Ελλάδα και Τουρκία, λέει, έχουν αρχίσει την προετοιμασία για τη σύγκληση του επόμενου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας- Τουρκίας, που θα πραγματοποιηθεί στην Άγκυρα στις αρχές του 2025, στη βάση της Διακήρυξης των Αθηνών.
Συνήθως όταν σχολιάζω παρόμοια συζήτηση, στο άρθρο μου, προσπαθώ να δώσω κάποιες πτυχές – όσο είναι δυνατόν – όλης της εικόνας αυτής της περίεργης σχέσης Μητσοτάκη – Ερντογάν που πάει φιρί – φιρί να φάει το κεφάλι της Ελλάδος, διότι ως γνωστόν, η Τουρκία και καλά κάνει, εδώ και 100 χρόνια που έγινε κράτος, εποφθαλμιά την Χώρα μας και ως ένα σημείο, όλοι αντιλαμβάνονται ότι η Τουρκία τα ζητάει όλα για να πάρει τα περισσότερα από τα όλα. Ο Μητσοτάκης τι ακριβώς ζητάει να πετύχει με αυτές τις συναντήσεις με τον Ερντογάν;
Τάπαμε ως Χώρα μια, δύο και χίλιες δεκατρείς, το μόνο μας πρόβλημα είναι η ΑΟΖ και η διευθέτηση των υδάτινων συνόρων. Το κατάλαβε ο Ερντογάν, το κατάλαβε ο κόσμος όλος.
Αυτή τη φορά τι ακριβώς θα πει ο Μητσοτάκης απέναντι στο ποίημα του δικτάτορα Ερντογάν που κάθε φορά που βρίσκεται με το Μητσοτάκη όλο και το μεγαλώνει;
Είπαμε. Ο Ερντογάν έχει να πει το ποίημά του. Ο Μητσοτάκης τι στην ευχή έχει να πει;
Βρε μπας και το μόνο που θέλουμε από τον Ερντογάν είναι να κρατήσει “ήσυχα” τα νερά του Αιγαίου και ας μας πάρει και τα σώβρακα;
Βρε πατριώτη Μητσοτάκη, τι στην ευχή θα πεις με τον Ερντογάν;
Πάντως, η απορία η δική μου, και πολλών Ελλήνων πολιτών είναι: Τι στην ευχή ξεπαραδιαστήκαμε για να αγοράσουμε πολεμικά αεροπλάνα, πλοία και δώσαμε ένα σκασμό λεφτά, για ποιο λόγο; Για να πηγαίνει η Ελλάδα μπουσουλόντας στις ορέξεις του Ερντογάν;
Βάλε τέλος σε αυτό το θέατρο του παραλόγου κ. Πρωθυπουργέ.