Αρκετός ήταν ο κόσμος της Ξάνθης που παρακολούθησε την παράσταση του ΚΘΒΕ με τίτλο «Ωχ τα νεφρά μου την Τετάρτη το βράδυ.
Ένα έργο όπου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένας ύμνος στην ανθρώπινη φιλία. Διαχρονικά επίκαιρο, όπου η ανθρώπινη αξιοπρέπεια πρέπει να θωρακιστεί στις όποιες ανθρώπινες επιβουλές με βάση τις ανθρώπινες σχέσεις κάτι που ξετυλίγεται σε όλη την διάρκεια της παράστασης. Ειρωνεία, σάτιρα και συγκίνηση ήταν το επιστέγασμα όλων όσων διαδραματίζονται επί σκηνής.
Σαφέστατα ο Τάσος Πεζιρκιανίδης «πήρε» επάνω του την παράσταση, χωρίς να παραβλέψουμε την Κλειώ Δανάη Οθωναίου όπου καλείτε να παίξει έναν δύσκολο ρόλο, αυτόν της πόρνης με ψυχή.
Σίγουρα δεν μπορούμε να μην λάβουμε υπ όψη τον Θανάση Κεραμίδα και τον Σπύρο Σαραφιανό όπου συνετέλεσαν στο να γίνει αντιληπτό το περιεχόμενο της υπόθεσης όπου και χτίσθηκε η ιστορία.
Το αρνητικό σε όλη την παράσταση ήταν ότι κυλούσε αργά, ίσως κουραστικά για τον θεατή. Θα μπορούσε ίσως οι ατάκες να ήταν λίγο ποιο δυναμικές και η κίνηση ποιο έντονη.
Ωχ τα νεφρά μου
