Είναι της μόδας σήμερα οι λέξεις : ¨μετανάστης¨ , ¨πρόσφυγας¨ , ¨λαθρομετανάστης¨ (απαγορεύεται από τους κουλτουριάρηδες αυτή η λέξη) κ.λ.π.
Οι γονείς μας ήταν κυνηγημένοι από την Ανατολική Θράκη το ’22 και ήλθαν πρόσφυγες σ’ αυτόν τον τόπο δίχως να τους υποδεχθεί κανείς, δίχως τζάκετ και σλίπινγκ- μπάγκ, δίχως κινητά και πλαστικά μπουκάλια νερό, δίχως στον ήλιο μοίρα!! Κι’ έκαναν οικογένεια, πρόκοψαν, σπούδασαν παιδιά, γνώρισαν φίλους (στην αρχή τους έλεγαν ¨Τουρκόσπορους¨) κι’ άφησαν τα κόκκαλά τους εδώ.
Την δεκαετία του ’50 οι άνεργοι Έλληνες της υπαίθρου ξενιτεύτηκαν στην Γερμανία – Αυστραλία – Αμερική σαν μετανάστες για να βρουν δουλειά (γκασταπμπάϊτερ τους έλεγαν οι Γερμαναράδες), δίχως να γνωρίζουν γλώσσα, δίχως λεφτά και ανέσεις σ’ ένα τραίνο της γραμμής Θεσσαλονίκη – Μόναχο, με σκοπό να δουλέψουν και κάποτε να γυρίσουν στην αγαπημένη τους Πατρίδα. Δούλεψαν κι’ αυτοί στις υπόγειες στοές, στα βυρσοδεψία, στις μπαταρίες, στα λάστιχα και πρόκοψαν χάρη στην εργατικότητά τους και στην ευχή της μάνας τους, διασκεδάζοντας τον πόνο τους ακούγοντας τα τραγούδια του Καζαντζίδη.
Πριν λίγα χρόνια είχαμε τους οικονομικούς μετανάστες, στην Ελλάδα από την Αλβανία, την Βουλγαρία, την Ρουμανία κ.λ.π. οι οποίοι δούλεψαν εδώ (αλλά έκλεψαν και σκότωσαν μερικοί από αυτούς) και στους χαλεπούς καιρούς που περνάμε και ¨δεν έχει ψωμί ¨ , έφυγαν για τις Πατρίδες τους ή βρίσκονται οι εγκληματίες στην φυλακή και τους ταΐζουμε.
Στις μέρες μας, με την κόλαση που επικρατεί σε πολλές χώρες της Ασίας και της Αφρικής, καταφθάνουν καθημερινά καραβάνια απελπισμένων ανδρών, γυναικών και παιδιών από την Συρία, το Πακιστάν, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, αλλά και από την Νιγηρία, την Λιβύη, το Μπαγκλαντές κ.λ.π. Παλαιότερα με την ¨καθοδήγηση¨ των Τούρκων περνούσαν τον Έβρο ποταμό ή από τις Καστανιές και την Βύσσα και άλλοι κατόρθωναν να φθάσουν στην χώρα μας, άλλοι πνίγονταν στα νερά του Έβρου ή σκοτώνονταν στα ναρκοπέδια της απηγορευμένης περιοχής. Τώρα οι δουλέμποροι διακινηταί (δεν έχω δει τόσον καιρό να πιάσουν κανένα!!) τους φορτώνουν σε σαπιοκάραβα ή σε φουσκωτές βάρκες και τους ξαμολάνε από τα Τουρκικά παράλια στα νησιά του Αιγαίου. Οι αξιολύπητοι όμως αυτοί συνάνθρωποί μας είναι εξοπλισμένοι σήμερα με σωσίβια, με τζάκετ, με κινητά τηλέφωνα, με αρκετά δολάρια και οι περισσότεροι γνωρίζουν Αγγλικά. Έτσι μπορούν να επικοινωνούν με τους ¨καθοδηγητάς¨ τους και να συνεννοούνται με τους Έλληνες Λιμενικούς που περιπολούν στο Αιγαίο, με τους ψαράδες που αντί να ψαρεύουν ψάρια, σπεύδουν καθημερινά να τους σώσουν από πνιγμό και με τους εθελοντάς που βρίσκονται στις ακτές των νησιών μας, έτοιμοι να προσφέρουν βοήθεια στους γέρους, τους νέους, αλλά κυρίως στα βρέφη.
Οι Έλληνες, παρά την οικονομική κρίση που βιώνουν, δείχνουν σ’ όλους αυτούς την ανθρωπιά τους, την μεγαλοψυχία τους και την συμπαράστασή τους. Όμως σαν αφελείς που είμαστε ποτέ δεν λάβαμε μέτρα για τους φονταμενταλιστάς που παρεισφρύουν, τους τζιχαντιστές και τους κάθε είδους επικίνδυνους δολοφόνους, οι οποίοι στοχευμένα σπέρνουν τον θάνατο σε αθώους ανθρώπους σε Ευρωπαϊκές χώρες (ακόμη δεν ήλθε η σειρά μας φαίνεται).
Άλλο λοιπόν ανθρωπιά και άλλο ασφάλεια της χώρας. Θα πρέπει να γίνεται εξονυχιστικός έλεγχος των στοιχείων των εισερχομένων κατά εκατοντάδες καθημερινά μεταναστών – λαθρομεταναστών – προσφύγων (όπως θέλει το διαβάζει ο καθένας) γιατί αρκετοί προμηθεύονται πλαστά διαβατήρια, έχουν διασυνδέσεις με κακοποιούς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και την δεδομένη στιγμή γίνεται το κακό κι’ εμείς μένουμε με το….δαυλό στο χέρι!! Έχετε ακούσει για τους Ιουγούρους;
Πρόσφατα οι Ευρωπαίοι μας επέρριψαν και ευθύνες, γιατίδύο από τους δολοφόνους στο Παρίσι πέρασαν από την Ελλάδα δίχως έλεγχο!! Δεν βλέπουν τα χάλια τους, που είναι υπαίτιοι για τις πολεμικές εστίες γύρω μας, δεν ντρέπονται που δεν βοηθούν με προσωπικό, μέσα και χρήματα για να αντιμετωπίσουμε τις ανθρωποθάλασσες που καθημερινά φθάνουν στα νησιά μας κι’ από εκεί στην Αθήνα (όπου, όπως είπε η θειά Τασία Χριστοδουλοπούλου ¨λιάζονται¨) και στην Ειδομένη για να φθάσουν στις Ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες δεν τους δέχονται. Η Ελλάδα έγινε ξέφραγο αμπέλι δυστυχώς.
Κι’ άν όλα αυτά τα εκατομμύρια των ταλαίπωρων αλλοδαπών παραμείνουν στην Ελλάδα (η οποία αντιμετωπίζει οξύ δημογραφικό πρόβλημα) τι θα γίνει;
Δεν ξέρω άν είναι μεθοδευμένο ή δεν νοιάζεται κανείς για το μέλλον αυτού του τόπου.
* Έγραψε κάποιος με κόκκινο χρώμα σ’ ένα τοίχο : ¨οι μετανάστες είναι αδέλφια μας¨. Κι’ ένας άλλος από κάτω με μαύρο χρώμα συμπλήρωσε : ¨Να τους πάρετε στα σπίτια σας¨.

Νικόλαος Φωτιάδης
Έλληνας φορολογούμενος