ΣΕΒΑΘ/ ΙΔΙΑ ΜΟΙΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ – ΑΠΑΞΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ «ΜΠΙΡ ΠΑΡΑ»
Θαρρείς και κάποιο αόρατο χέρι, έχει συνδέσει την πορεία των συνεταιριστικών εργοστασίων και ειδικότερα της ΣΕΒΑΘ με την μοίρα ολόκληρης της Θράκης, η οποία απαξιώθηκε και πουλιέται κομμάτι κομμάτι στην κυριολεξία, έναντι πιάτου φακής.
Αυτή η ιστορία ξεκίνησε από την δεκαετία του 1980 όταν ανέλαβε η κυβέρνηση του δεν βαριέσαι «λεφτά υπάρχουν» μέχρι να φτάσει στο δυστυχώς «επτωχεύσαμε «την δεκαετία του 2010.
Και σίγουρα δεν είναι ένοχοι αυτοί που κατονομάζονται.
Η ΣΕΒΑΘ κατά την ταπεινή μας γνώμη, είναι η μικρογραφία της Θράκης, όπου σιγά σιγά, δεκαετία την δεκαετία της αφαίρεσαν τα προνόμια που δικαιωματικά έπρεπε να έχει σαν ακρίτας που είναι.
Όλοι οι στρατηλάτες από την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου, την Βυζαντινή περίοδο έως και την επάρατη επανάσταση των Συνταγματαρχών, έδιναν ΣΤΗΝ θΡΆΚΗ εκείνα τα προνόμια που άρμοζαν στους φυλάττωντας Θερμοπύλας – ακρίτες.
Έδιναν γη, και έδιναν δουλειά και απασχόληση στους άνδρες που όταν χρειαζόταν έπρεπε να πολεμήσουν για να προστατεύσουν την υπόλοιπη Ελλάδα.
Πέρασαν τα χρόνια και ξεκίνησαν στον 20 αιώνα να μειώνουν τα προνόμια, να απαξιώνουν την γη τους και ότι οργανωμένη επιχείρηση συντηρούσε την Θράκη που έδινε ψωμί και αυτοπεποίθηση, και οι Θρακιώτες ήταν πάντα έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τον απέναντι εχθρό (Τουρκία) που όσο και αν έμοιαζε με αστακό , για τους Θράκες που είχαν γη, είχαν δουλειά, ήταν απλά ένας πολτός σάλτσας που παρήγαγε η πάλαι ποτέ ΣΕΒΑΘ, για να φτάσουμε στην σημερινή εικόνα, όπου το ακίνητό της, το τελευταίο απομεινάρι της δυναμικής της Θράκης, εξ αιτίας ανίκανων ανθρώπων που διαχειρίζεται την δημόσια περιουσία, να την ξεπουλά στην εξευτελιστική τιμή του 1 μόνου εκατομμυρίου και 1 ευρώ, θάβοντας για πάντα και τις τελευταίες ελπίδες των Θρακιωτών για την αναγέννηση της ελπίδας, του φωτός, και της διάθεσης να υπηρετηθεί η Θρακιώτικη γη με την τελευταία ρανίδα του αίματος.
Πουλήθηκε η ΣΕΒΑΘ αντί πινακίου φακής, όχι γιατί δεν άξιζε τα λεφτά της αλλά γιατί εμπόδιζε ως ιδέα, ελπίδα και δυναμισμό την ψυχή του κάθε Θρακιώτη, υπενθυμίζοντάς του ότι κάποια σκοτεινά κέντρα, αποφάσισαν εδώ και δεκαετίες, ότι οι Θρακιώτες είναι εμπόδιο στα συμφέροντα κάποιων πολυεθνικών που θέλουν να πάρουν ότι κρύβει στα σωθικά της «τσάμπα», όπως πετρέλαιο, ουράνιο, χρυσό και ότι πολύτιμο κρύβει στα σπλάχνα της.
Δεν υπήρχε άλλος τρόπος υποτάξουν την θέληση των Θρακιωτών για ζωή, για προκοπή. Έπρεπε να τους εξαθλιώσουν και να ξεπουλήσουν την γη τους, να την απαξιώσουν, να την ερημώσουν και να στείλουν τα παιδιά της στα πέρατα της γης μετανάστες, φέρνοντας στον τόπο τους λαθρομετανάστες, για να ζήσουν.
Τρανό παράδειγμα ο χρυσός στον Έβρο, και το κόψιμο του επιδόματος σε οικογένεια με 4 παιδιά πάνω στην εσχατιά του Έβρου, για να φύγουν από εκεί να ερημώσει εντελώς ο τρόπος.
Έτσι ακριβώς συνδέεται η ΣΕΒΑΘ με την απαξίωση της Θράκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ
