ΣΑΚΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΞ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ

Πολλά είναι τα ερωτηματικά που ξεπηδούν από τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Ν. Σμύρνη με θύματα τους «συνήθεις υπόπτους» τους αστυνομικούς.

Δυστυχώς κανένας δεν θα πεί υπεύθυνα ότι στις πλάτες ή με τις πλάτες  των αστυνομικών η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση  δεν στήνουν πολιτικά παιγνίδια.

Αυτό γίνεται εδώ μία δεκαετία, ίσως και λιγότερο,  στα πλαίσια της αντιπαλότητας της εκάστοτε κυβέρνησης με την αντιπολίτευση.

Μιλάμε για αντιπαλότητα και όχι θεσμική συμβίωση της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης.

Κατά κόρον και με βίαιες προεκτάσεις, αυτό γίνεται όταν στο τιμόνι της χώρας βρισκόταν κεντροδεξιές κυβερνήσεις.

Συνήθως αυτό γίνεται όταν εντός των πυλών της Χώρας υπάρχουν σοβαρά Εθνικά και Οικονομικά προβλήματα.

Τον τελευταίο καιρό δεν πρέπει να ξεχνούμε τα θέματα της πανδημίας, μία άλλη μορφή άσκησης εξουσίας και αντιπολίτευσης και φυσικά οι αστυνομικοί, για μία ακόμη φορά μπαίνουν στο κάδρο  για πολλούς και διαφόρους λόγους.

Λογικό, όποτε η κυβέρνηση δεν μπορεί να βρει λύσεις στα προβλήματα των πολιτών και η αντιπολίτευση δεν έχει να προτείνει λύσεις, καλούνται οι αστυνομικοί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να εκτονώσουν την κατάσταση.

Μοιραία αυτή η κατάσταση λαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις που δεν συνάδουν με ευνομούμενα κράτη, οι πολίτες αποσυντονίζονται στρέφουν την προσοχή τους στους κακούς αστυνομικούς που εφαρμόζουν

βία κατά των πολιτών ή στους

αναρχικούς που καίνε ρημάζουν και τραυματίζουν τους αστυνομικούς.

Το αποτέλεσμα είναι θετικό και για τις κυβερνήσεις και για τις αντιπολιτεύσεις.

Μπορεί οι κυβερνήσεις της κεντροδεξιάς να μην έχουν δώσει δείγματα συγκοινωνούντων δοχείων με ομάδες αναρχικών σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πιθανών να την “βολεύει” κιόλας.

Όμως ποιος μπορεί να διαβεβαιώσει τον πολίτη ότι αυτή η εικόνα των μπαχαλάκιδων δεν ευνοεί και την κυβέρνηση;

Δεν δείχνει σημάδια κόπωσης και αδυναμίας εξεύρεσης λύσης;

Ξεκάθαρα ναι. Θεωρούν τους αστυνομικούς εργαλεία τους.

Δεν σέβονται την δουλειά τους, δεν σέβονται την επαγγελματική τους κατάρτιση και φυσικά τους θεωρούν αναλωσίμους στον βωμό της επίτευξης των επιδιώξεών τους που είναι η όσο δυνατόν μεγαλύτερη, χρονικά, παραμονή τους στην εξουσία.

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΞΟΥΝ;

Ναι όταν οι συνδικαλιστές τους καταφέρουν να μην είναι προσκολλημένοι στην φυσική και πολιτική ηγεσία τους, γνωρίζουν άριστα τον κανονισμό, θα επιβάλουν χωρίς κραυγές τον σεβασμό τους στους πολιτικούς