Φωτιά στις καπναποθήκες.

Ένα έγκλημα που αναζητά τον ένοχο ή κρυμμένα ένοχα μυστικά μέσα στις στάχτες;

Το γεγονός της καταστροφής των καπναποθηκών από την σε μεγάλη ένταση πυρκαγιά την Τρίτη που έθεσε σε κίνδυνο ζωές και περιουσίες των Ξανθιωτών, λίγο πολύ, μέσο των κοινωνικών δικτύων και των δημοσιευμάτων μέσα από τον τοπικό τύπο, είναι γνωστό σε όλους τους Ξανθιώτες αλλά και στο Πανελλήνιο, αφού τα δελτία ειδήσεων ασχολήθηκαν με το γεγονός.

Οι απόψεις των επώνυμων και ανώνυμων συμπολιτών μας ακούστηκαν και καταγράφηκαν μέσα από τα άρθρα των τοπικών μέσων ενημέρωσης και των social media.

Η ζημιά στην ιστορία της πόλης έγινε και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.

Ευθύνες στην πολιτεία και την τοπική αυτοδιοίκηση υπάρχουν.

Ευθύνη των πολιτών που επιλέγουν αυτούς τους πολιτικούς οι οποίοι αδιαφορούν για την ακίνητη περιουσία των πολιτών, σαφέστατα και υπάρχει και οι ίδιοι οι πολίτες, που τώρα επικρίνουν την πολιτεία, το νομικό πλαίσιο που διέπει τα προστατευμένα ακίνητα λόγω του ιστορικού τους, καθώς και την τοπική αυτοδιοίκηση, στις επόμενες εκλογές, οι ίδιοι οι πολίτες που καυτηριάζουν αυτές τις πολιτικές, θα τρέξουν να ψηφίσουν πάλι τους ίδιους πολιτικούς  που επιτρέπουν στην Εθνική μας κληρονομιά να χάνεται να γίνεται στάχτη να μένει αναξιοποίητη για να ξαναγίνει στάχτη και να συνεχίσει να μένει αναξιοποίητη παρόλα τα μεγάλα λόγια των πολιτικών.

Άρα, στην ουσία, κανένας στο πλαίσιο αυτού του περίεργου δούνε και λαβείν μεταξύ των πολιτών και πολιτικών, δεν θα αναζητήσει ευθύνες από τον ιδιώτη που δεν καθάρισε το οικόπεδο του, δεν το περίφραξε για να μην μπαίνουν μέσα λαθρομετανάστες και άστεγοι οι οποίοι στην προσπάθειά τους να προφυλαχθούν από το κρύο και τα μάτια του νόμου, αναζητούν προστασία και πάνω στην προσπάθεια της αυτοπροστασίας τους, βάζουν φωτιές για να ζεσταθούν με τα τραγικά όπως όλοι καταγράψαμε αποτελέσματα. Είναι όμως έτσι;

Άραγε αυτή είναι η αλήθεια;

Από το πρωί, βοά στην πόλη, ότι πίσω από την πυρκαγιά που παραλίγο να κοστίσει ζωές και περιουσίες, κρύβονται και ονόματα με πλούσιο πολιτικό παρελθών τα οποία και θα βόλευε η κατάσταση έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, κάτι δηλαδή σαν τις δασικές περιοχές που καίγονται και αντί να αναδασωθούν, φυτρώνουν οικοδομήματα και σίγουρα δεν φταίει ο πολίτης που θέλει να αξιοποιήσει το ακίνητό του αλλά καμμιά φορά οι συγκυρίες, βοηθούν να ξεπερνιούνται προβλήματα στην παράλογη λογική της πολιτιστικής κληρονομιάς διατηρητέων ακινήτων.

Διότι καλό είναι οι αρμόδιες υπηρεσίες να χαρακτηρίζουν ένα ακίνητο διατηρητέο, αλλά να δίνεται και η δυνατότητα στην νομαρχία ή τον ιδιοκτήτη να αξιοποιήσει την περιουσία του χωρίς να αγκυλώνεται η προσπάθεια στα σκουριασμένα γρανάζια της γραφειοκρατίας.

Μόλις προχθές ο αντιπεριφερειάρχης Κ. Κουρτίδης στην συνέντευξη που παραχώρησε στα τοπικά μέσα ενημέρωσης μίλησε για αξιοποίηση των καπναποθηκών όταν ξεπεραστούν τα όποια νομοθετικά εμπόδια, προκειμένου αυτές να μετατραπούν σε μουσεία και η απορία του μέσου πολίτη. Μα καλά πόσο δύσκολο είναι η αντιπεριφέρεια, (πολιτεία) εξ αιτίας του μη ξεκάθαρου νομοθετικού πεδίου βαλμένο από την ίδια την πολιτεία, να μην μπορεί να αξιοποιήσει το περιουσιακό στοιχείο του πολίτη;

Όταν η εφορία νεότερων μνημείων ή η οποιαδήποτε υπηρεσία του πολιτισμού χαρακτηρίζει κάποιο κτίριο διατηρητέο αυτό σημαίνει αυτόματα ότι υπογράφει την θανατική του καταδίκη;

Δεν θα έπρεπε να ληφθεί μέριμνα να αξιοποιηθεί από τον φορέα που έχει το ακίνητο ή από τον ιδιώτη να διατηρηθεί «ζωντανό»; Ή η κάθε υπηρεσία πολιτισμού υπογράφει να μείνει διατηρητέο χωρίς συντήρηση ή αξιοποίηση και άρα υπογράφει με ελαφρά την καρδία την καταδίκη του ακινήτου στην φθορά και στο γκρέμισμα ή κάψιμο στο πέρασμα των χρόνων;

Μπορεί εις αεί ένα ακίνητο να είναι απλά χαρακτηρισμένο ως διατηρητέο και αν λάβει υπόψη κανείς την παλιά πόλη και τις καπναποθήκες ρημαγμένο; Αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να καθορίζονται και να είναι ξεκάθαρα; Όπως π.χ. η «χ»  υπηρεσία του υπουργείου πολιτισμού να χαρακτηρίζει διατηρητέο ένα ακίνητο για μία 5ετία ή δεκαετία, άλλως να μπορεί ο φορέας που έχει το ακίνητο ή ο ιδιώτης να το αξιοποιήσει σε περίπτωση που το υπουργείο πολιτισμού δεν έχει κονδύλια για να το συντηρήσει. Διαφορετικά ποιος θα συντηρήσει ένα μνημείο; Μήπως ο παπάς της ενορίας;