Κρατήστε ανοιχτή την οικοκυρική σχολή της Ξάνθης γιατί θα την ξαναχρειαστούμε.
Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος.
Πολλά ακούγονται και πολλά γράφονται για έναν οργανισμό στην Ξάνθη, που στην ουσία δεν προσφέρει έργο και απλά έδωσε την ευκαιρία στους εδώ πολιτικούς να κάνουν αναφορά στις προσπάθειες τους για…. να την κρατήσουν ανοιχτή…κατά περίπτωση και αφού την είχαν ξεχασμένη.
Αν δεν βρισκόταν κάποιος να δώσει την «πληροφορία» στον αρμόδιο υπουργό ότι δεν έχει μαθητές, άρα θα πρέπει να κλείσει…την θυμήθηκαν όλοι εκτός από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που προφανώς αγνοούσαν την ύπαρξη της ή έχουν να ασχοληθούν με σοβαρότερα πράγματα.
Άλλωστε έτσι λειτουργούν οι πολιτικοί σε αυτόν τον τόπο εδώ και 40 χρόνια. Να παράγουν πολιτική μόνο στα λόγια και αυτό γιατί οι πολίτες της Ξάνθης αρέσκονται στο ν ακούνε λόγια, αδιαφορώντας αυτά γίνονται πράξη.
Η δική μας θέση είναι να κλείσει ένας οργανισμός που δεν προσφέρει τίποτε στον τόπο με δεδομένων των δηλώσεων των υπευθύνων.
Εφ όσον δεν υπάρχουν μαθήτριες ποιος ο λόγος ύπαρξης του;
Το να μετατραπεί σε χώρος ανάδειξης του πολιτισμού στην Ξάνθη, αυτό είναι άλλο κομμάτι που μένει οι υπεύθυνοι να το δούνε. Όμως, εφ όσον δεν λειτουργεί ως οικοκυρική σχολή να κλείσει.
Βέβαια, κάπως έτσι έπρεπε να εξελιχθεί το όλο θέμα με την μόνη διαφορά ότι πριν την κλείσουμε, θα πρέπει να πάρουμε σοβαρά υπ όψη έναν παράγοντα που μας επηρεάζει εδώ και 6 χρόνια. Η οικονομική κρίση που όσο μένει στον τόπο μας, λόγω ανικανότητας των κυβερνόντων, θα φτωχαίνει όλο και περισσότερο τους πολίτες. Δυστυχώς όλοι περιμένουν τα χειρότερα.
Εφ όσον τα χρόνια που έρχονται είναι δύσκολα και τώρα με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα γίνουν δυσκολότερα, ήδη πήραμε μία γεύση με την μη ναύλωση λεωφορείων για την μεταφορά των μαθητών προκειμένου να συμμετάσχουν στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι στα χρόνια της φτώχιας στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, η αποστολή όλων αυτών των ιδρυμάτων ήταν πολύ σημαντική και όπως κινείται η οικονομία της Χώρας μας, μάλλον θα αποκτήσουν και πάλι την σημαντικότητα τους.
Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι στις δεκαετίες της φτώχιας που προαναφέραμε, οι μαθητές και οι μαθήτριες ήταν εσώκλειστοι –ες σε αυτά τα ιδρύματα γιατί οι γονείς δεν είχαν την οικονομική άνεση να νοικιάσουν σπίτι και οι συγκοινωνίες ήταν από πολύ αραιές έως ανύπαρκτες.
Ένας άλλος λόγος αναφοράς στην παραμονή αυτού του ιδρύματος της Ξάνθης ανοικτού, είναι ότι η λογική της κυβέρνησης, λόγω της οικονομικής κρίσης, είναι να κλείσουν τα περιφερειακά σχολεία και μοιραία οι μαθητές και οι μαθήτριες θα πρέπει να κινηθούν για να παρακολουθήσουν σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο κέντρο.
Η οικονομική κρίση θα κάνει ακόμη περισσότερο φτωχούς τους πολίτες και αντιλαμβάνεται κανείς την σπουδαιότητα αυτών των ιδρυμάτων, τα οποία στο παρελθών, προσέφεραν στέγη, φαγητό και μόρφωση.
Με αυτή τη λογική αυτά τα ιδρύματα θα κληθούν στο άμεσο μέλλον, να στηρίξουν και πάλι την κοινωνία, λόγω της ακόμη μεγαλύτερης φτώχιας που μας περιμένει.
Με αυτό το σκεπτικό, δηλαδή της φτωχοποίησης ακόμη περισσότερο του Ξανθιώτικου λαού, ναι, να μείνει ανοιχτό το εν λόγο ίδρυμα.
