Επιστολή προς κ. ΥΕΘΑ για Ομιλία στον Ροταριανό Όμιλο

Κύριε Υπουργέ.

Την 25^η Οκτωβρίου 2024 παρευρεθήκατε ως ο κύριος ομιλητής, σύμφωνα με δημοσιεύματα, μετά από πρόσκληση, στον Ροταριανό Όμιλο Αθηνών, αναπτύσσοντας στον χρόνο που σας παραχωρήθηκε σημεία της αποκαλούμενης «Ατζέντας 2030», το σχέδιο, δηλαδή, της μεταρρύθμισής σας των Ενόπλων Δυνάμεων. Αφήνουμε ασχολίαστο το γεγονός ότι ο Όμιλος αυτός, στον οποίο επιλέξατε να παρευρεθείτε και να μιλήσετε για εμάς, τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και το μέλλον μας, άρα και το μέλλον των οικογενειών μας και των παιδιών μας, αλλά και του Ελληνικού λαού, το 2017 τίμησε την πρέσβειρα του Ισραήλ στην Ελλάδα. Αυτού του κράτους που εδώ και χρόνια δολοφονεί άλλους λαούς. Το αφήνουμε ως εδώ.

Σημεία της ομιλίας σας, που αφορούν στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις, απογοήτευση και οργή σε αυτό, ανοίγοντας παράλληλα συζητήσεις στα στρατόπεδα. Μέχρι και έξω από αυτά, στις γειτονιές μας, δεχθήκαμε την απορία ακόμη και των συμπολιτών μας: «Καλά, γιατί τόση απαξίωση από τον Υπουργό σας; Σας βλέπουμε να είστε παντού παρόντες, ακόμη και σε αποστολές εκτός των συνόρων μας, καθιστώντας όλους μας στόχους, χωρίς τη συγκατάθεσή μας και μιλά έτσι ο Υπουργός σας;».

Ναι, κύριε Υπουργέ. Μόνο ως απαξίωση προς τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων μπορούμε να εκλάβουμε και εμείς τα όσα ξεστομίσατε, χωρίς αντίλογο. Φοβάστε άραγε τον αντίλογο, κύριε Υπουργέ; Είναι πιο ασφαλές, άραγε, να ομιλείτε σε κοινό που καμία σχέση δεν έχει με την άμυνα της Χώρας μας; Ίσως.

Προσβάλλατε βάναυσα τις νέες και νέους συναδέλφους μας, απόφοιτες/ους των Ανώτατων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΑΣΕΙ), αποκαλώντας τες/τους «ψάρακες», των οποίων το γράσο από τα μάτια τις/τους το «βγάζουν» στις Μονάδες οι Μόνιμοι Υπαξιωματικοί. Δεν γνωρίζουμε από ποιόν αντλείτε αυτό το δικαίωμα να στρέφεστε εναντίον Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων, περιφρονώντας τους ενώπιον ιδιωτών, προκαλώντας τους μάλιστα τον γέλωτα. Να είστε σίγουρος ότι, δεν σας το έχει δώσει ούτε ο λαός μας, ούτε οι Αξιωματικοί στις/στους οποίους αναφέρεστε!

Τί είναι άραγε αλήθεια, κε Υπουργέ; Οι φράσεις που με ευκολία εκστομίσατε για τις/τους νέες/ους ηγήτορες του Στρατεύματός μας ή αυτό που εσείς ο ίδιος αναφέρατε μόλις πριν πέντε (5) μήνες, τη 16.5.2024, στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής; Ή εκεί ήταν άλλος ο στόχος σας; Θυμάστε; «… αν πάτε στη Σχολή Ευελπίδων θα δείτε έχουμε ένα εκπληκτικό ανθρώπινο δυναμικό. Αναφέρομαι σε αυτήν γιατί πήγα προσφάτως. Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες δύο. Πηγαίνετε να δείτε στα εργαστήρια τι πρωτογενής έρευνα υπάρχει η οποία μένει εκεί στα ράφια διότι δεν υπάρχει κανένας να την απορροφήσει. Γιατί σε αυτά τα παιδιά με τα εξαιρετικά μυαλά …». Δεν γίνεται κε Υπουργέ. Από τη μία εξαιρετικά μυαλά οι μαθητές των ΑΣΕΙ, οι αυριανοί Ανθυπολοχαγοί, Ανθυποσμηναγοί, Σημαιοφόροι και από την άλλη, αυτά τα μυαλά που είναι εξαιρετικά στις σχολές να γίνονται με το που παρουσιάζονται στις Μονάδες «ψάρακες», που χρειάζονται άλλους για να τους βγάλουν το γράσο. Δε γίνεται αυτό. Παλιά η τακτική του «Πες πες, στο τέλος κάτι θα μείνει.». Αναφέροντας συνεχώς ότι δεν χρειαζόμαστε τόσα στελέχη, δεν χρειαζόμαστε αυτές τις ειδικότητες, δεν χρειαζόμαστε αυτές τις σχολές, χρειαζόμαστε λιγότερα μετοχικά ταμεία, λιγότερα στρατιωτικά νοσοκομεία, στο τέλος θα πρέπει και να το πιστέψουμε!

Ωστόσο, δεν μείνατε μόνο εκεί. Ζούμε σε μια εποχή όπου η γεωπολιτική αβεβαιότητα και οι γεωπολιτικές αναδιατάξεις εξελίσσονται με ραγδαία ταχύτητα. Δικά σας τα λόγια (ξαναδείτε την προ επταμήνου ημερήσια διαταγή σας κατά τον εορτασμό της 25^ης Μαρτίου). Σε αυτή την εποχή, που οι πολεμικές συρράξεις ανά την υφήλιο είναι οι περισσότερες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η πληροφορία πάει κι έρχεται, εσείς αποκαλύψατε, ανερυθρίαστα τις σημαντικές και τραγικές ελλείψεις των Ενόπλων Δυνάμεων, όχι σε κλειστές και απόρρητες αίθουσες μεταξύ του κ. Πρωθυπουργού, των Υπουργών ή των Κοινοβουλευτικών Αρχηγών των Κομμάτων ή έστω μεταξύ στρατιωτικών, αλλά ανοικτά, δημόσια, ενώπιον ιδιωτών, γνωρίζοντας ότι βιντεοσκοπείστε! Ένα τέτοιο ολίσθημα, δεν έχουν διαπράξει ούτε οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των στρατιωτικών, στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν την ανάθεση διπλών, τριπλών και τετραπλών καθηκόντων στο λιγοστό εναπομείναν προσωπικό των Μονάδων! Θα μας πείτε βέβαια τώρα, ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη για πρώτη φορά. Συνέβη και στο παρελθόν. Θυμάστε; Τον Ιούλιο του 2023, όταν ο πρώην Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας και νυν Περιφερειάρχης Αττικής, φωτογραφήθηκε (οι φωτογραφίες δημοσιοποιήθηκαν σε δελτίο τύπου) με απόρρητο στρατιωτικό χάρτη, κατά την επιθεώρηση στρατιωτικών εγκαταστάσεων και μέτρων ασφαλείας και πυρασφάλειας σε Μονάδες στην Κομοτηνή, τη Θεσσαλονίκη και τη Λάρισα.

Προαναγγέλλετε, όχι μόνο τον ξαφνικό θάνατο των Ανώτερων Στρατιωτικών Σχολών Υπαξιωματικών (ΑΣΣΥ), σε αντίθεση με την αναβάθμισή τους όπως τουλάχιστον γνωρίζαμε και ευελπιστούσαμε κατόπιν υπουργικών εξαγγελιών, αλλά και τη βαθμολογική εξόντωση των αποφοίτων τους! Έξι (6) βαθμοί κάτω δεν είναι και λίγο πράγμα. Εκεί να δείτε εξοικονόμηση χρημάτων. Τα δημοσιονομικά όρια να είναι καλά.

Περαιτέρω, απειλείτε, είτε με επιπλέον περικοπές στα εισοδήματά μας, είτε με επιπλέον περικοπές προσωπικού, καθόσον, η δημιουργική λογιστική, στην οποία για ακόμη μία φορά φαίνεται ότι επιδίδεστε, αποδίδει τη μισθολογική διαφορά της μελλοντικής μειούμενης δύναμης των Αξιωματικών στους Υπαξιωματικούς (μάλιστα αναφέρεστε σε ποσοστό εξοικονόμησης 30%). Δύο τινά θα συμβούν. Είτε η μισθολογική διαφορά Αξιωματικού – Υπαξιωματικού θα είναι τεράστια, είτε δεν θα γίνουν νέες προσλήψεις!

Τέλος, κύριε Υπουργέ, αφήνουμε ασχολίαστες τις θέσεις σας περί εμπλοκής των Ενόπλων Δυνάμεων εκτός συνόρων και σας καλούμε απλώς να παρακολουθήσετε και να κατανοήσετε το λόγο του Ομότιμου Καθηγητή Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ, κου Γιώργου Μαργαρίτη στην εκπομπή «Αντιθέσεις» στην ΚΡΗΤΗ TV του κ. Γεώργιου Σαχίνη με τίτλο «28η Οκτωβρίου 1940. Ένα Ελληνικό Διαρκές Μάθημα Ελευθερίας» (https://www.cretetv.gr/episode/antitheseis/28i-oktovriou-1940-ena-elliniko-diarkes-mathima-eleftherias/), από το 01:26:14 έως και το 01:28:43. «Όταν πρόκειται για την υπεράσπιση της πατρίδας, της εθνικής επικράτειας, εκεί ο λαός ενδιαφέρεται, γιατί αυτός είναι ο χώρος του. Εκεί ζει εκεί παράγει, εκεί ελπίζει, εκεί δημιουργεί. Όταν γίνεται έρμαιο παιχνιδιών μεγάλων δυνάμεων και όταν πολεμάει για λογαριασμό τρίτου, τότε τα πράγματα αλλάζουνε. Η αντιδιαστολή της μικρασιατικής εκστρατείας με τον πόλεμο του ‘40 είναι ενδιαφέρουσα. Δηλαδή, όταν ο ελληνικός στρατός βρίσκεται στα βάθη της Μικράς Ασίας, από το Εσκίρ Σεχίρ, στο Αφιόν Καραχισάρ, μόνο και μόνο για να φυλάει την αγγλογαλλική κυριαρχία στα στενά της Προποντίδας, στρατηγικά απαραίτητη λόγω της επανάστασης στη Ρωσία και της τύχης του Καυκάσου και των πετρελαίων, λοιπόν όταν ο ελληνικός στρατός και ο ελληνικός λαός αδιαφορούνε πλήρως για τον πόλεμο και για την όλη κατάσταση, λιποτακτούν ή κηρύσσονται ανυπότακτοι, δεν πάνε στον στρατό. Όταν είναι για την υπεράσπιση της πατρίδας και όλοι το καταλαβαίνουμε αυτό, τότε ο ελληνικός λαός παίρνει την υπόθεση κυριολεκτικά στα χέρια του, όπως το περιγράψαμε πριν. Λοιπόν, αυτό να σκεφτούνε οι κυβερνώντες τη χώρα μας, οι οποίοι θέλουνε να πολεμάει η Ελλάδα στην Ερυθρά Θάλασσα, να πολεμάει έξω από τις ακτές του Λιβάνου, να είναι έτοιμη να πάει στην Υποσαχάρια Αφρική, γενικώς όπου υπάρχει ζήτηση για μισθοφόρους και εθελοντές να προσφέρεται πρώτη, τη στιγμή που είναι ανοικτό το μεγάλο θέμα της υπεράσπισης της εθνικής επικράτειας, του εδάφους, της θάλασσας, πάνω στην οποία ζούμε και πάνω στην αξιοποίηση της οποίας ελπίζουμε να χτίσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Νομίζω ότι αυτή η αναφορά στο παρελθόν και η σύγκριση ιστορικών καταστάσεων, μας βοηθάει, ίσως, να σκεφτούμε καλύτερα το ποια είναι η σωστή πλευρά της ιστορίας και όχι με ρητορίες και μπουρδολογίες.».

Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για παροχή κάθε διευκρίνισης και πληροφορίας.

Οι προς κοινοποίηση αποδέκτες, παρακαλούνται για τις κατά την κρίση τους ενέργειες.

Οι Ομοσπονδίες προς τις οποίες κοινοποιείται το παρόν καλούνται να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Η υπεράσπιση των συμφερόντων των συναδέλφων μας και των οικογενειών μας, δεν αρχίζει και τελειώνει με αλληλογραφία και απαντήσεις του στυλ «ήξεις αφήξεις». Ας θυμηθούμε το 2012, το 2013, τότε που η αγανάκτηση φούντωσε γιατί υπεστήκαμε βάρβαρες περικοπές στα εισοδήματά μας. Τότε που φτωχοποιηθήκαμε και λοιδορηθήκαμε. Αντιδράσαμε όμως. Μαχητικά και μαζικά. Πήραμε πίσω ό,τι μπορέσαμε. Σήμερα δεν διακυβεύονται μόνο τα εισοδήματά μας. Διακυβεύονται ασφαλιστικά μας δικαιώματα. Συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα. Η υγειονομική μας περίθαλψη. Διακυβεύεται η ίδια η υπόστασή μας. Η πολιτική που ακολουθείται σε βάρος μας, ίδια με αυτήν που φτωχοποιεί τον λαό μας, θα μας φέρει αντιμέτωπους με την ιστορία. Ας είμαστε τουλάχιστον στη σωστή πλευρά της.