων των τάξεων πέρασαν το δικό τους μήνυμα.
Προσπαθώντας να αντλήσουμε συμπεράσματα από την πρωτοβουλία των παιδιών του δευτέρου Γυμνασίου, μοιραία, η σκέψη μας, στέκεται στις προσλαμβάνουσες αυτών των παιδιών που αυθόρμητα, με φάρο την ορμή τη νιότης, μέσα από την πράξη τους, προσπαθούν να δουν το δικό τους μέλλον όταν μεγαλώσουν, περάσουν σε κάποια σχολή, ή αν χρειαστεί να ταξιδέψουν για επαγγελματικούς λόγους ή για αναψυχή.
Συμπέρασμα. τα Τέμπη αλλάζουν την λογική της κοινωνίας και τα παιδιά, με την απλότητα της σκέψης, λένε αυτό που οι μεγάλοι αδυνατούν να εκφράσουν δημόσια πλην αυτών που η φωτιά χτύπησε το σπιτικό τους.
Ναι, τελικά, ήταν μία εν ψυχρό δολοφονία από το πολιτικό σύστημα – ανεξάρτητα από κόμμα και χρώμα. Μία δολοφονία που δεν περιορίζεται μόνο στις ψυχές που εκτελέστηκαν στα Τέμπη. Είναι μία δολοφονία που εκτέλεση το μέλλον της κοινωνίας, το μέλλον των παιδιών μας.
Και οι πολίτες πλέον, πρέπει να πάψουν με την ψήφο τους, να επιλέγουν ποιος μέσα από το πολιτικό σύστημα, θα μας δολοφονήσει – εκτελέσει- όσο το δυνατόν ποιο ανώδυνα.
Ήταν δολοφονία, γράφουν οι μαθητές που δείχνουν τον δρόμο για να σκεφτούν οι μεγάλοι για τις μέχρι σήμερα πολιτικές τους επιλογές.
Άρα, το μήνυμα που στέλνουν τα παιδιά, δεν έχει λήπτες μόνο την δικαιοσύνη, αλλά εμάς τους μεγάλους που με την ψήφο μας, επιλέξαμε, από την μεταπολίτευση και μετά, να μας κυβερνούν πολιτικοί που ποτέ δεν αγάπησαν τον τόπο, που ποτέ δεν αγάπησαν και δεν σεβάστηκαν τους πολίτες αυτού του τόπου και σε κάθε ευκαιρία έδειχναν στους πολίτες με τις αποφάσεις τους, ότι η ζωή τους, (των πολιτών) η ευημερία και η προκοπή τους, τους ήταν αδιάφορη.
Κάθε ώρα, κάθε μέρα, κάθε χρόνο και κάθε δεκαετία, το πολιτικό σύστημα από την μεταπολίτευση και μετά, αδιάφορο το κόμμα και το χρώμα, εκτελούσε τον πιο γλυκό καρπό τούτης της ευλογημένης γης, τους νέους για να φτάσει στην αποφράδα ημέρα της 28ης Οκτωβρίου του 2023 που τους εκτέλεσε εν ψυχρώ, σβήνοντας οριστικά τα όνειρα των νέων ανθρώπων, τα πιστεύω τους για τούτον τον ευλογημένο τόπο που το όνομα του στο παρελθόν γράφτηκε με χρυσά γράμματα και το μέλλον γράφεται με μαύρα και θολά γράμματα της λήθης.
Το πολιτικό σύστημα πλέον, ψυχρά ξεδιάντροπα, δολοφονεί τις ψυχές των νέον ανθρώπων, προορίζοντας τους να υποκύψουν προκαταβολικά στις μελλοντικές επιδιώξεις του πολιτικού συστήματος που εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα.
Δεν έχει καμιά σημασία αν είναι βαμμένο μπλε, κόκκινο, ροζ ή πράσινο. Είναι το ίδιο πολιτικό σύστημα που εξοντώνει κάθε ικμάδα σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΣ;;;;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ
