Υπάρχει νοικοκυριό που δεν είναι ευάλωτο;
Του Γιώργου Κράλογλου
Αν εξαιρέσουμε τους κομπιναδόρους της Εκάλης (τροφίμους και του ΟΑΕΔ) και τους μόνιμους επαγγελματίες φοροφυγάδες, ποιος δεν είναι ευάλωτος σήμερα;
Το επισημαίνουμε, από τώρα που είναι νωρίς, πριν κορυφωθεί η “δημοπρασία ρεζιλίκι” μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης (της κάθε κυβέρνησης και κάθε αντιπολίτευσης) για το ποιος νοιάζεται περισσότερο για τους κατώτατους, για τα κρατικά χαρτζιλίκια και για τους ευάλωτους.
“Βήμα προσφορών” μονίμως η ΔΕΘ αλλά και η Βουλή όταν δίδεται ευκαιρία, όπως συμβαίνει και στις μέρες μας, λόγω και του πολέμου.
Η νέα “δημοπρασία” για τη σωτηρία μας…, έκανε ήδη και την “πρόβα τζενεράλε”.
Την είδαμε στην, προ ημερών, “παράσταση” (μέσα και έξω στη Βουλή) με υποσχέσεις, κούφια λόγια και μέτρα, ανεφάρμοστα στην πράξη. Ακόμη και για τον κατώτατο.
Στο θέμα μας όμως και στις φρούδες ελπίδες από την ευρωπαϊκή άμυνα στην ακρίβεια, στον ασυγκράτητο πληθωρισμό, στην κρίση, στην ενέργεια και στο κόστος παραγωγής. Φρούδες αν σημειώσει κανείς τις άνευρες αντιδράσεις της Κομισιόν, για λογαριασμό των κρατών μελών της. Ειδικά των υπερχρεωμένων, όπως εμείς .
Τi νομίζουμε πως θα γίνει επειδή συναντήθηκαν η Σύνοδος Κορυφής, το Ενεργειακό Συμβούλιο, το Ecofin, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών και άνοιξαν κουβέντα για ιδέες και προτάσεις άμυνας στην ενεργειακή κρίση (όπως και η δική μας για τη σύσταση Ενεργειακού Ταμείου μόνιμης βοήθειας).
Θα μας πουν (και αυτό είναι το βασικό ζητούμενο από εμάς) ότι είναι δικός σας ο κορβανάς και είστε ελεύθεροι να τον κάνετε ό,τι θέλετε; (δημοσιονομική ελευθερία ή ανοχή, αν θέλετε).
Θα μας πουν μήπως ότι σταματάνε πρόστιμα και εισπράξεις για πρόστιμα ρύπων και ότι παγώνουν οι πιέσεις μας για τη χρήση λιγνίτη που σημαίνει ότι μπορούμε να βάλουμε εμπρός λιγνιτικές μας μονάδες, μέχρι να δούμε πώς θα εξελιχθεί ο πόλεμος και η ακρίβεια που έφερε;
Αποκλείεται. Ειδικά για την Ελλάδα.
Αλλά και αν θελήσουν να το συζητήσουν επειδή θα το πιέσουμε και εμείς ή επειδή θα ακουστούν κάποιες φωνές (αξιωματούχων της Ε.Ε.) για μέτρα ελαστικότητας στις παρεμβάσεις της Κομισιον (σε ό,τι αφορά τα στερεά ενεργειακά καύσιμα) τίποτε δεν θα συμβεί τουλάχιστον τότε που πρέπει να συμβεί…
Μέχρι να συμφωνήσει το Βερολίνο και να δώσει πράσινο φως στις Βρυξέλλες θα έχει βουλιάξει η ρηχή μας οικονομία, ενώ τίποτε δεν αποκλείει να έχει περάσει και ο πόλεμος…
Ίσως και γι’ αυτόν τον λόγο η κυβέρνηση προσαρμόζεται (σε ό,τι λέγεται πραγματικότητα στην ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική) και μιλάει για ακριβή παραγωγή από τους λιγνίτες, καταπίνοντας… βεβαίως ότι έγιναν ακριβοί λόγω των προστίμων της Ε.Ε για τους ρύπους, που συνεχίζουν (και στον πόλεμο) τη δική τους δόξα…
Και πάμε και στα δικά μας.
Η κυβέρνηση δείχνει να το παλεύει και μπράβο της. Αλλά αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα (που όλοι περιμένουμε) είναι σχεδόν ακατόρθωτο για πολλά και ορατά, από κάθε γωνία, σύνθετα προβλήματα…
Τα μεγαλύτερα έχουν να κάνουν με την πολύχρονη (40χρονη τουλάχιστον) πολιτική φαυλότητα τη στηριγμένη σε μια μορφή σοβιετίας και ψευτοσοσιαλισμού, που δεν θα βρεις όμοιά της ούτε στην Ευρώπη του πρώην Ανατολικού μπλοκ.
Βασικό γνώρισμα της πολιτικής μας αδράνειας είναι η ανοχή (αν όχι και αδιαφορία…) εκτός από το λαθρεμπόριο (καυσίμων κυρίως -μιας και μας καίει-) και στη μεγάλη έκταση της μαύρης οικονομίας, η οποία εξακολουθεί (για μισό αιώνα) να χρηματοδοτεί τη λευκή οικονομία σε ποσοστό πότε 60% και πότε 70% (ανάλογα με την κάθε κρίση που περνάμε).
Η μαύρη αγορά που έχει επεκταθεί για τα καλά και στην αγορά εργασίας προσφέροντας τους γνωστούς “συνδυασμούς” μαύρου μισθού συν τα κρατικά επιδόματα.
Τα επιδόματα που εξασφαλίζει η σοβιετία μας μετά την φυγή επενδύσεων και την ασταμάτητη 30ετή αποβιομηχάνιση της χώρας και λόγω απίθανων χαρατσιών, γραφειοκρατίας και διωγμών από κόμματα και τοπική αυτοδιοίκηση, με “ασπίδα” το ΣτΕ.
Και πάμε στους μόνιμους κομπιναδόρους που και η κυβέρνηση ανακάλυψε στην Εκάλη και στην Κηφισιά. Στους τρακαδόρους που εντόπισε στα 8 δισ. χάρισμα λεφτά, με τη γνωστή μέθοδο των επιστρεπτέων. Και στις χιλιάδες άχρηστες κρατικές υπηρεσίες (στελεχωμένες με ρουσφέτια) που αποκάλυψαν οι δανειστές. Αν αφαιρέσουμε όλη αυτή την εικόνα ντροπής και φαυλοκρατίας, είμαστε ή δεν είμαστε, οι υπόλοιποι, ευάλωτα νοικοκυριά;
