Ανατρέχω κάνοντας τον πρόλογο σε κάποιο λεξικό για να πληροφορηθώ ακριβώς την έννοια του ελληνιστή.
Είναι το μη ελληνικής καταγωγής άτομο το οποίο ακολουθεί τα ελληνικά πρότυπα και χρησιμοποιεί την ελληνική γλώσσα.
Αντικαθιστώ το άτομο με πτηνό. Ας πούμε τον παπαγάλο μου τον Gabriel.
Κατάγεται από τη Βραζιλία, νότιο τμήμα του Αμαζόνιου, ζει στην Ελλάδα, τη Ξάνθη, μιλάει άπταιστα ελληνικά – όλες τις τοπικές διαλέκτους – ακολουθεί τα ελληνικά πρότυπα, τρώει μεταξύ άλλων πατσά, μπουγάτσα, κοκορέτσι, κακαβιά, είναι υπερτασικός, υπέρβαρος ενώ το αγαπημένο του τραγούδι είναι κάποια ερμηνεία της Χάρις Αλεξίου: Μία είναι η ουσία δεν υπάρχει αθανασία.
Ο στίχος που λέει και ξαναλέει είναι : Να σουνα Θεέ μου πότης, να σωθεί η ανθρωπότης.
Μέχρι να μάθει να λέει καζάν ντιπί, μαρέγκα, κουραμπιέδες, σάμαλι, μελομακάρονα, τούρτες, καριόκες, μουστοκούλουρα, είδα κι έπαθα.
Βλέπαμε μαζί από την τηλεόραση τον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ Ξάνθης – Ολυμπιακού το απόβραδο του περασμένου Σαββάτου 2/11/2019 στο σπίτι.
Λίγο πριν την έναρξη μπήκε στον αγωνιστικό χώρο ο Τάκης Τσουκαλάς προφανώς για να εκφωνήσει τον πανηγυρικό της ημέρας.
Έξαλλος ο Gabriel πέταξε το κόκκινο κασκόλ αναφωνώντας καίτοι γαύρος. Έξω ρε. Κάτσε κάτω ρε. Άντε γεια ρε. Άντε γεια ρε. Και στα Πηγάδια ακόμα;
– Τον ξέρεις πάνσοφε παπαγάλε;
– Καλύτερα από τον καθένα μάστορα.
– Τι δουλειά κάνει;
– Κάθεται μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή, τσακώνεται με τον κόσμο συνομιλώντας, ενώ όλους τους αποχαιρετά εκνευρισμένος με την έκφραση: άντε γεια ρε.
– Έχεις κόλλημα μαζί του;
– Τον θαυμάζω αλλά ώρες – ώρες υπερβάλλει. Θεωρεί τον εαυτό του κέντρο της Γης.
– Μήπως είναι;
– Όχι ρε μάστορα. Ένας παπαγάλος και μισός είναι. Κραυγάζει άντε γεια νομίζοντας ότι μιλάει ελληνικά. Βέβαια εδώ που τα λέμε μαζί με το Νίκο Αλέφαντο που έβαλε όλο τον κόσμο και το ντουνιά, τις 5 ηπείρους, το βόρειο και το νότιο πόλο μέσα σε δυο λέξεις, αποτελούν τους σύγχρονους ΄΄ ισαποστόλους ΄΄ Κύριλλο και Μεθόδιο. Τους αποδέχεσαι και μιλάς ελληνικά ( τρόπος του λέγειν ).
– Ποιές λέξεις;
– Τα πάντα όλα.
– Tα Πάντα της Αυστραλίας;
– Όχι ρε μάστορα. Τα πάντα επί Γης και κάτω από τη Γη.
– Πολύ καλά μέχρις εδώ. Μια και σε βρήκα τώρα ρε φίλε, δώσε τα φώτα σου. Για να μιλήσεις ελληνικά, αρκούν αυτά; Μόνο με το άντε γεια και τα πάντα όλα εισάγεσαι στη Φιλοσοφική; Μπορείς να σταθείς απέναντι στην Πένυ Καμπάκη Βουγιουκλή, το Θανάση Μουσόπουλο, το Θανάση Τσακνάκη, το Γιώργο Φραντζολά και τους ομοίους τους;
– Όχι. Χρειάζεται και το …άδικο.
– Δηλαδή;
– Δηλαδή αν δεν ξέρεις να κοτσάρεις στον κοτσαδόρο, στις λέξεις την κατάληξη άδικο π.χ. φαγάδικο, τοστάδικο, ελληνάδικο, ρουχάδικο, παπουτσάδικο, γραμματάδικο ( Σχολείο ), παστάδικο, σιροπιαστάδικο, μπουγατσάδικο, μπαλλάδικο (γήπεδο ), ψητάδικο, τρελλάδικο, ψαράδικο, φρουτάδικο, αυτοκινητάδικο, αεροπλανάδικο ( αεροδρόμιο ) και όλους, όλες, όλα τα άλλα, μην κάνεις βήμα. Είσαι αγράμματος αστοιχείωτος. Όπως λένε και ο Τάκης Τσουκαλάς και ο Νίκος Αλέφαντος είσαι άμπαλλος ( δεν ξέρεις μπάλλα ).
– Μπράβο ρε Gabriel. Καλά που σε έχω, μαθαίνω και συμμετέχω. Δικαιολογημένα σε αποκαλούν παπαγάλο ελληνιστή.
Στέλιος Αρσενίου
