Ο Δήμαρχος Τοπείρου Θωμάς Μίχογλου συνυπογράφει με τον Δήμαρχο Νέστου Σάββα Μιχαηλίδη και φορείς της περιοχής επιστολή προς τον Πρωθυπουργό με σκοπό την άμεση παρέμβαση για την εξασφάλιση της άρδευσης στον κάμπο του Δήμου Τοπείρου και του Δήμου Νέστου.

Ακολουθεί το κείμενο της επιστολής προς τον Πρωθυπουργό:

«Με την παρούσα επιστολή εκφράζουμε την αγωνία και την οργή των αγροτών των περιοχών Νέστου και Ξάνθης, ύστερα από την απόφαση της αρμόδιας Αποκεντρωμένης Κρατικής Υπηρεσίας Υδάτων να διαθέσει μόλις 35 – και το πολύ έως 50 – εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού για την άρδευση 270.000 στρεμμάτων καλλιεργήσιμης γης.

Η απόφαση αυτή είναι τελεσίδικη, ελήφθη χωρίς καμία προηγούμενη διαβούλευση και αγνοεί επιδεικτικά την ελάχιστη απαιτούμενη ποσότητα νερού για την επιβίωση των καλλιεργειών, η οποία ανέρχεται σε τουλάχιστον 120 εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Οι συνέπειες αυτής της πολιτικής επιλογής είναι καταστροφικές: καταστροφή της παραγωγής, οικονομική κατάρρευση των τοπικών κοινωνιών και σταδιακός αφανισμός του πρωτογενούς τομέα της περιοχής μας.

Επιπλέον, η ψήφιση του Ν.5037/2023 και ιδιαίτερα το άρθρο 174, επαναφέρει διατάξεις του Ν. 1650/1986 που χαρακτηρίζουν μεγάλες εκτάσεις καλλιεργούμενης γης – με τίτλους ιδιοκτησίας από τη δεκαετία του ’30 και του ’60 – ως περιοχές “απόλυτης προστασίας του περιβάλλοντος”, στερώντας τους αγρότες από τη δυνατότητα αξιοποίησης της γης τους. Πρόκειται για έναν διπλό αποκλεισμό: αφενός μας στερούν το νερό, αφετέρου μάς αφαιρούν και τη γη. Και όλα αυτά, στο όνομα της “ανάπτυξης”.

Οι κάτοικοι της υπαίθρου δεν ζητούν προνόμια. Ζητούν το αυτονόητο: το δικαίωμα να ζήσουν και να καλλιεργήσουν τον τόπο που κληρονόμησαν από τους προγόνους τους. Να μείνουν στις ρίζες τους και να συνεχίσουν να παράγουν τον πλούτο αυτής της χώρας.

Σας καλούμε να παρέμβετε άμεσα και αποφασιστικά:

Να ακυρωθεί η απόφαση για περιορισμό της ποσότητας αρδευτικού νερού στα 35–50 εκατομμύρια κυβικά μέτρα.

Να διασφαλιστεί η άρδευση των 270.000 στρεμμάτων με την απαιτούμενη ποσότητα νερού (τουλάχιστον 120 εκ. κυβικά).

Να επανεξεταστεί το άρθρο 174 του Ν.5037/2023 και να προστατευθεί η παραγωγική γη από τον τεχνητό αποκλεισμό.

Η ελληνική ύπαιθρος δεν χρειάζεται λόγια, αλλά πράξεις. Αν χρειαστεί, θα αγωνιστούμε ξανά – όχι για προνόμια, αλλά για την ίδια μας την ύπαρξη».