Μάταιος ο αγώνας των φρουρών των συνόρων;
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΣΤΕΛΝΕΙ ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ;
Γιατί δεν τιμωρούνται παραδειγματικά οι λαθροδιακινητές για να μην το ξανακάνουν;
Όπως φαίνεται ο διαρκής αγώνας των ανθρώπων που είναι επιφορτισμένοι να προστατεύουν τα σύνορα της Χώρας, είναι διαρκής και επίπονος.
Όμως, η αδιαφορία του πολιτικού συστήματος, μετατρέπει αυτόν τον αγώνα σε μία κουραστική προσπάθεια χωρίς τέλος, αφού οι λαθρομετανάστες συνεχίζουν απτόητοι τις προσπάθειες τους να περάσουν στην χώρα της φαιδράς πρτοκαλέας, όπου μπορούν να επιβιώσουν και να πάρουν επιδόματα και να κάνουν και αυτοί στην συνέχεια ότι θέλουν χωρίς κανέναν έλεγχο στην λογική του «μπάστε σκύλοι και αλέστε και αλεστικά μη δίνεται».
Το πολιτικό σύστημα ρίχνει έντεχνα μέσα από τις εικόνες της καλοπληρωμένη τηλεόρασης από τον κρατικό προϋπολογισμό, τους λαθροδιακινητές, αδιαφορώντας στην λογική του ότι εφ όσον υπάρχουν λαθρομετανάστες σαφέστατα και θα υπάρχουν διακινητές.
Η αδιαφορία του πολιτικού συστήματος δημιουργεί την επιθυμία στους λαθρομετανάστες να έρθουν σε μία χώρα όπου αν καταφέρουν να περάσουν κρυφά τα σύνορα, δεν αντιμετωπίζονται ως κακοποιοί όπως ορίζει το σύνταγμα για αυτούς που παραβιάζουν τα σύνορα.
Η αδιαφορία του πολιτικού συστήματος και της απραξίας της κυβέρνησης και της κάθε κυβέρνησης, δημιουργεί την συγκεκριμένη αίσθηση ότι αν περάσουν τα σύνορα, θα συνεχίσουν τις ζωές τους σε ένα κράτος που δεν ενδιαφέρεται για τους πολίτες του, γιατί να ενδιαφερθεί για τους λαθραίους πολίτες άλλων χωρών που μπορούν ανεμπόδιστα να ασχημονούν κατά της χώρας που τους φιλοξενεί;
Γιατί λοιπόν να μην πληρώσουν όσο όσο για να μπορούν ανενόχλητοι να επιδίδονται στις κακουργηματικές τους πράξεις, αφού το πιθανότερο είναι να μην τους θέλει η χώρα τους για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Δηλαδή ότι είναι κακοποιά στοιχεία.
Αυτό που αναφέρουμε δεν είναι καθόλου μα καθόλου αυθαίρετο.
Αρκεί κανείς να ρίξει μια ματιά στους δείκτες εγκληματικότητας και θα δει ότι το 90% των εγκληματικών πράξεων οφείλεται σε λαθρομετανάστες.
