Αξιοπρέπεια. Μία χαμένη υπόθεση για τους Έλληνες Πολίτες

Κράτος – Έλληνες πολίτες – Αξιοπρέπεια μηδέν

Όταν ο πολίτης αντιμετωπίζεται περίπου ως σκουπίδι, τότε η αξιοπρέπεια ήδη έχει πάει περίπατο.

Όταν οι υπουργοί της κάθε κυβέρνησης υπογράφουν αποφάσεις  με σκοπό όχι να εξυπηρετήσουν τον πολίτη αλλά να γεμίσουν τα ταμεία του κράτους, με σκοπό, αυτοί να απολαμβάνουν τα καλά της εξουσίας, τότε ο πολίτης νοιώθει στο πετσί του ότι έχει μετατραπεί σε μία μηχανή που αποδίδει χρήματα για να μπορεί ο κάθε υπουργός της κυβέρνησης, να συνεχίσει να είναι καβάλα στο καλάμι της εξουσίας.

Από πού να ξεκινήσει κάποιος και που να καταλήξει.

Ο ελεύθερος επαγγελματίας που πληρώνει τις υπέρογκες εισφορές του για να έχει σύνταξη και περίθαλψη, το ερώτημα που αυτόματα αναδεικνύεται είναι αν στο τέλος της ημέρας, ο πολίτης έχει σύνταξη και αν κατά την διάρκεια της ημέρας έχει περίθαλψη.

Ούτε σύνταξη έχει, αλλά ούτε ιατρική περίθαλψη είχε κατά την διάρκεια της ημέρας (της ζωής του). Αλήθεια γιατί να πληρώσει ο πολίτης αυτό το ποσόν που του ζητάει κάποιος – το κράτος εν προκειμένου – και στην τελική να μην έχει αυτά που του αναλογούν;

Αν κάποιος πολλαπλασιάσει το 400/μήνα Χ12/μήνες Χ35 έτη = 168.000 ευρώ και αν το προσδόκιμο όριο ζωής είναι τα 80 και βγει κάποιος στην σύνταξη στο 70 του θα «απολαύσει» 10 χρόνια σύνταξης ήτοι 700 Χ 12 χ10 έτη = 70000 ευρώ.

Μάλλον τα νούμερα δεν βγαίνουν γιατί ο σημερινός συνταξιούχος, τα ενεργά χρόνια που θεωρητικά ήταν  ασφαλισμένος, πλήρωσε νταβατζιλίκη περίπου 100.000 ευρώ σε νοσοκομεία που δεν υπάρχουν και δεν του προσφέρουν την υγεία και φορτώνεται το άγχος της πληρωμής για τις ανύπαρκτες υπηρεσίες του ΕΦΚΑ.

Με λίγα λόγια, ο μέσος ελεύθερος επαγγελματίας πληρώνει «νταβατζιλίκι» στο κράτος, όχι για να τον προστατεύσει και να του εξασφαλίσει τα γηρατειά αλλά για να του τα πάρει.

Μάλιστα, όταν ο συνταξιούχος απευθύνεται στους υπαλλήλους για ενημερωθεί, οι υπάλληλοι του ΕΦΚΑ τον αντιμετωπίζουν περίπου ως ζητιάνο, λησμονώντας ότι για να απολαμβάνει τον μισθό του ο εν λόγω υπάλληλος, αυτός ο ελεύθερος επαγγελματίας του τον πλήρωνε για 35 ολόκληρα χρόνια.

ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΚΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΛΗΓΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ

Δυστυχώς για Τον πολίτη, ευθύνη για την χαμένη αξιοπρέπεια του, δεν την έχει μόνο ο ανεπάγγελτος υπουργός που ανδρώθηκε ζώντας γύρω ή  μέσα στο δημόσιο χρήμα και ψηφίζει νόμους με το μόνο σκεπτικό στο τέλος της γραμμής να δει έσοδα στο υπουργείο του χωρίς να γνωρίζει ο αδιάφορος «ερίφης» ότι πίσω από τους αριθμούς – «στόχους», κρύβονται άνθρωποι δουλειά και οικογένειες.

Και αφού υπογράψει τον νόμο ο υπουργός, έρχονται οι «μανδαρίνοι» του συστήματος, οι υπάλληλοι του ΕΦΚΑ και του κάθε οργανισμού, που δήθεν είναι εκεί για να στηρίξουν τους πολίτες και λένε στον πολίτη ο οποίος προσπαθεί απεγνωσμένα να επιβιώσει και να στηρίξει την οικογένεια και την δουλειά του  «Λυπάμαι αυτό προβλέπει ο νόμος».

Ο εν λόγο υπάλληλος δεν το κάνει γιατί είναι ευσυνείδητος, αλλά γιατί ο όρκος που έδωσε, να εργάζεται για το καλό του συνόλου, του δίνει το περιθώριο να διώξει τον ενοχλητικό πολίτη από την ραστώνη, όπως καλή ώρα συγκεκριμένος υπάλληλος στο ΕΦΚΑ Ξάνθης, που δίνει το παρών του στις 8 το πρωί και μετά ολόκληρη μέρα πίνει καφέδες εκτός υπηρεσίας, αλλά για να διώξει ακόμη έναν ενοχλητικό πολίτη από τον γκισέ του.

Με λίγα λόγια για να μην το κουράζουμε. Οι ίδιοι οι υπάλληλοι του συστήματος έχουν μετατραπεί σε μηχανές του κιμά και η πρώτη φράση που ακούγεται από τα χείλη των υπαλλήλων είναι «δεν πλήρωνες» και αν ο πολίτης πει «μα τα πλήρωσα, φαίνονται στο σύστημα, τι λέει από εδώ και πέρα ο νόμος; Θα αποκατασταθεί η παύση της αναγκαστικής πληρωμής»;

Και οι υπάλληλοι απλά και αδιάφορα ανασηκώνουν τους ώμους και απαντούν. «Ότι πει το ηλεκτρονικό σύστημα», εντείνοντας την αίσθηση ότι η αξιοπρέπεια του πολίτη από τον υπουργό μέχρι και τον τελευταίο υπάλληλο, κάνουν τα πάντα, για να αφαιρέσουν και το τελευταίο ψήγμα αξιοπρέπειας από τον πολίτη.

ΕΠΟΔΩΣ: Αλήθεια θα επιτρέψουν οι πολίτες στις επόμενες εκλογές να συνεχιστεί ένα σύστημα που από την μεταπολίτευση και μετά καταβαραθρώνει την αξιοπρέπεια του;

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ