Κοινωνία ώρα μηδέν- Τετέλεστε;
ΤΙ ΓΥΡΕΥΑΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ Η ΒΟΥΛΕΥΤΙΝΕΣ ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ;
Για να μην παρεξηγηθούμε, αυτό που έκανε η βουλευτής της ΝΙΚΗΣ,, να επιτεθεί στην βουλευτή της ΝΔ Αγγελική Δεληκάρη μέσα στην εκκλησία, γιατί ψήφισε τον νόμο υπέρ των ομοφυλοφύλων, και όχι των ομόφυλων που τεχνηέντως «πασάρουν» τα πλυντήρια συνειδήσεων κάθε βράδυ στα δελτία ειδήσεων των 8, είναι καταδικαστέο ασυζήτητή.
Ο λόγος που αυτό έγινε, έχει αρκετές αναγνώσεις. Η πρώτη ανάγνωση είναι ότι η βουλεύτρια της ΝΔ, γνώριζε ότι κάποιος θα την προκαλέσει και στην χειρότερη περίπτωση – όπως και έγινε – θα της επιτεθεί και αυτό θα της έδινε την απαιτούμενη ΠΡΟΒΟΛΉ – διαφήμιση και άρα ο λόγος που βρέθηκε στην εκκλησία της Καβάλας, δεν ήταν καθόλου θρησκευτικός και το αποδεικνύει το γεγονός ότι μόλις πριν από λίγο καιρό, με την ιδιότητα της βουλευτή, ψήφισε έναν νόμο που στην κυριολεξία δολοφονούσε την ορθοδοξία, και άρα, δεν βρέθηκε στην εκκλησία γιατί την γέμισε το θρησκευτικό της οίστρο.
Η δε βουλεύτρια της ΝΙΚΗΣ που της επιτέθηκε, κάθε άλλο παρά άνθρωπο του Θεού θα την έλεγε κανείς, αφού προσπάθησε με την βία, να αποδείξει το βαθύ της πιστεύω στην Ορθοδοξία και άρα όποιος την επιβουλεύεται, θα πρέπει να εξοντώνεται λησμονώντας την βασικότερη έννοια της Ορθοδοξίας, που είναι η αγάπη προς τον πλησίον μας και η συγχώρεση.
Άρα, η ενέργειά της, αυτή κάθε αυτή, δεν είχε να κάνει με την προσβολή της ορθοδοξίας από μία βουλευτή της ΝΔ που ψήφισε κατά των αρχών της, και άρα, λίγη προβολή δεν θα πήγαινε χαμένη αν «μαλλιοτραβιόταν» μαζί της μέσα στην εκκλησία και μπροστά στους πιστούς. Ίσως να πίστευε ότι θα έπαιρνε «μπόνους» στα μάτια των πιστών και τις επιτέθηκε στην λογική ότι προστάτευε ως εκπρόσωπός τους τα δικά τους πιστεύω… τι άλλο μπορεί κανείς να υποθέσει;
Τελικό συμπέρασμα και οι δύο κυρίες της πολιτικής, βρέθηκαν στον άγιο χώρο της εκκλησίας, για ίδιον όφελος, την προβολή τους και τίποτε άλλο.
Και μέσα από αυτό το συμβάν, και παρόμοια άλλα, ανά την επικράτεια, όπου πολίτες βάλλουν κατά πολιτικών οι οποίοι βρίσκονται σε χώρους συνάθροισης Χριστιανών, στην καλύτερη περίπτωση, λοιδορούνται, ας προσπαθήσουμε όμως να δούμε και την μεγάλη εικόνα. Μία εικόνα που θλίβει όχι μόνο τους ορθόδοξους πολίτες, αλλά τους σκεπτόμενους πολίτες, οι οποίοι βλέπουν το πολιτικό σύστημα, να μην σέβεται, ούτε τα ιερά ούτε τα όσια αυτού του τόπου.
Οι πολίτες βλέπου τους πολιτικούς σαν ένα ξένο σώμα και καταγράφουν τα κροκοδείλια δάκρυα που πέφτουν από τα μάτια τους, για το κακό, που κάνουν οι ίδιοι στην κοινωνία.
Μία κοινωνία που κατάντησε φτωχή από τροφή και πνεύμα. Μία κοινωνία που το πολιτικό σύστημα, αργά αλλά σταθερά, πριονίζει τα θεμέλια της. Μια κοινωνία που βλέπει τον ιστό της να αποσυντίθεται, να χαλαρώνει και η έννοια της οικογένειας ως βασική αλυσίδα, που δένει την κοινωνία, βάλλεται παντοιοτρόπως.
Το πολιτικό σύστημα προκαλεί την κοινωνία με τις πράξεις του, τις συμπεριφορές του και τις αποφάσεις που λαμβάνει.
Αν η κοινωνία προλάβει να ανασυνταχθεί απέναντι στο πολιτικό σύστημα πριν καταρρεύσει, είναι άγνωστο.
Το πολιτικό σύστημα, κάθε μέρα μεγαλώνει, δυναμώνει, αποθρασύνεται και η εξουσία που κατέχει, το κάνει ποιο αδιάφορο, πιο αισχρό, παίρνοντας τροφή από την αδυναμία της κοινωνίας να αντισταθεί, και να επιλέξει τον τρόπο που θα πορευτεί.
Η κοινωνία εξουσιάζεται και έχει παραδεχτεί εμμέσως πλην σαφώς, ότι είναι αδύνατη να οργανωθεί απέναντι στην ομοβροντία των ασχημιών που δέχεται από την εξουσία.
Αποδέχεται την ήτα της σχεδόν μοιρολατρικά και θεωρεί δεδομένη την συντέλεια και τον χαμό της.
Υπάρχει ελπίς;
Άγνωστο. Μοιραία, αδύναμα και νομοτελειακά, οδεύει προς την καταστροφή της και δυστυχώς το πολιτικό σύστημα κατάφερε και ανέστειλε τα θαύματα, και άρα από θαύμα, δεν πρόκειται να έρθει η σωτηρία και η ανάκαμψη της, και εναπόκειται στην ίδια την κοινωνία, να ανακόψει την πορεία της προς τον γκρεμό.