Οι Ανύπαρκτοι
Γράφει ο Γρηγόρης Καραγιαννίδης
Η Θράκη μας… Το «τέρμα Θεού», το όριο. Ο τόπος που λέει κάνεις «ύστερα δεν έχει άλλο». Το γεωγραφικό διαμέρισμα που συνορεύει με δύο χώρες, η «πινέζα» του χάρτη…
Ένα μακρινό μέρος, που ελάχιστοι νότιοι έχουν δει από κοντά. Τόπος βγαλμένος από διηγήσεις και μόνο. «Ξερότοπος» βασικά, τον οποίο το κράτος ξέχασε.
Ο εφιάλτης, η κατάρα του στρατιώτη, η δυσμενής μετάθεση του δημοσίου υπαλλήλου. Έννοιες που συνδέθηκαν με την περιφέρειά μας.
Οι «Τούρκοι», οι «Πομάκοι», οι μπάρες… Μέχρι και ειδικό καθεστώς θα σε ρωτήσουν αν έχει «εκεί πάνω», όταν τους αναφέρεις στην Αθήνα ότι είσαι από τη Θράκη.
«Τρύπα στη γεωγραφία» που λέει και το τραγούδι (ακόμη και αυτό προσδίδει μία αρνητική χροιά στην περιοχή μας). Μία «τρύπα», την οποία ελάχιστοι Αθηναίοι έχουν δει, κι ακόμη πιο ελάχιστα έχουν ακούσει για δαύτη. Κι όμως, επιμένουν να εκφέρουν άποψη για τα ζητήματα γύρω από την πολιτική ζωή του τόπου.
Περιοχή που, για τους ανθρώπους της Νοτίου Ελλάδος, αποτελεί μια φευγαλέα αναφορα για το πού γεννήθηκε ο Μάνος Χατζιδάκις, ή μία εικόνα από βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη.
Κι εμείς οι Θρακιώτες, ξένοι μέσα στην ίδια μας τη χώρα… Καμία υποδομή, καμία επένδυση… Περίεργο πράγμα… Θα έλεγε κανείς πως το ελληνικό κράτος παρακαλάει να γίνει πόλεμος, μπας και μας ξεφορτωθεί από το κεφάλι του κι ησυχάσει! Τόση απαξίωση προς την Θράκη, δεν εξηγείται αλλιώς…
Ξεχασμένοι, απαξιωμένοι, ανύπαρκτοι.
Αυτό είμαστε δυστυχώς…
ΠΗΓΗ:ΑΓΩΝΑΣ
