Και οι «μικροί» να κλείσουν και να πάνε στο ταμείο της πρόνοιας;

Σαφώς και ο Εμπορικός Σύλλογος της Ξάνθης έχει δίκιο που εκφράζει μέσω της ανακοίνωσής του την αντίθεση του στο άνοιγμα της Κυριακής 6 Νοεμβρίου και είναι απορίας άξιο, με ποια λογική η κεντρική κυβέρνηση κρατά θεσμούς οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με την οικονομική πραγματικότητα που βιώνουν οι μικρομεσαίοι και ο εμπορικός κόσμος.

Σίγουρα η παγκοσμιοποίηση αφήνει το στίγμα της και στην Ξάνθη αφού οι πολυεθνικές έχουν «πολιορκήσει» την πόλη και οι μικρομεσαίοι μέσα στον αστικό ιστό πνέουν τα λοίσθια τους.

Κανένας δεν απαγόρεψε – ούτε έχει την δύναμη άλλωστε να το κάνει – στις μεγάλες εμπορικές εταιρείες να εγκατασταθούν όπου θέλουν, όποτε θέλουν και χωρίς φυσικά αυτοί που εγκρίνουν την εγκατάστασή τους να λαμβάνουν υπόψη εκατοντάδες οικογένειες μικρών επιχειρήσεων που προσπαθούν να επιβιώσουν.

Κανένας δεν είπε οι κυβερνήσεις να μην προστατεύσουν τους «μεγάλους» όμως, η στρεβλότητα και η αδιαφορία των κυβερνόντων ανεξαρτήτου χρώματος και κόμματος για μία ακόμη φορά στηρίζουν με τις αποφάσεις τους τον αθέμιτο ανταγωνισμό.

Ο ανταγωνισμός είναι μία υγιείς πράξη όταν λειτουργεί πραγματικά με όρους διαφάνειας και ισονομίας.

Με λίγα λόγια, καλά είναι να στηθεί η πολυεθνική, όμως όταν κλείσουν οι μικρές επιχειρήσεις με την ανάλογη εξειδίκευση που έχουν, να απορροφήθούν  από τις μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις που φυτρώνουν στην κυριολεξία σαν τα μανιτάρια.

Συμβαίνει αυτό; Προσλαμβάνονται οι εξειδικευμένοι επαγγελματίες που λόγω της απραξίας και του αθέμιτου ανταγωνισμού με τις πλάτες των κυβερνόντων έχουν κλείσει τις μικρές τους εμπορικές επιχειρήσεις;

Απολαμβάνουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα;

Όχι βέβαια. Αδιάφορο αν διαθέτουν πολύτιμη εμπειρία η οποία πιθανώς θα ενίσχυε την δραστηριότητα μια πολυεθνικής στην πόλη μας.

Τέλος για να μην κουράζουμε την όλη ιστορία. Μπορεί η Ελεύθερη Οικονομία να βρίσκει σε όλο τον κόσμο τον δρόμο τους, στην Ελλάδα δυστυχώς λόγω έλλειψης ελέγχων και σοβαρών νομοθετικών παρεμβάσεων, η αναρχία ζει και βασιλεύει και έχουμε το φαινόμενο να κλείνουν μικρές εμπορικές επιχειρήσεις δεκαετιών με πλούσια εμπειρία και οι ιδιοκτήτες τους να μένουν στα αζήτητα και προσπαθούν να επιβιώσουν με τα επιδόματα αν τα πάρουν και αυτά.

ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ