Ανοιχτή επιστολή από φοιτητές που μένουν στις εστίες προς στους κατοίκους της Ξάνθης.
Οι εστιακοί φοιτητές της εστίας της Πολυτεχνικής Σχολής Ξάνθης βρισκόμαστε στη δεύτερη βδομάδα μετέωροι μετά από την προκλητική απόφαση που έβγαλε το υπουργείο Παιδείας να εκκενωθούν οι φοιτητικές εστίες σ’ όλη τη χώρα
Σήμερα εν μέσω πανδημίας και σε μια περιοχή όπου τις τελευταίες μέρες η εξάπλωση του ιού θα έχει, δυνητικά, εκθετική αύξηση, μας αφήνουν στα δωμάτιά μας με κλειστή λέσχη και κομμένα τα λεωφορεία, χωρίς απολύμανση των κτιρίων και χωρίς να χορηγείται δωρεάν τεστ σε όποιον συμφοιτητή μας έχει συμπτώματα ανάλογα του κορονοϊου και να έχει τη δυνατότητα ιατρικής παρακολούθησης.
Αλήθεια, για μια ακόμη φορά ρωτάμε: ποιος παίρνει την ευθύνη εάν τις επόμενες μέρες χιλιάδες φοιτητές όλων των εστιών, που δεν έχουν κάνει το τεστ και δεν ξέρουμε αν είναι φορείς του ιού, κατευθυνθούν προς όλα τα μέρη της Ελλάδας και τον μεταδώσουν; Ιδιαίτερα όταν ακόμη και η ΟΕΝΓΕ έχει καταγγείλει το μέτρο μετακίνησης φοιτητών και στηρίζει τα αιτήματά μας.
Τι θα γίνει με τους φοιτητές που ανήκουν οι ίδιοι ή οι οικογένειές τους σε ευπαθείς ομάδες ή έχουν τεθεί σε καραντίνα;
Μας λένε ότι η ζωή είναι «ατομική ευθύνη» του καθενός και «μένουμε σπίτι». Αλλά το δικό μας σπίτι μας το παίρνουν. Πολύ περισσότερο φαίνεται πως για μας τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών δεν χρειάζονται μέτρα και μέσα προστασίας, σπίτι, ζέστη, νερό, φαί, ιατρικό έλεγχο, απολύμανση.
Θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί: πού αποσκοπεί μια τέτοια απόφαση σε μια τόσο κρίσιμη υγειονομική κρίση;
Η απάντηση βρίσκεται στις «ανορθογραφίες» της δωρεάν υγείας και περίθαλψης και της δωρεάν εκπαίδευσης που προσπαθούν οι κυβερνήσεις τόσα χρόνια να σβήσουν. Είναι μια εικόνα από το μέλλον. Γιατί ποτέ δεν «ξεχάστηκαν», ούτε έπαψαν την συνολικότερη επίθεσή τους απέναντι στο λαό και στη νεολαία και τώρα εκμεταλλεύονται την πανδημία για να μας εξαθλιώσουν παραπάνω.
Απευθυνόμαστε σ’ όλο το λαό της Ξάνθης να σταθεί αλληλέγγυος και συμπαραστάτης στο δίκαιο αίτημά μας να μην περάσει η απόφαση της κυβέρνησης για κλείσιμο των εστιών και να συνεχιστεί κανονικά η σίτιση και όλες οι παροχές για τους φοιτητές που έχουν παραμείνει στην πόλη.
Γιατί αυτό που μας λένε είναι: ξεκουμπιστείτε τώρα από τα δωμάτιά σας, πληρώστε, κάντε ωτο-στοπ και πάτε στα σπίτια σας και όσους κολλήσετε με τον ιό θα ζήσουν ή θα πεθάνουν.
Αυτοί όμως είναι οι παππούδες μας, οι μανάδες και οι πατεράδες μας είναι τ’ αδέρφια μας, εμείς…
Κάθε στιγμή που περνάμε εδώ, μαζί με το λαό της Ξάνθης, να γίνει οργή και πείσμα. Γιατί:
Αν δεν χρησιμοποιήσεις τα μάτια για να δεις
Τότε σίγουρο είναι
Ότι θα τα χρησιμοποιήσεις για να κλάψεις…
Βοζίκης Κώστας, φοιτητής ΔΠΘ
Γκανέ Ειρήνη, φοιτήτρια ΔΠΘ
Γκάρας Δημήτρης, φοιτητής ΔΠΘ
Καστανιώτη Ιωάννα, φοιτήτρια ΔΠΘ
Κατσιμπίνης Στάθης, φοιτητής ΔΠΘ
Κουραμίδης Στέφανος, φοιτητής ΔΠΘ
Μπακογιάννη-Νάκου Στέλλα, φοιτήτρια ΔΠΘ
Μπραγιάννη Αντωνία, φοιτήτρια ΔΠΘ
Πατίκα Βασιλική, φοιτήτρια ΔΠΘ
Σεβαστιανός Καλλιντέρης, φοιτητής ΔΠΘ
Σένδρος Αντρέας, υποψήφιος διδάκτορας ΔΠΘ
Σπάρταλης Χριστόφορος, φοιτητής ΔΠΘ