Με τις δηλώσεις του Τζέφρη Πάιατ στην Αλεξανδρούπολη, εξηγείτε το σχέδιο και η πρόκληση του Ρωσουουκρανικού πολέμου
Σύμφωνα με τον Τζέφρι Πάιατ, μιλώντας στο East Macedonia & Thrace Forum ΙΙ, που διοργανώνεται για δεύτερη συνεχή χρονιά στην Αλεξανδρούπολη, από τη City Hub Events.
«Χρησιμοποιώντας την υπάρχουσα υποδομή από την Ελλάδα μέχρι την Ουκρανία, ο Κάθετος Διάδρομος θα επιτρέψει στο LNG που εισάγεται μέσω της Ελλάδας να γεμίσει τις τεράστιες δεξαμενές αποθήκευσης στην Ουκρανία, παρέχοντας μια νέα πηγή φυσικού αερίου για την κεντρική Ευρώπη και τα Δυτικά Βαλκάνια, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση της αστάθειας των τιμών στην πορεία», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Πάιατ επισημαίνοντας την κρισιμότητα του πρότζεκτ που θα υποστηρίξει, όπως είπε, και την πρόθεση της Ε.Ε. να αποσυνδεθεί πλήρως από το ρωσικό φυσικό αέριο έως το 2027.
Αυτό πλέον εξηγεί την ξαφνική αγάπη των Αμερικάνων για την Ελλάδα και ποιο συγκεκριμένα την Αλεξανδρούπολη όπου η Ελληνική Κυβέρνηση έδωσε πολύ εύκολα γη και ύδωρ στην υλοποίηση των σχεδίων της υπερδύναμης.
Με λίγα λόγια ο Ουκρανός πρόεδρος διέλυσε την χώρα του εμπλέκοντάς την σε ένα πόλεμο που πιθανών να οδηγήσει στον Γ Παγκόσμιο μόνο και μόνο για να ανοίξει η αγορά της Ευρώπης στο υγροποιημένο αέριο και έτσι να κλέψει την αγορά της Ευρώπης από την Ρωσία.
Αυτά είναι τα μεγάλα γεωπολιτικά παιγνίδια και σίγουρα η Ελλαδίτσα δεν θα μπορούσε να πει όχι σε μία υπερδύναμη, όμως, υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος όπως για το τι κέρδισε η Ελλάδα από αυτήν την δυναμική ομολογουμένως γεωπολιτική συμφωνία και κυρίως αν ο λαός τούτης χώρας κέρδισε κάτι παραπάνω εκτός από μερικά «ψωροεκατομύρια» δολάρια που θα «γυρίσουν» στην Αλεξανδορύπολη και όλο και κάτι «ψηλά», θα πέσουν στην περιοχή. Διαφορετικά είναι ένα κλειστό οικονομικό «κύκλωμα» που θα στέλνει τα εμπορεύματα του στην Ευρώπη θα «οικονομάει» σε βάρος μιας άλλης υπερδύναμης αυτής της Ρωσίας η οποία προκειμένου να προστατεύσει τα δικά της περιουσιακά στοιχεία θα «τραβήξει» τον πόλεμο με την Ουκρανία μέχρι την ισοπέδωση της, σε μία προσπάθεια εκτιμούμε, να μην αφήσει κανένα περιθώριο της σύνδεσης των υποδομών της Αλεξανδρούπολης με την Ουκρανία.
Το μέλλον σίγουρα για την περιοχή – περιλαμβάνει και την Ελλάδα – είναι ζοφερό. Αν μάλιστα ο Γάλλος πρόεδρος προεκλογικά στηρίξει την απόφασή του μεταφέροντας στρατιωτικές δυνάμεις μέσω της Ρουμανίας στην Ουκρανία, τότε θα είναι βούτυρο στο ψωμί του Πούτιν, ο οποίος πλέον δεν θα διστάσει να ισοπεδώσει την Ευρώπη, προκειμένου να απαγορεύσει την εγκατάσταση των Αμερικανικών Συμφερόντων στο δικό του «χωράφι» με δεδομένο ότι επί πολλές δεκαετίες μονοπωλούσε την αγορά της Ευρώπης με το φυσικό αέριο και το πετρέλαιό της.
Η Αμερική ούτως ή άλλως «κείται μακράν» και άρα ο Αμερικανικός Λαός δεν κινδυνεύει αφού οι πολιτικοί του, προς χάριν των τεράστιων οικονομικών συμφερόντων που τους εκλέγουν, φροντίζουν να μείνουν στο απυρόβλητο της διαμάχης που ξαφνικά από Αμερικανορωσική οικονομική διαμάχη, μετατρέπετε αργά, σταθερά και έντεχνα σε Ευρωρωσική.
Με δεδομένο ότι από την Ευρώπη λείπουν οι πολιτικές κεφαλές που δεν θα έμπαιναν σε αυτήν την διαδικασία της επίλυσης των Ρωσοαμερικανικών συμφερόντων θα προσπαθούσαν να επωφεληθούν αυτής της κατάστασης και θα αγόραζαν ακόμη πιο φθηνά από τους δύο ανταγωνιστές. Δυστυχώς για την Ευρώπη ο «χρήσιμος ηλίθιος», πρόεδρος της Ουκρανίας, επέτρεψε να φτάσει το όλο θέμα στην εξαφάνιση και ίσως στην εξαθλίωση της Ευρώπης.
Αλέξανδρος Παυλικιάνος
