Γιατί συνεχίζουμε έναν διάλογο με την Τουρκία που δεν οδηγεί πουθενά; Η… οδηγεί;;;
Σίγουρα δεν είναι μόνο η δική μου η απορία αλλά πιστεύω της πλειονότητας του Ελληνικού Λαού.
Ποιος είναι ο λόγος μιας συνάντησης με τον Ερντογάν και μάλιστα σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο όταν ο απέναντι, με χίλιους δύο τρόπους, σε θεωρεί σκουπίδι και αδιάφορο συνομιλητή, αφού την επομένη της όποιας συμφωνίας, θα σε πλήξη σε καίρια Εθνικά Ζητήματα.
Ποιος ο λόγος να μιλάς με κάποιον, από την στιγμή που ξέρεις ότι η πορεία του έδειξε ότι είναι ανάξιος συνομιλητής και κυρίως ένας συνομιλητής που επιβουλεύεται την ακεραιότητα της πατρίδας, που εσύ εκπροσωπείς.
Ποιος ο λόγος να συνομιλείς με κάποιον όταν γνωρίζεις ότι αυτή η συνομιλία είναι καμμένη από πρώτο χέρι εκτός …. αν έχεις να μοιράσεις κάτι με τον συνομιλητή σου και θα πρέπει να κερδίσεις όσο το δυνατόν περισσότερα.
Για να τα βάλουμε σε κάποια τάξη τα πράγματα, θα πρέπει να ξέρουμε τι συζητούν ο Μητσοτάκης και ο Ερντογάν στις κατ ιδίαν συζητήσεις τους και πάντοτε με δεδομένο ότι διατυμπανίσαμε ως Χώρα και μέσω του ΥΠΕΞ, αλλά και του ίδιου του Πρωθυπουργού, ότι το μόνο που μας χωρίζει το έχουμε ξεκαθαρίσει. Με λίγα λόγια, Πλην της υφαλοκρηπίδας, δεν έχουμε τίποτε άλλο να συζητήσουμε. Τι στην ευχή συζητάμε με τον Ερνοτγάν;
Γιατί το συζητάμε;
Κυρίως τι συζητάμε αφού δεν συζητάμε για την υφαλοκρηπίδα;
Έτσι και αλλιώς τα δευτερεύοντα θέματα τα συζητούν σε χαμηλότερο κλιμάκιο, τι συζητά με τον Ερντογάν ο Μητσοτάκης;
Μήπως πώς θα μοιράσουμε την δική μας πίτα;;;;;
