«Αντιγόνη» Του Jean Anouilh Στο Θερινό Δημοτικό Αμφιθέατρο στην Ξάνθη

Το βράδυ της Κυριακής όσοι Ξανθιώτες είδαν την παράσταση Αντιγόνη κατέγραψαν τον απόλυτο επαγγελματισμό δωσμένη με ψυχή, των ηθοποιών που ενσάρκωσαν τους ρόλους.

Αν εξαιρεθεί το γεγονός του προβληματικού ήχου ήταν μία παράσταση που τα είχε όλα:  Τον αγώνα του απέναντι σε ένα παντοδύναμο, γερασμένο, αυταρχικό κράτος. Η νεότητα και το γήρας, η ομορφιά και η ασχήμια, η δύναμη και η αδυναμία, το δίκαιο και το άδικο αντιπαραβάλλονται για να ξεσκεπάσουν μια κοινωνία φοβισμένη, βουτηγμένη στον ατομικισμό και τη διαφθορά, μια κοινωνία σε σημείο μηδέν.

Σε αυτήν την πολιτεία-ναυάγιο που η μυρωδιά του πτώματος του Πολυνείκη χρησιμοποιείται ως μέσο σωφρονισμού των πολιτών, που οι νεκροί είναι εναλλάξιμοι, που «αλήθεια είναι αυτό που δεν λέμε», ο Κρέων έρχεται ως σωτήρας, λέει «ναι» στην εξουσία και ως ταπεινός εργάτης της «διοικεί ανθρώπους». Η Αντιγόνη, παιδί κι αυτή μιας άρρωστης κοινωνίας, με το ένστικτο της νιότης, αντιστέκεται, θάβει τον νεκρό αδελφό της, λέει «όχι» στην «ακριβή, τη βρομερή ελπίδα» που επικαλείται η εξουσία. Στο τέλος, πλάι σε έναν Φρουρό, που έχει ακυρώσει όλα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του, κλονίζεται, δεν ξέρει πια γιατί πεθαίνει… Ο αμετανόητος Κρέων θα συνεχίσει να κρατάει τα ηνία της πολιτείας, οι Φρουροί θα συνεχίσουν να πίνουν και να παίζουν χαρτιά. Ένα σύγχρονο γηροκομείο, μια κοινωνία που περιμένει να πεθάνει, ένα τραγουδάκι που υμνεί τον ήρωα Ετεοκλή και η φωνή της Αντιγόνης που αντηχεί αέναα μέσα από την αιωνιότητα, φωτίζοντας κάθε φορά νέες όψεις του τραγικού.

Πρέπει να τονιστεί ότι οι πρωταγωνιστές Αντιγόνη(Βασιλική Τρουφάκου) και ο Κρέων( Στέλιος Μάινας) αλλά και όλοι οι ηθοποιοί που τους στελέχωσαν ήταν τέλειοι σε ένα πολύ δύσκολο έργο.