«Οι προβληματισμοί και οι ανησυχίες που εκφράζονται για τα εθνικά μας θέματα είναι εύλογες και υπαρκτές. Τους δημιουργεί άλλωστε η επιθετικότητα και ο αυξανόμενος αναθεωρητισμός της Τουρκίας. Η ανάδειξή τους στην ουσία ενισχύει τις πάγιες εθνικές μας θέσεις, ιδίως όταν εκφράζονται από υπεύθυνα χείλη. Είναι λάθος να αντιμετωπίζονται ως επικριτικές, εφ όσον μάλιστα η χώρα παραμένει προσηλωμένη στην εθνική γραμμή», είπε πριν από λίγο μιλώντας στη Θεσσαλονίκη ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της ΝΔ, Κώστας Καραμανλής.
Με σαφείς αναφορές για τους χειρισμούς στα εθνικά θέματα ο κ. Καραμανλής σημείωσε κατά την παρουσίαση του βιβλίου του δημοσιογράφου Βαγγέλη Πλάκα “Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η Θεσσαλονίκη” που διοργάνωσαν εφημερίδα “Πολιτική” και το Ελληνικό Ινστιτούτο Έρευνας και Ανάπτυξης στην αίθουσα εκδηλώσεων της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, εξήρε την πολιτική του ιδρυτή της ΝΔ, πρωθυπουργού και Προέδρου της Δημοκρατίας, καθώς όπως είπε είχε στρατηγική, ξεκάθαρη στόχευση και διορατικότητα.
Σύμφωνα με τον ίδιο «ο ισχυρισμός ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν έτοιμος να μπει σε εφ’ όλης της ύλης διαπραγμάτευση με την Τουρκία όπως ακούγεται από κάποιες πλευρές τελευταία, δεν ευσταθεί. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πίστευε ότι η μόνη διαφορά με την Τουρκία, η οριοθέτηση δηλαδή της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο θα έπρεπε να επιλυθεί σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες, αν χρειαστεί και με προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης βάσει συνυποσχετικού. Και ήταν η Τουρκία που υπαναχώρησε τότε. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια. Με άλλα λόγια ο υπαινιγμός ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα ήταν διατεθειμένος να συζητήσει επί θεμάτων που μονομερώς και αυθαίρετα επιχειρεί να προσθέτει διαχρονικά η Τουρκία στην ατζέντα είναι ανακριβής, έωλος και ίσως εκ του πονηρού». Ο κ. Καραμανλής έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από δεκάδες βουλευτές, πρώην υπουργούς, στελέχη και προσκεκλημένους στην κατάμεστη αίθουσα της ΕΜΣ.
Ο κ. Καραμανλής αναφέρθηκε στην σχέση του Κωνσταντίνου Καραμανλή με τη Θεσσαλονίκη όπως είπε ότι ήταν «σχέση ζωής και προοπτικής» σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως «Μακεδόνας ο ίδιος είχε αντιληφθεί από τα νεανικά του χρόνια την στρατηγική σημασία της περιοχής για το μέλλον της Ελλάδος, του ρόλο της στα Βαλκάνια και την Νοτιοανατολική Ευρώπη, την σημασία της για την διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων. Καταλάβαινε ότι το αποτύπωμα της υπερέβαινε κατά πολύ τις διαστάσεις ενός συνηθισμένου αστικού συγκροτήματος. Ότι είχε ειδικό γεωπολιτικό βάρος, εθνική υπεραξία, νευραλγικός κόμβος οικονομικός, εμπορικός, μεταφορικός, πολιτιστικός. Μια μητρόπολη δηλαδή με πλατιά ενδοχώρα και δυνητική επιρροή, καίριο σταυροδρόμι Ανατολής – Δύσης, Βορρά – Νότου. Γι’ αυτό την προίκισε όχι μόνο με εμβληματικά κτίρια, σαν αυτό της ΕΜΣ που βρισκόμαστε σήμερα, αλλά με θεμελιώδη έργα υποδομής και ισχυρούς θεσμούς. Με απλά λόγια μετέτρεψε μια βαλκανική πόλη σε σύγχρονη ευρωπαϊκή μεγαλούπολη». Ο ίδιος παρέπεμψε στους ομιλητές της εκδήλωσης που προηγήθηκαν και αναφέρθηκαν στα δεκάδες έργα που φέρουν την υπογραφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη και τόνισε -καταχειροκροτούμενος- την σημασία που έδωσε ο αείμνηστος πρωθυπουργός στη σημασία της αρχαιολογικής έρευνας – σκαπάνη στη Βεργίνα, τις Αιγές από τον Καθηγητή Μανώλη Ανδρόνικο που πιστοποίησαν την μοναδικότητα της Μακεδονίας.
Στην ομιλία του ο πρώην πρωθυπουργός ξεχώρισε τρεις παρακαταθήκες που άφησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής λέγοντας τα παρακάτω: 1 «Πρώτον, ότι βασική προϋπόθεση της δημοκρατίας και της ομαλής λειτουργίας της είναι η κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή. Παραθέτω τα λόγια του: «όταν ένας λαός δεν μπορεί να επιτύχει την κοινωνική δικαιοσύνη στα πλαίσια της δημοκρατίας, κλονίζεται η εμπιστοσύνη του στην ιδέα της Δημοκρατίας». Ή όπως έλεγε ο Πλούταρχος «η ανισορροπία μεταξύ πλουσίων και φτωχών, είναι η αρχαιότερη και πιο μοιραία ασθένεια κάθε δημοκρατίας». 2 Δεύτερον, ο σεβασμός στους θεσμούς και την διάκριση των εξουσιών. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι ελευθερίες των πολιτών, οι περιορισμοί της κρατικής παρέμβασης, οι διακριτοί ρόλοι κάθε εξουσίας, η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, η ασφάλεια του πολίτη είναι εξ ίσου σημαντικές προτεραιότητες. Δημοκρατία δεν είναι μόνο το δικαίωμα ψήφου και οι εκλογές. Είναι και, πρωτίστως ίσως, ο σεβασμός στους νόμους και τους κανόνες του παιχνιδιού.Και 3, τρίτον, το ήρεμο πολιτικό κλίμα και τα ήπια πολιτικά ήθη. Η δημοκρατία δεν ανθεί εκεί όπου τον πρώτο λόγο έχουν οι ύβρεις, οι προσωπικές διαμάχες, οι άκρατοι κομματικοί ανταγωνισμοί, η διχόνοια και ο διχασμός. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, σε αντίθεση με πολλούς προκατόχους του, ούτε κατέλυσε ποτέ το πολίτευμα, ούτε απόπειρες κινημάτων έκανε, ούτε δίχασε τους Έλληνες. Ακόμα και έναντι των πολιτικών του αντιπάλων υπήρξε αυστηρός μεν, αλλά πάντα ευπρεπής και με σεβασμό στην άλλη άποψη”.
Ο κ. Καραμανλής αναφερόμενος επίσης στον Κωνσταντίνο Καραμανλή υπογράμμισε επίσης ότι «παρ΄ ότι συκοφαντήθηκε, λοιδορήθηκε, εξυβρίσθη όσο λίγοι, ο ίδιος δεν ανήγαγε ποτέ την πολιτική διαφωνία σε προσωπική αντιπαράθεση. Αυτή η ανωτερότητα και ποιοτική υπεροχή στην δημόσια, και όχι μόνο, συμπεριφορά του επενεργούσε υποδειγματικά και παιδαγωγικά σε όλο τον δημόσιο βίο προς όφελος του δημοκρατικού πολιτεύματος. Εμφατικά ο ίδιος τόνισε ότι “οι παρακαταθήκες αυτές του Κωνσταντίνου Καραμανλή έχουν ξεχωριστή σημασία και σήμερα. Διότι μπορεί πράγματι το δημοκρατικό πολίτευμα να είναι στέρεα εδραιωμένο στην χώρα μας, μπορεί πράγματι να έχει αυξηθεί σημαντικά ανά τον κόσμο ο αριθμός των χωρών με δημοκρατικό καθεστώς, όμως κίνδυνοι για την δημοκρατία και κυρίως την ποιότητά της ελλοχεύουν και πρέπει να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικότητα προτού προξενήσουν ανεπανόρθωτες βλάβες».
Ο κ. Καραμανλής σημείωσε επίσης πως παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχουν κίνδυνοι για τη δημοκρατία και κάλεσε τη Δύση να διαμορφώσει κατεπειγόντως ένα νέο κοινωνικό -οικονομικό μοντέλο καθώς όπως τόνισε «η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, η περιθωριοποίηση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού ωθεί αυξανόμενο αριθμό πολιτών στην αποχή και άρνηση της πολιτικής διαδικασίας. Ακόμα χειρότερα στα μάτια πολλών το σύστημα έχει απολέσει την νομιμοποίησή του. Μεταβάλλονται είτε σε «φυγάδες της πολιτικής» δηλαδή απορρίπτουν την συμμετοχή τους στα κοινά, είτε σε «πολιτικούς νομάδες» εγκαταλείποντας ιστορικά κόμματα και στρέφονται σε πιο ακραίες φωνές και σχήματα. Η δε δυσαρέσκεια και απογοήτευσή τους οδηγεί και τον δημόσιο βίο σε όλο και μεγαλύτερη οξύτητα, επιθετικότητα, λεκτική και όχι μόνο βία, τραυματίζοντας και με αυτόν τον τρόπο την σταθερότητα και την δημοκρατική διαδικασία. Τα όσα συμβαίνουν στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και στην διάρκεια της προεκλογικής περιόδου στις ΗΠΑ, επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες αυτές. Είναι κατεπείγουσα ανάγκη η Δύση να διαμορφώσει ένα νέο κοινωνικό – οικονομικό μοντέλο που θα απαντά στις αγωνίες, τα αδιέξοδα, τον αποκλεισμό που αισθάνονται ιδίως οι λιγότερο ευνοημένοι πολίτες. Κανένα πολιτικό σύστημα, ακόμα και η κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν μπορεί να επιβιώσει επί μακρόν, αν δεν έχει ισχυρή νομιμοποίηση και αξιοπιστία στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών. Και ρίχνουν λάδι στην φωτιά όσοι υπεροπτικά και αλαζονικά υποτιμούν τους δυσαρεστημένους και διαμαρτυρόμενους πολίτες ως οπισθοδρομικούς, ψεκασμένους ή εξτρεμιστές».
Ο πρώην πρωθυπουργός ανέφερε πως «είναι σοκαριστική η αποκάλυψη σε πρόσφατη έρευνα της κοινής γνώμης, το 50% των ερωτηθέντων να δηλώνουν ότι αισθάνονται «εκτός των τειχών» εκτός κοινωνίας δηλαδή, αποκλεισμένοι και απροστάτευτοι. Το ογκούμενο χάσμα μεταξύ λίγων εχόντων και πολλών μη εχόντων είναι βόμβα στα θεμέλια της δημοκρατικής ομαλότητας και σταθερότητας και μάλιστα όχι βραδυφλεγής. Εξ ίσου σοβαρό θέμα είναι η αυξανόμενη έλλειψη σεβασμού στους θεσμούς. Η ανομία, η κάθε μορφής εγκληματικότητα, από την παιδική βία και τον χουλιγκανισμό ως τη δράση του οργανωμένου εγκλήματος δείχνουν καθαρά ότι η νομιμότητα αμφισβητείται όλο και περισσότερο. Το ίδιο συμβαίνει με την δικαιοσύνη. Πλανάται σε πολλές ευρωπαϊκές κοινωνίες μια αίσθηση μεροληψίας προς τους ισχυρούς, και αυστηρότητας προς τους αδύναμους. Ακόμα και κράτη μέλη της ΕΕ μπαίνουν στον πειρασμό να χειραγωγήσουν την δικαιοσύνη. Θα έπρεπε να είναι αδιανόητο κι όμως συμβαίνει. Η καθυστέρηση στην απόδοση δικαιοσύνης οξύνει την κατάσταση ακόμα περισσότερο. Αν όμως οι πολλοί δεν εμπιστεύονται την δικαιοσύνη, ναρκοθετείται το δημοκρατικό πολίτευμα. Η πίστη στην δικαιοσύνη είναι θεμελιώδης προϋπόθεση για την λειτουργία της δημοκρατίας. Όπως έλεγε ο Αλέξανδρος Χάμιλτον, ένας εκ των ιδρυτών πατέρων των ΗΠΑ «Πιστεύω ότι το πρώτιστο καθήκον της κοινωνίας είναι η δικαιοσύνη».
«Καίριας σημασίας ζήτημα για την ποιότητα της δημοκρατίας είναι η έγκυρη, ακριβής και αμερόληπτη ενημέρωση. Είναι αναγκαίος όρος για την ελεύθερη επιλογή, η οποία υπονομεύεται όταν η πληροφόρηση, με ή χωρίς εισαγωγικά, εξυπηρετεί σκοπιμότητες ή επί μέρους συμφέροντα. Οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις στο πεδίο της επικοινωνίας και ενημέρωσης, οι ασύλληπτες δυνατότητες του Διαδικτύου, αλλά και οι κίνδυνοι αποπροσανατολισμού, επιλεκτικής ενημέρωσης, παραπληροφόρησης και μαζικής διασποράς fake news καθιστούν το θέμα μια από τις προκλήσεις της εποχής μας. Ευκρινές παράδειγμα των ημερών μας, οι πολεμικές συγκρούσεις στην Ουκρανία και την Μέση Ανατολή. Πέρα από τα θύματα και τις καταστροφές, αναδεικνύεται ο τεράστιος ρόλος της σύγχρονης προπαγάνδας. Και αν για τα αυταρχικά καθεστώτα αυτό ήταν συνήθης πρακτική ανά τους αιώνες, βλέπουμε και την δημοκρατική Δύση να τα ανταγωνίζεται επάξια, τραυματίζοντας όμως το μεγαλύτερο πλεονέκτημά της, την ποιοτική και ηθική υπεροχή που εξ ορισμού πρέπει να έχει μια ελεύθερη δημοκρατική πολιτεία. Το τελευταίο το επισημαίνω, καθώς τείνει να γίνει κανόνας η προπαγάνδα της στοχοποίησης και κατασυκοφάντησης όσων δεν ταυτίζονται με το εκάστοτε κυρίαρχο αφήγημά της», είπε χαρακτηριστικά.
Ο Χρήστος Σταϊκούρας, Υπουργός Υποδομών-Μεταφορών, στην ομιλία του τόνισε τα εξής: «Επί Κώστα Καραμανλή, κατασκευάστηκαν τα μεγάλα και πιο δύσκολα τμήματα των μεγάλων οδικών αξόνων της Εγνατίας Οδού και του ΠΑΘΕ, με την πρώτη να ολοκληρώνεται, σχεδιάστηκε το Μετρό Θεσσαλονίκης, δρομολογήθηκε η κατασκευή καθέτων αξόνων που συνέδεσαν τη Μακεδονία και τη Θράκη με χώρες της Βαλκανικής, και κατασκευάστηκε μεγάλη σειρά κτιρίων σχολικών μονάδων και άλλων δημόσιων υποδομών. Επί Αντώνη Σαμαρά ολοκληρώθηκε η κατασκευή του κάθετου άξονα από Θεσσαλονίκη προς Προμαχώνα και προωθήθηκαν οι κόμβοι της Δυτικής Περιφερειακής Οδού.Και επί Κυριάκου Μητσοτάκη παραδίδεται η βασική γραμμή του Μετρό, ολοκληρώνεται η επέκταση αυτού προς την Καλαμαριά, προχωρά η κατασκευή του Flyover, δρομολογείται ο Προαστιακός Δυτικής Θεσσαλονίκης, συμβασιοποιήθηκε η κατασκευή, συντήρηση και λειτουργία 17 σχολικών μονάδων, αναβαθμίζονται οι αστικές συγκοινωνίες.Αποδεικνύεται, συνεπώς, ότι η Νέα Δημοκρατία, διαχρονικά, είναι η παράταξη των έργων. Είναι η παράταξη της ευθύνης και της συνέπειας. Αποδεικνύεται όμως και κάτι ακόμη. Ότι η Νέα Δημοκρατία είναι η μεγάλη και με βαθιές ρίζες στα λαϊκά στρώματα πολιτική παράταξη, που αγωνίζεται για την ανάπτυξη της οικονομίας, την ευημερία της κοινωνίας, την ισχυροποίηση της πατρίδας. Έτσι, προχωρούμε, αποφασιστικά και μπροστά, και επιτυγχάνουμε όλο και καλύτερες προσεγγίσεις του στρατηγικού στόχου που είχε θέσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, για τη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα. Πιστεύοντας ότι εκφράζω το αίσθημα όλων, διαβεβαιώνω ότι οι Έλληνες θα είμαστε παρόντες, ώστε, στο πνεύμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, με όραμα, συναίσθημα, ορθολογισμό, ρεαλισμό και ατσάλινη δημιουργική θέληση, να δημιουργούμε, συνεχώς, το καλύτερο για τη Θεσσαλονίκη και τη χώρα.
Για τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τη σχέση του με τη Θεσσαλονίκη και τα δεκάδες έργα που έκανε στην περιοχή βάζοντας τη σφραγίδα του αναφέρθηκαν επίσης η Μαρία Συρεγγέλα, γραμματέας Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας, ο Κώστας Γκιουλέκας, υφυπουργός Μακεδονίας-Θράκης, ενώ για το βιβλίο μίλησαν εκτός του κ. Σταϊκούρα, ο Λάζαρος Κυρίζογλου, πρόεδρος ΚΕΔΕ, δήμαρχος Αμπελοκήπων-Μενεμένης και ο Φαίδων Γιαγκιόζης, δημοσιογράφος-συγγραφέας. Την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος Νίκος Οικονόμου.
