ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
κ.κ. Π Α Ν Τ Ε Λ Ε Η Μ Ο Ν Ο Σ
Πέμπτη 11-8-2016 Μέγας Παρακλητικός Κανόνας εἰς τόν Ἱερό
ΩΡΑ: 19:00-20:00 Ναό Ἁγίου Δημητρίου Σταυροχωρίου.
Παρασκευή 12-8-2016 Μικρός Παρακλητικός Κανόνας εἰς τόν Ἱερό
ΩΡΑ: 19:00-20:00 Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Πηγαδίων.
Κυριακή 14-8-2016 Θεία Λειτουργία εἰς τὸν Ἱερὸ Ναὸ Κοιμήσεως
ΩΡΑ: 07:00-10:30 Θεοτόκου Καστανίτη.
ΩΡΑ: 19:00-22:00 Ἑσπερινὸς εἰς τὴν πανηγυρίζουσα Ἱερὰ Μονὴ
Παναγίας Ἀρχαγγελιωτίσσης
Δευτέρα 15-8-2016 Θεία Λειτουργία εἰς τὴν πανηγυρίζουσα Ἱερὰ
ΩΡΑ: 07:00-10:30 Μονὴ Παναγίας Ἀρχαγγελιωτίσσης.
ΩΡΑ: 19:00-21:00 Ἑσπερινὸς καὶ Περιφορὰ τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος εἰς
τὸν Ἱερὸ Ναὸ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Τοξοτῶν.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ»
Στην σημερινή ευαγγελική περικοπή του πολλαπλασιασμού των άρτων και των ιχθύων, παρουσιάζεται ένα πρόβλημα, για, το οποίο προτείνονται δύο διαφορετικές λύσεις. Πλήθη ανθρώπων με πολλές ανάγκες αναζήτησαν από τις γύρω πόλεις τον Χριστό στον έρημο τόπο, στον όποιο είχε καταφύγει, για να Τον ακούσουν και να θεραπεύσει τους αρρώστους τους.
«Όταν δε βράδυασε, ήρθαν σ’ Αυτόν οι μαθηταί και του είπαν Κύριε, ο τόπος είναι έρημος και η ώρα περασμένη· άφησε λοιπόν τον κόσμο να πάνε στα χωριά και ν’ αγοράσουν τρόφιμα».
Οι μαθητές μπροστά στο πρόβλημα του λαού που πεινά προτείνουν μια λύση, που φαίνεται αρκετά λογική, αλλά που δεν αγγίζει τον εαυτό τους. Η πρότασή τους αναφέρεται στο τι πρέπει να κάνει ο Χριστός και τι πρέπει να κάνουν οι όχλοι· όχι στο τι πρέπει να κάνουν οι ίδιοι. Συγχρόνως δε λησμονούν τι είναι ο Διδάσκαλός τους, το ενδιαφέρον του για τον λαό, τη δύναμή Του και φαντάζονται ότι η λύση του προβλήματος βρίσκεται «εις τα κώμας»
Η στάση του Χριστού όμως είναι διαφορετική: «Δεν χρειάζεται να φύγουν. Δώστε τους εσείς να φάνε», τους λέει. Έτσι ανατρέπει τη βάση της σκέψεώς τους. Ο Χριστός θέλει οι μαθητές του να σκέπτονται όχι τι πρέπει να γίνει γενικά και αόριστα, αλλά τι πρέπει συγκεκριμένα αυτοί να κάνουν. Να αναζητούν λύσεις, στις οποίες μετέχουν προσωπικά. Οι μαθητές έπρεπε να δώσουν ό,τι είχαν. Η λύση θα άρχιζε από την προσφορά την δική τους.
Μιλάς για τον πόνο που υπάρχει, απάλυνέ τον. Για την υποκρισία που κυριαρχεί, αντέδρασε σ’ αυτή με την ειλικρίνειά σου. Για την ασπλαχνία και την αδικία επαναστάτησε με την καλοσύνη σου, γράφουν οι Πατέρες.
Στην προτροπή του Χριστού να προσφέρουν οι μαθητές απαντούν: Δεν έχουμε παρά μόνο πέντε ψωμιά και δύο ψάρια». Τι μπορούν να κάνουν αυτά τα λίγα τρόφιμα για πέντε χιλιάδες ανθρώπους; Εκείνος όμως είπε φέρετέ μου τα εδώ. Μόνα τους τα ψωμιά δεν είναι τίποτε, το θαύμα αρχίζει ακριβώς απ’ την προσφορά.
Από την εποχή του Χριστού που έγινε το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων πέρασαν χρόνια πολλά. Ο πολιτισμός αναπτύχθηκε, η έρημος όμως δεν έλειψε. Μέσα σ’ αυτή την έρημο της σύγχρονης ζωής κάθε τόσο αναδύονται πολύπλοκα ανθρώπινα προβλήματα που ζητούν επιτακτικά αντιμετώπιση.
Στις λύσεις που αναζητούμε ας μη παραμερίζουμε και την προσωπική μας συμμετοχή και ευθύνη. Κυρίως όμως μη λησμονούμε την αιώνια παρουσία Του Θεού. ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
