Σε ανάρτησή του ο πρώην αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης Κ. Ζαγναφέρης με τον γνωστό καυστικό του τρόπο αναφέρεται εύγλωττα στις πολλές υποψηφιότητες για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ.

ΟΤΑΝ….
Όταν η ιστορία τιμωρεί το κάνει αμείλικτα. Επι δεκαετίες θεωρείτο δεδομένο ότι η Αριστερά ήταν μπροστά από τα γεγονότα . Πρώτα περιγράφονταν το μέλλον οι διαδικασίες και τα προδιαγεγραμμένα αποτελέσματα και ακολούθως θα ερχόταν οι κοινωνίες με επαναστατικό τρόπο αναίμακτα η μη να επιβεβαιώσουν τις προσδοκίες.
Μόνο που οι κοινωνίες εξελίσσονται πέρα από κανόνες και νόρμες αλλά με επαναστάσεις που όροι τους αυτοπροσδιορίζονται από τις ίδιες. Τις περισσότερες φορές από τον ηγέτη τους.
Δυστυχώς για τους Αριστερά και ευτυχώς για εμάς τίποτα δεν λειτούργησε όπως ονειρευόταν.Οι ιδέες απέκτησαν φανατικούς οπαδούς που παρέμειναν προσκολλημένοι σε αυτές. Αποτελούν όμως κοσμοθεωρία του προηγούμενου αιώνα εν αντιθέσει με τον καπιταλισμό που δεν ήταν ποτέ μονολιθικος και είχε την νοοτροπία να εξελίσσεται και να προσαρμόζεται στα αιτήματα των καιρών.
Έτσι βλέπουμε σήμερα ,με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ΚΚΕ του οποίου η μονολιθικότητα να το καθηλώνει σε μονοψήφια ποσοστά ,ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ να ακολουθούν τον ίδιο δρόμο.
Με μπροστάρηδες παρηκμασμένες ” περσονες” του 1980 άτομα που στόχο έχουν μόνο την πολιτική τους επιβίωση και τους νεώτερους με αναφορές στα επιτεύγματα και “επιτεύγματα” του ΠΑΣΟΚ την δεκαετία 1980 -90.
Μόνο που απευθύνονται σε ένα κοινό που δεν έχει βιώματα και αναμνήσεις από εκείνη την εποχή .Πολλοι δε που ανήκουν σε μεγαλύτερες ηλικίες δεν έχουν και τις καλύτερες αναμνήσεις από τα χρόνια της ΠΑΣΟΚΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ.
Είναι αδιανόητο στην εποχή της τεχνιτής νοημοσύνης της αναθεώρησης όλων των κοινωνικών σταθερών ( αποδοχή μεταναστών ,θρησκεία , τύπος οικογένειας , παγκοσμιοποίση κλπ ) να αναφέρονται συνεχώς στον ΑΝΔΡΕΑ , την δημοκρατία που δεν υπάρχει (?) , τον μπαμπούλα της Δεξιάς, στο κοινωνικό κράτος χωρίς όρια , στην αδέσμευτη εξωτερική πολιτική, στην κρατικοποίηση μέρος του τραπεζικού συστήματος και μέρους της παραγωγικής διαδικασίας, στην άρνηση ίδρυσης ιδιωτικών Πανεπιστημίων, στην μη αποδοχή της αξιολόγησης ενώ καμία κουβέντα δεν γίνεται για το δημόσιο που αποτελεί το ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ της χώρας. Δεν θίγουν προνόμια γιατί θεωρούν ότι στο βαθύ κράτος υπάρχει το μεγαλύτερο κομματικό πελατολόγιο.
Και η κατάληξη κουραστική και πληκτική.Να σώσουμε την χώρα από την αναλγησία και την ανικανότητα του ΚΥΡΙΑΚΟΥ.
Με αυτή την νοοτροπία και εκφραστές άτομα του κομματικού σωλήνα και ουσιαστικά ανεπάγγελτους στο τέλος της ημέρας θα αναφωνούν ….είχαμε αυταπάτες. Όσους αρχηγούς και να εκλέξουν με αυτό το ιδεολογικό πλαίσιο.
Υ.Γ Ως κερασάκι είδαμε και την εμφάνιση του τοτεμ ΜΙΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ να διεκδικεί την αρχηγία.