Η Ρωσία θα πάρει το αίμα της πίσω;

Η ΕΛΛΑΔΑ, ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ;

Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος

Ακούσαμε όλοι από επίσημα χείλη, ότι η Ρωσία, θα σταθεί στο πλευρό το Ιράν, όταν αποφασισθεί μία μεγάλη στρατιωτική σύρραξη με το Ισραήλ, εφοδιάζοντάς το με σύγχρονα οπλικά συστήματα και είναι πλέον βέβαιο ότι ήρθε η ώρα να πληρώσει το ΝΑΤΟ μέσω αντιπροσώπου.

Εδώ και δύο χρόνια πολεμά μέσω της Ουκρανίας το ΝΑΤΟ.

Σήμερα δίνεται η δυνατότητα στην Ρωσία να πλήξη το ΝΑΤΟ μέσω του Ιράν και των παρακλαδιών του.

Αν το ΝΑΤΟ δεν περίμενε αυτή την αντίδραση της Ρωσίας, τότε έκαμε άσχημα, γιατί μπορεί στην Ευρώπη η Ρωσία να δέχθηκε πιέσεις από το ΝΑΤΟ και να στριμώχτηκε, σήμερα με την συνεργασία των Ιρανών, ανοίγονται άλλοι δρόμοι για να καταφέρει στο Ισραήλ και κατ επέκταση στο ΝΑΤΟ, καίρια χτυπήματα. Πιθανώς ο κύριος λόγος είναι ότι  η Κίνα και η Ρωσία να βγουν μπροστά στο γεωπολιτικό παιγνίδι.

Ένα γεωπολιτικό παιγνίδι που στο όνομα της επικράτησης,  για να τραφεί και να εδραιωθεί, χρειάζεται αίμα.

Το αίμα ξεκίνησε να ρέει στην Ευρώπη, όπου μπορεί οι Η.Π.Α. να κατέστρεψαν το σύστημα ανεφοδιασμού φυσικού αερίου και πετρελαίου από την Ρωσία στην Ε.Ε. και να έφεραν σημαντικό οικονομικό πλήγμα στην Ρωσία, όμως, αυτή η χρονική συγκυρία, με ακέφαλες της ΗΠΑ και άγνωστο το εκλογικό αποτέλεσμα, Κίνα και Ρωσία εκτιμούν ότι είναι η ιδανική στιγμή να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα στις ΗΠΑ και να ορίσουν το παγκόσμιο γεωπολιτικό γίγνεσθαι.

Ίσως το παγκόσμιο μίνι κραχ στα χρηματιστήρια, την Δευτέρα που μας πέρασε, να είναι ένα μήνυμα με την επίσημη στήριξη του Ιράν από την Ρωσία και την Κίνα και σίγουρα δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο από τους αναλυτές.

Ίσως κατά βάθος, αυτό να επιδίωκε η Ρωσία και από ότι φαίνεται μάλλον παίρνει  το αίμα της πίσω για την στήριξη του ΝΑΤΟ και τις παγκόσμιας οικονομίας στην Ουκρανία.

Μάλλον παίρνει το αίμα της πίσω.

Σίγουρα το μέλλον είναι αβέβαιο και πέρα από το παγκόσμιο γεωπολιτικό γίγνεσθαι, το κάθε κράτος που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ενεπλάκη στο Ουκρανικό, στο μέτρο του δυνατού, πρέπει να λάβει τα μέτρα του και φυσικά η αναφορά, έχει να κάνει με την Ελλάδα, η οποία με μία απερίσκεπτη λογική, στήριξε το ΝΑΤΟ στις επιχειρήσεις της Ουκρανίας, εξόπλισε και στήριξε οικονομικά το καθεστώς του Ζελένσκι στο αφήγημα – για τους ενταύθα σανοφάγους – ότι δεν επιτρέπεται κράτος να επιτίθεται σε κράτος, έχοντας προφανώς κατά νου την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, θαρρείς και ο Ερντογάν, λαμβάνει υπόψη τα σύνορα των κρατών που έχει εισβάλλει, βλέπε Συρία, και σέβεται το παραπάνω αφήγημα της Ελλάδας που στάθηκε η αφορμή να στοχοποιηθεί από την Ρωσία και τους δορυφόρους της.

Θα έπρεπε ίσως να διαχειρισθεί την υπόθεση “Ουκρανία” πιο διπλωματικά, αλλά, ως γνωστών, η Ελλάδα στερείτε διπλωματών και βάζει πιο πάνω τις ανάγκες του κόμματος,  παρά το Εθνικό Συμφέρων.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την δήλωση Ιρανών αξιωματούχων, που λέει πώς αν η Κύπρος και η Ελλάδα σταθεί στο πλευρό του ΝΑΤΟ, θα είναι απέναντί της.

Αλήθεια, το ΝΑΤΟ και γενικότερα η ΗΠΑ πότε στήριξαν την Χώρα μας στην διένεξη της με την Τουρκία;

Μήπως η Ελλάδα εισπράξει μία ακόμη αδιάφορη συμπεριφορά από το ΝΑΤΟ, με την δικαιολογία ότι είναι απασχολημένη με το Μεσανατολικό  αν ι η Τουρκία έχει – που έχει – σαν στόχο την Χώρα μας;

Μήπως δηλαδή μέσα στην «αναμπουμπούλα» του Μεσανατολικού, η Τουρκία βρει την ευκαιρία, με την στήριξη Κίνας και Ρωσίας, της επισημοποίησης της «Γαλάζιας Πατρίδας»; Ποιος εγγυάται ότι η Τουρκία δεν θα εκμεταλλευτεί το χάος του πολέμου στο Μεσανατολικό και δεν «χτυπήσει»; Το ότι θα το εκμεταλλευτεί για να πλήξη την χώρα μας είναι το μόνο βέβαιο.

Η Χώρα μας είναι έτοιμη για αυτό;