Δεν γνωρίζουμε πώς νοιώθουν οι Ξανθιώτες που ψήφισαν και μάλιστα πανηγυρικά τον Σ. Τσιλιγγίρη όταν πηγαίνουν στο νοσοκομείο της πόλης μας και αντί να βρούνε την γιατρειά τους κινδυνεύουν να χάσουν την ζωή τους επειδή δεν υπάρχουν γιατροί και νοσοκόμες.
ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον κ. Υπουργό Υγείας
ΘΕΜΑ: «Η διάλυση του νοσοκομείου Ξάνθης»
Ο τομέας που έχει πληγεί αναμφίβολα περισσότερο από κάθε άλλον στα χρόνια της μνημονιακής λαίλαπας είναι αυτός της Δημόσιας Υγείας. Το ΕΣΥ, πνέει τα λοίσθια, οδηγούμενο σταθερά στην ολοκληρωτική απαξίωση, προς όφελος των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων.
Σε κάποιες περιπτώσεις, η πορεία προς την απαξίωση έχει προσλάβει εφιαλτικές διαστάσεις όπως στην Θράκη, μια περιοχή από τις φτωχότερες της Ευρώπης, με πολλές ιδιαιτερότητες, μακριά από μεγάλα αστικά κέντρα, χωρίς καμία ιδιωτική υποδομή παροχής υπηρεσιών δευτεροβάθμιας υγείας. Συγκεκριμένα το νοσοκομείο της Ξάνθης, ένα στολίδι του χώρου μέχρι πριν από λίγα μόλις χρόνια, έχει καταντήσει σκιά του παλιού καλού εαυτού του. Μάλιστα εντός των αμέσως επόμενων ημερών, αναμένεται να γίνει το πρώτο ίσως νοσοκομείο της χώρας ανεξαρτήτως μεγέθους που στην Παθολογική Κλινική του, η οποία νοσηλεύει κατά μέσο όρο 40 αρρώστους την ημέρα, δεν θα υπηρετεί ΚΑΝΕΝΑΣ ειδικός Παθολόγος σε οργανική θέση! Ήδη ανακοινώθηκε σε ΦΕΚ η παραίτηση του διευθυντεύοντος Επιμελητή και τις αμέσως επόμενες ημέρες αναμένεται η οριστικοποίηση της παραίτησης και της τελευταίας υπηρετούσης Επιμελήτριας, η τέταρτη παραίτηση τους τελευταίους μήνες! Επιπροσθέτως: δεν γίνονται τακτικά χειρουργεία εδώ και μήνες λόγω έλλειψης Αναισθησιολόγων (2 γιατροί σε οργανικές θέσεις), δεν γίνονται τακτικά Παθολογικά Ιατρεία, έχει κλείσει η ΜΕΘ, δεν έχουν αναπληρωθεί οι θέσεις Γαστρεντερολόγου και ΩΡΛ που έχουν μείνει κενές εδώ και χρόνια, ενώ τα προγράμματα εφημερίας των μεγάλων κλινικών βγαίνουν οριακά, και μόνο με ιδιώτες και επισκέπτες ιατρούς από άλλα νοσοκομεία της βόρειας Ελλάδας, «λύση» που παρέχει προοπτικές δημιουργίας προσωπικής πελατείας για τα μπλοκάκια, ενώ έχει αναστατώσει δραματικά τη προσωπική/οικογενειακή ζωή των επισκεπτών ιατρών. Οι συνεχείς, σχεδόν προσχηματικές, προκηρύξεις θέσεων για τις οποίες δεν υπάρχουν διαθέσιμοι ειδικοί γιατροί, προφανώς και δεν είναι λύση.
Με δεδομένα τα παραπάνω, ερωτάται ο κ. Υπουργός:
Πότε και πώς θα στηρίξει εμπράκτως και ουσιαστικά τη λειτουργία ενός κανονικού νοσοκομείου (και όχι ενός νοσοκομείου εκστρατείας που καλύπτει εντελώς οριακά και πλημμελώς τις ανάγκες του με επισκέπτες γιατρούς), δίνοντας ουσιαστικά κίνητρα ώστε να υπάρξει ενδιαφέρον για την κάλυψη των θέσεων στο νοσοκομείο Ξάνθης και σε όλα τα παραμεθόρια νοσοκομεία;
Πώς κρίνει ο υπουργός την Διοίκηση του Νοσοκομείου Ξάνθης, κατά την διάρκεια της θητείας της οποίας έχουν συσσωρευθεί τα πρωτοφανή προβλήματα που αναφέρονται ανωτέρω;