ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ

κ.κ. Π Α Ν Τ Ε Λ Ε Η Μ Ο Ν Ο Σ

 

Παρασκευή 25-10-2024         Μέγας Ἑσπερινός εἰς τόν πανηγυρίζοντα Ἱερό

ΩΡΑ: 18:00-20:00                  Ναό Ἁγίου Δημητρίου Κιμμερίων.

Σάββατο 26-10-2024              Θεία Λειτουργία εἰς τόν πανηγυρίζοντα Ἱερό

ΩΡΑ: 07:30-10:30                Ναό Ἁγίου Δημητρίου Τυμπάνου.

Κυριακή 27-10-2024             Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερό Ναό Ἁγίου

ΩΡΑ: 07:30-10:30               Γεωργίου Μυρωδάτου.

Δευτέρα 28-10-2024         Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερό Καθεδρικό Ναό

ΩΡΑ: 07:00-10:30                 τῆς Τοῦ Θεοῦ Σοφίας Ξάνθης. 

ΩΡΑ: 10:30                                   Δοξολογία ἐπί τῇ Ἐθνικῇ ἑορτῇ.

ΩΡΑ: 18:00-20:00                      Ἑσπερινός εἰς τόν Ἱερό Ναό Τιμίου

                                                Σταυροῦ Νέας Κεσσάνης.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«ΤΟ ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΔΕΟΣ»

«Και είπεν ο Ιησούς∙ Τις ο αψάμενός μου;» Την ερώτηση αυτή έκανε ο Χριστός ενώ «οι όχλοι συνέθλιβον αυτόν». Οι γύρω Του κοιτάζουν παραξενεμένοι. Ο Πέτρος και οι άλλοι μαθητές δεν κρατήθηκαν: «Τι λες, Διδάσκαλε, του είπαν∙ τα πλήθη του λαού σε έχουν περικυκλωμένο, σε συνθλίβουν και συ λες, ποιός με άγγιξε;». Και όμως κάποιος με άγγιξε μ’ έναν τρόπο εντελώς ξεχωριστό, επιμένει ο Χριστός. «Όταν είδε η γυναίκα ότι δεν διέφυγε την προσοχή του Χριστού, ήλθε με τρόμο, έπεσε στα πόδια Του και Του είπε μπροστά σ’ όλο τον κόσμο την αιτία, για την οποία Τον άγγιξε, και πως αμέσως θεραπεύθηκε».

Το ιδιαίτερο που υπάρχει στην προσέγγιση της πονεμένης εκείνης γυναίκας, το αποκαλύπτουν ολοζώντανα οι λίγες λέξεις που χρησιμοποιεί ο ευαγγελιστής για να περιγράψει την σκηνή. «Προσελθούσα όπισθεν ήψατο του κρασπέδου του ιματίου αυτού». Η λέξις «όπισθεν» δείχνει περισσότερη προσπάθεια. Κυρίως όμως αποκαλύπτει σεβασμό, δέος. Άρρωστη γυναίκα αυτή, έσκυψε μέσα στο πλήθος, την ώρα που εκείνο μετεκινείτο, για να πιάσει το κράσπεδο του ιματίου.

Κι αυτό, διότι δεν ένοιωθε τον εαυτό της άξιο να κάνει κάτι άλλο, να γονατίσει μπροστά στον Χριστό, να Του μιλήσει, να Τον παρακαλέσει, να πιάσει το χέρι Του. Μ’ αυτό τον τρόπο άγγιξε τον Χριστό η αιμορροούσα: μ’ ένα απέραντο δέος. Γι’ αυτό, παρ’ όλο που αυτή η επικοινωνία δεν είχε στην αρχή κανένα διάλογο, ήταν αληθινά συγκλονιστική και αποτελεσματική. Και η γυναίκα την ένοιωσε μ’ ένα μοναδικό τρόπο «και αμέσως σταμάτησε η αιμοραγία της». Αλλά και ο Κύριος αισθάνθηκε έντονα το γεγονός. «Ήψατό μου τις», είπε, «εγώ γαρ έγνων δύναμιν εξελθούσαν απ’ εμού». Πιθανώς σήμερα Κυριακή να κοινωνήσουμε. Όχι απλώς θα αγγίξουμε, αλλά θα πάρουμε μέσα μας τον Χριστό. Μήπως όμως στη συνέχεια θα ξαναγυρίσουμε στα παλιά μας πάθη, στις φωνές και τους θυμούς μας, αφήνοντας τις κακές μας συνήθειες να μας κατευθύνουν.

Όμως και ημείς σαν πλήθη εκείνης της μέρας τρέχουμε πίσω από τον Χριστό. Κάποτε Τον ακουμπούμε, πιθανώς το κύμα του όχλου να μας ρίχνει επάνω Του να Τον «συνθλίβουμε», όμως συνήθως δεν κατορθώνουμε να έχουμε μία προσωπική, αποτελεσματική επαφή. Ας Τον πλησιάσουμε με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να πει για μας «ήψατό μου τις;». Όπως η αιμορρούσα που θεραπεύθηκε.

 

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ