Λημνίο. Μία όαση χαράς για τους λιλιπούτιους Ξανθιώτες αλλά …
Είχα την χαρά, να συνοδέψω τα εγγόνια μου και να απολαύσω μαζί τους την ομορφιά, την καθαριότητα και την τάξη της παιδικής χαράς στο Λημνίο.
Πρέπει να ομολογήσω ότι είχα πολλά χρόνια να επισκεφθώ τον χώρο, όπου τα παιδιά, μέσα από το παιγνίδι πλάθουν, γνωρίζουν, παίζουν και βαδίζουν, στην κυριολεξία μέσα σε έναν μικρό παράδεισο, σχεδόν στην καρδιά της πόλης.
Η δε καθαριότητα και η συντήρηση των παιγνιδιών κατά κοινή ομολογία, η διαστροφή του επαγγέλματος βλέπετε, πρωτόγνωρη για τα δεδομένα της Ξάνθης.
Αξίζουν συγχαρητήρια στο τμήμα πρασίνου και καθαριότητας.
Όμως, χωρίς να υπάρχει διάθεση καυτηριασμού της δημοτικής αρχής η οποία καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες να κρατήσει αυτόν τον ζωογόνο χώρο των παιδιών καθαρό και ασφαλή, μία ασχήμια ήρθε και προστέθηκε προφανώς από παιδιά που προέρχονται από κοινωνικά αγράμματες οικογένειες και που ξεσπούν την αμάθεια και την εγωπάθειά τους στους τοίχους που προστατεύουν παιδιά, ρυπαίνοντας οπτικά τα αθώα βλέμματα τους, που κινούνται μέσα στο Λημνίο, προδιαθέτοντας τα να κάνουν το ίδιο όταν μεγαλώσουν.
Καλό θα είναι, κάποιος από την ομάδα του Θωμά Ηλιάδη, να βάψει αυτήν την ασχήμια που αφήνει το κακό της στίγμα, στα αθώα βλέμματα των παιδιών.
Η ασχήμια δεν είναι κανονικότητα και αυτό ο δήμος Ξάνθης πρέπει να το περάσει στους Ξανθιώτες μικρούς και μεγάλους όσο κακοπροαίρετοι και αν είναι.
