Μικρασιατική Καταστροφή και Κύπρος
Η σκέψη όλων μας αυτές τις μέρες είναι στο μεγάλο κακό που έγινε στην Σμύρνη μας την βασίλισσα της Ιωνίας αλλά και σε όλη την Μικρά Ασία. Δεν ξεχνούμε, δεν λησμονούμε και όλοι μαζί θα αγωνιζόμαστε για τη δικαίωση των προγόνων μας.
Η Κύπρος είχε πάντα στενές σχέσεις με την Ιωνία από τα αρχαία χρόνια και είχαμε στη Σμύρνη και κυπριακή παροικία από εμπόρους που συνεργάζονταν με τη Σμύρνη, αλλά και πολλούς εργάτες που είχανε πάει στην Ιωνία ως εργάτες στην κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Κωνσταντινούπολη-Βαγδάτη κι έμειναν εκεί.
Όταν κηρύχθηκε η Μικρασιατική εκστρατεία και η Ελλάς μόνη της όπως έγραφαν και οι Κυπριακές εφημερίδες της εποχής, έπρεπε να δώσει τον αγώνα κατά του προαιώνιου εχθρού, γεγονός που απαιτούσε πολλή στρατό ο ελληνισμός της Κύπρου έδωσε άμεσα την παρουσία του.
Η Κύπρος αυτό το διάστημα τελούσε υπό Αγγλική κατοχή και λόγω των μεγάλων φόρων και της ανομβρίας είχαμε μεγάλη μετανάστευση του άρρενος πληθυσμού του νησιού. Η ροή αυτή σταμάτησε αμέσως μόλις έγινε ανακοίνωση ότι η μήτηρ Ελλάς χρειάζεται εθελοντές για την Μικρά Ασία, μόλις ανοίχθηκε στρατολογικό γραφείο σε μια διάρκεια μόλις μιας εβδομάδας είχαν ήδη δηλώσει 6,000 εθελοντές και μέχρι να φτάσουν στο νησί τα ελληνικά ατμόπλοια να τους παραλάβουν για να τους μεταφέρουν στο μέτωπο του πολέμου θα έφταναν τις 10,000 πολεμιστές όπως πρόβλεπε στο σχετικό της δημοσίευμα η κυπριακή εφημερίδα “Ελευθερία” του εκδότη Κύρου Σταυρινίδη, τεύχος 741, ημερομηνίας 27)10 Ιουλίου 1920, με τίτλο οι Κύπριοι Εθελονταί.
Πράγματι χιλιάδες Κύπριοι πήγαν εθελοντές και πολέμησαν ηρωικά στο μέτωπο της Μικράς Ασίας, ο ηρωισμός τους εξυμνήθηκε από τις εφημερίδες της εποχής, όπως ο “Τηλέγραφος” Σμύρνης και πολλοί άφησαν την τελευταία τους πνοή εκεί στη γη της Ιωνίας όπως ο Λοχίας Σωτήρης Κωνσταντινίδης από τη Γεροσκήπου που έπεσε στις 18/7/1920 στη μάχη του Δεμερτζή όπως δημοσιεύεται στην εφημερίδα “Ελευθερία Κύπρου” στις 10)23 Ιουλίου 1920 με τίτλο “Κύπριος ἠρως”.
Η προσφορά της Κύπρου όμως δεν στάθηκε μόνο στους εθελοντές αλλά και στην διενέργεια συνεχών εράνων προς ενίσχυση του στρατού, αλλά και των προσφύγων όταν προέκυψε το μεγάλο πρόβλημα μετά την καταστροφή της Σμύρνης, τόσο όσων έμειναν στην Ελλάδα, αλλά και των προσφύγων που έφταναν ρακένδυτοι και ταλαιπωρημένοι στο νησί μας και οι Άγγλοι δεν τους άφηναν να κατέβουν, φοβούμενοι την αύξηση του ελληνικού στοιχείου στο νησί και πρόβαλαν απίστευτες οικονομικές απαιτήσεις. Οι Κύπριοι όμως κυριολεκτικά από το υστέρημα μας συνέβαλαν στην φιλοξενία και την ανακούφιση των προσφύγων αδελφών μας , με αδιάψευστους μάρτυρες τους απογόνους των Μικρασιατών στο νησί μας, αλλά και τα δημοσιεύματα της εποχής.
Αιωνία η μνήμη όλων των Ελλήνων της Ιωνίας μας που άφησαν την τελευταία τους πνοή στην Ιωνική γη και στην αιματοβαμμένη θάλασσα της Σμύρνης μας. Εμείς δεν ξεχνούμε και θα συνεχίσουμε τον αγώνα για την δικαίωση τους.
Ελένη Χατζηγεωργίου
