«Ξεθώριασαν» στην μοναξιά τα 1000 χρώματα της Ξάνθης. Έρημη πόλη
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ
Το Σάββατο το μεσημέρι, βρεθήκαμε για λίγο στο κέντρο της πόλης και σίγουρα η ερημιά, δεν μπορεί να περιγραφή με λόγια.
Η πανδημία και οι σκληρές αποφάσεις της κυβέρνησης στην προσπάθειά της να ανακόψει την επικίνδυνη πορεία της, οδήγησαν στο lockdown που δεν κάνει μόνο ζημιά στην υγεία των Ξανθιωτών, στην τοπική οικονομία, αλλά κάνει κάτι πολύ χειρότερο. Κόβει το χαμόγελο, την διάθεση και το κέφι των Ξανθιωτών.
Ξάνθη, η πόλη του κεφιού, της «μεγάλης καρδιάς», έχει μετατραπεί σε μία σιωπηλή πορεία στον χρόνο.
Χρόνος που όσο επικρατεί αυτή η αίσθηση του κινδύνου, του αγνώστου και της πιθανής αναπάντεχης επαφής με το αόρατο «κακό» που βρήκε τον τόπο μας, χειροτερεύει ολοένα και περισσότερο την κατάσταση.
Με την ελπίδα ότι όλο αυτό το σκηνικό της σιωπής που επικρατεί στους δρόμους της πόλης θα περάσει γρήγορα – άλλωστε η ελπίδα πεθαίνει τελευταία – οι Ξανθιώτες βρίσκονται σε μία φάση αναμονής για το αυριανό χαμόγελο, την δουλειά, το κέφι και την ανασύνταξη των ψυχικών τους αποθεμάτων.
Μπόρα είναι και θα περάσει.
