Είναι άραγε η Γαλλία προπομπός των πολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη; Θα είναι παρόμοιο το μέλλων της κεντροδεξιάς στην Ελλάδα;

Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος

Παρακολουθώντας κανείς τις εξελίξεις στην Γαλλία, όπου οι πολίτες, με την ψήφο τους στον πρώτο γύρω των βουλευτικών εκλογών, φέρνοντας τον πρόεδρο Μακρόν στην πολιτική δίνη που ο ίδιος προκάλεσε, έδωσαν  τον πρώτο λόγο στους ακροδεξιούς γιατί η κυβέρνηση του Μακρόν αύξησε τους φόρους και μείωσε την ασφάλεια των πολιτών στους δρόμους της Γαλλίας,  με την έκρηξη της βίας να δεσπόζει στην καθημερινότητα της Γαλλικής κοινωνίας.

Οι ακροδεξιοί της Λε Πέν, ξεκινώντας  από την απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων στις σχολικές αίθουσες και τη μείωση των φόρων στην ενέργεια μέχρι την κατάργηση των επιδομάτων από τους αλλοδαπούς, έπεισε τους Γάλλους Πολίτες για το ορθό του λόγου της.

Μοιάζει η εικόνα των Γάλλων πολιτών με αυτήν του μέσου Έλληνα πολίτη που φοβάται να βγει στους δρόμους λόγω της κατακόρυφης αύξησης της εγκληματικότητας από την παρουσία των αλλοδαπών που μπήκαν παράνομα στην Χώρα;

… Που οι Ελληνικές κυβερνήσεις στερούν πόρους από την καθημερινότητα του Έλληνα Πολίτη για να συντηρήσουν τα εκατομμύρια των αλλοδαπών που μπήκαν παράνομα στην Χώρα και ζουν με τα επιδόματα που πληρώνουν οι Έλληνες και Ευρωπαίοι πολίτες;

Μπορούν άραγε οι Έλληνες πολίτες να αυξήσουν το ποσοστό της συμμετοχής τους στις επόμενες Εθνικές Εκλογές για να στείλουν στα τάρταρα τις κεντροδεξιές και κεντροαριστερές κυβερνήσεις που «κλάδεψαν» κάθε ικμάδα των Ελλήνων Πολιτών τα τελευταία χρόνια από την μεταπολίτευση και μετά;

Μπορούν τα δεξιά κόμματα να συσπειρώσουν τους Έλληνες στις επόμενες εκλογές για να στείλουν ξεκάθαρο μήνυμα στους κεντροδεξιούς και κεντροαριστερούς εραστές της εξουσίας;

Μπορούν τα δεξιά κόμματα του δημοκρατικού τόξου να πείσουν τους Έλληνες ψηφοφόρους ότι είναι η καλύτερη δυνατή λύση για το μέλλων της Χώρας;

Μπορούν άραγε τα Δεξιά Κόμματα στην Ελλάδα να πείσουν τους Έλληνες ψηφοφόρους ότι ο πολιτικός τους λόγος είναι ξεκάθαρος και δεν είναι μόνο συνθήματα;

Με λίγα λόγια, μπορούν να ξεδιπλώσουν την πολιτική τους, χωρίς συνθήματα αλλά με σοβαρότητα, σαφήνεια και κυρίως ποιους πόρους θα περικόψουν από τις μεγάλες σπατάλες των κομμάτων που κυβέρνησαν και κυβερνούν την χώρα ξεκινώντας από την μείωση του αριθμού των βουλευτών οι οποίοι ως κηφήνες απολαμβάνουν μόνο τα προνόμια χωρίς στην ουσία να προσφέρουν τίποτε στους Έλληνες Πολίτες;

Μπορούν τα δεξιά κόμματα να καταργήσουν τις Στρατιές των Υπουργών Ανθυπουπουργών, Υφυπουργών και να στείλουν στα σπίτια τους τους Γραμματείς και φαρισαίους που λυμαίνονται τον δημόσιο κορβανά;

Μπορούν να πουν «όχι» στους διεθνής «νταβατζίδες» με τρόπο που να μην δια σαλέψουν την ειρηνική πορεία στην καθημερινότητα των Ελλήνων πολιτών δεχόμενοι αντίποινα και απειλές καθώς και εμπάργκο διαφόρων τύπων και ο νόων νοείτο;

Η  Μαρίν Λεπέν έπεισε τους Γάλλους Πολίτες γιατί ο λόγος της ήταν ξεκάθαρος, όσο βέβαια μπορούσε να είναι και της ακροδεξιά Ιταλίδας Πρωθυπουργού Τζώρτζια Μελόνι, τηρουμένων των αναλογιών, η οποία κράτησε μεν την ταμπέλα της ακροδεξιάς και ακροβατεί μεταξύ των «δημοκρατικών» διαδικασιών της Ε.Ε. και του δεξιού της λόγου στο εσωτερικό της Χώρας της.

Όλοι γνωρίζουν πόσο δύσκολο είναι για τους δεξιούς και ακροδεξιούς σχηματισμούς στην Ευρώπη, με δεδομένο ότι η Ε.Ε. στην σημερινή της μορφή καταρρέει διατηρώντας όσο μπορεί όρθιο τον πλούσιο Βορά  και αφήνοντας στην τύχη του τον φτωχό νότο.

Στην Χώρα μας αυτή η διαφορά είναι τεράστια γιατί οι μέχρι σήμερα κυβερνόντες ήταν της λογικής «μπάστε σκύλοι και αλέστε και αλεστικά μη δίνεται» και αυτό είναι το ζητούμενο.

Οι μελλοντικές δεξιές κυβερνήσεις της Ελλάδος να σταματήσουν για το καλό των Ελλήνων Πολιτών το «μπάστε σκύλοι και αλέστε και αλεστικά μη δίνεται»

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ