Ζαγναφέρης Κώστας

Πρώην Αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης

Η πλειοψηφία των πολιτικών πολιτεύεται με κανόνες και τσιτάτα του προηγούμενου αιώνα. Παγιωμένες και χιλιοειπωμένες απόψεις χωρίς κανένα σύγχρονο ουσιαστικό νόημα. Απλώς λέγονται για λόγους εντυπωσιασμού. Αναρωτιέμαι από έναν εσμό συμβούλων που έχει ο κάθε αρχηγός, δεν υπάρχουν δύο τρεις με κοινό νου?

Άκουσα χθες τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, τον θυμωμένο ΝΙΚΟ, στην ΚΑΣΤΟΡΙΑ, να καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι δεν έχει οργανωμένο σχέδιο και καμιά πρόταση ώστε να παραμείνουν οι νέοι στα χωριά και να μην ερημώσουν.

Κάποιος πρέπει να τον ενημερώσει ότι στην ΕΛΛΑΔΑ υπάρχουν χιλιάδες χωριά που τον χειμώνα έχουν γύρω στους 50 υπέργηρους και το καλοκαίρι 200 με 300 κατοίκους. Τα χωριά αυτά ακολουθούν την τάση και την μοίρα του σύγχρονου κόσμου. Σύμφωνα με προβλέψεις των επιστημόνων το 2050 το 90% των κατοίκων του πλανήτη θα ζει σε πόλεις άνω των 100000 χιλιάδων. Στην Ελλάδα το όριο θα είναι 10000 κάτοικοι. Εκεί πρέπει να επικεντρωθεί ο σχεδιασμός και ίσως είναι καλύτερα.

Πάμε τώρα στα προτεινόμενα δήθεν κίνητρα. Με ένα αναβαθμισμένο οδικό δίκτυο το πλέον απομακρυσμένο χωριό να απέχει από τα πληθυσμιακά κέντρα του νομού ένα μισάωρο. Ποιος σώφρων νέος θα καθίσει μόνιμα στο χωριό? Ακόμα και αν ασχολείσαι με την γεωργία που συνήθως οι εργασίες είναι εποχιακές. Και περιφερειακά εργοστάσια να κτίσεις, το γνωστό παραμύθι, κανείς δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει σε χωριό εκατό κατοίκων.

Ούτε υπάρχει δυνατότητα στην πολιτεία να προσφέρει σύγχρονη παιδεία, διασκέδαση και ευκαιρίες κοινωνικοποίησης των νέων στον σύγχρονο κόσμο μέσω της οργάνωσης σε αυτές τις περιοχές. Πέραν της απροθυμίας των δημόσιων λειτουργιών να υπηρετήσουν στην έσχατη επαρχία ακόμα και με διπλασιασμό μισθών. Ως ευκαιρία αρπαχτής για κάνα χρόνο θα το δουν.

Και επίλυση του στεγαστικού προβλήματός να προσφέρεις στους νέους σπάνια πείθεις κάποιον να κατοικήσει μόνιμα σε χωριό.

Ήθελα να ξέρω ο κ.κ Ανδρουλάκης θα συμβούλευε άτομα από το άμεσο περιβάλλον του να μην μετακομίσουν σε κλεινόν άστυ?

Για μια ακόμα φορά λόγια του αέρα για το πεντάλεπτο της δημοσιότητας.