Τιμούν εκείνους που σκοτώθηκαν για την Τουρκία αλλά ξεχνούν τους μουσουλμάνους που έδωσαν τη ζωή τους για την Ελλάδα
Ένα θέμα που μάλλον δεν υπέπεσε στην αντίληψη πολλών φέρνουν στη δημοσιότητα με κοινή τους επιστολή ο πολιτευτής των ΑΝΕΛ και γνωστός Έλληνας Πομάκος αγωνιστής Ιρφάν Μεχμετ Αλή και ο Πομάκος δημοσιογράφος Σεμπαϊδήν Καραχότζα. Πρόκειται για την πραγματοποίηση θρησκευτικής γιορτής σε τζαμιά της Θράκης στη μνήμη εκείνων που πριν από ένα χρόνο σκοτώθηκαν προκειμένου να αποτρέψουν το τουρκικό πραξικόπημα. Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή: Η θρησκευτική τελετή – γιορτή των μουσουλμάνων ΜΕΒΛΙΤ, γνωστή και ως καντήλι πραγματοποιήθηκε πριν από δυο μέρες, στις 15 Ιουλίου σε πολλά από τα τζαμιά της Ξάνθης και γενικότερα της Θράκης στη μνήμη των εκατοντάδων ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους πριν ένα χρόνο στην Τουρκία κατά τη διάρκεια της απόπειρας του πραξικοπήματος. Είναι μια γιορτή που εμείς οι μουσουλμάνοι κάνουμε συγκεκριμένες φορές το χρόνο για τον προφήτη μας τον Μωάμεθ κι από εκεί και πέρα έχει τη δυνατότητα να την κάνει ο κάθε μουσουλμάνος για να τιμήσει τη μνήμη κάποιου δικού του ανθρώπου που δε βρίσκεται πια στη ζωή. Ασφαλώς δε μας είναι καθόλου δύσκολο να καταλάβουμε ποιοι ήταν οι υποκινητές αυτής της πρωτοβουλίας. Αυτοί που αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν τη συγκεκριμένη θρησκευτική γιορτή για εκείνους που έφυγαν από τη ζωή το βράδυ της απόπειρας του τουρκικού πραξικοπήματος είναι χωρίς αμφιβολία οι ίδιοι άνθρωποι που «διορίζουν» ιμάμηδες στα τζαμιά της περιοχής και που φυσικά τους ελέγχουν απόλυτα. Ως Έλληνας μουσουλμάνος δεν το βρίσκω καθόλου κακό να τιμούμε με οποιονδήποτε τρόπο τη μνήμη ανθρώπων που πλέον δε ζουν, όποιοι κι αν είναι αυτοί οι άνθρωποι, σε όποια χώρα και να ζούσαν. Με παραξενεύει όμως το γεγονός πως οι συγκεκριμένοι κύριοι λειτουργούν τόσο επιλεκτικά, ενώ δηλαδή φρόντισαν να τιμήσουν εκείνους που χάθηκαν στην Τουρκία το βράδυ της 15ης Ιουλίου του 2016 δεν έκαναν ποτέ κάτι αντίστοιχο για τους χιλιάδες ανθρώπους που τα τελευταία χρόνια σκοτώθηκαν σε χώρες οι οποίες βρίσκονται σε πόλεμο αλλά ούτε και για τα θύματα των αμέτρητων πλέον τρομοκρατικών χτυπημάτων. Το πιθανότερο βέβαια είναι να πρόκειται για ένα ακόμα πολιτικό τους παιχνίδι ώστε να δείξουν τη φιλία και τη συμπαράσταση τους στη γειτονική Τουρκία και όχι για πραγματική τιμή στη μνήμη των νεκρών της 15ης Ιουλίου. Διαφορετικά θα βλέπαμε στα τζαμιά της Θράκης αντίστοιχες τελετές και για νεκρούς άλλων χωρών αλλά όσο τις είδατε εσείς άλλο τόσο τις είδαμε κι εμείς. Ακόμα κι αυτό όμως θα μπορούσε κανείς να το παραβλέψει και να σταθεί στην ουσία, στο ότι δηλαδή πριν από δυο μέρες τιμήσαμε στα τζαμιά της Θράκης τη μνήμη ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους. Είναι όμως αυτή η ουσία ή κρύβεται κάτι άλλο από πίσω; Γιατί οι εν λόγω κύριοι αποφάσισαν να τιμήσουν αποκλειστικά τους νεκρούς της Τουρκίας όταν δεν έχουν κάτι ποτέ κάτι ανάλογο για τους Έλληνες μουσουλμάνους προγόνους που χάθηκαν πολεμώντας για την πατρίδα τους, την Ελλάδα; Αυτοί δηλαδή δεν ήταν μουσουλμάνοι; Δεν αξίζουν έστω ένα μόνο ΜΕΒΛΙΤ στη μνήμη τους; Με δάκρυα στα μάτια θυμάμαι τον παππού μου να με πιάνει από το χέρι και να πηγαίνουμε στα σημεία όπου έχουν δημιουργηθεί μνημεία για τους μουσουλμάνους που έδωσαν τη ζωή τους για την Ελλάδα μας και να προσπαθεί ανάμεσα στα ονόματα να βρει τους δικούς του προγόνους. Γιατί λοιπόν οι κύριοι αυτοί που με τόση προθυμία αποφάσισαν να τιμήσουν ανθρώπους που σκοτώθηκαν στην Τουρκία δεν έκαναν ποτέ το ίδιο για τους δικούς μας προγόνους που έφυγαν από τούτο τον κόσμο υπερασπιζόμενοι την Ελλάδα; Γιατί χωρίζουν τους νεκρούς σε δυο κατηγορίες, σε εκείνους που αξίζουν να τιμούμε τη μνήμη τους και σε εκείνους που δεν το αξίζουν; Αυτό λέει δηλαδή η θρησκεία μας; Να τιμούμε μόνο εκείνους που θέλουμε; Όχι φυσικά, το Ισλάμ έτσι όπως το διδαχθήκαμε εμείς και όχι έτσι όπως το παρουσιάζουν οι διάφοροι τρομοκράτες μιλάει για αγάπη, τιμή και σεβασμό προς τον συνάνθρωπο. Να λοιπόν γιατί αναφέρθηκα παραπάνω σε πολιτικά παιχνίδια ορισμένων που μας παρουσιάζονται ως οι σωστοί μουσουλμάνοι, μόνο αυτά τους ενδιαφέρουν. Μοναδικός τους σκοπός είναι να γίνονται όλο και περισσότερο αρεστοί στα αφεντικά τους δείχνοντας με κάθε τρόπο το ενδιαφέρον και την αγάπη τους για την Τουρκία. Ευτυχώς όμως οι Έλληνες Πομάκοι της Θράκης αρχίζουν να τους καταλαβαίνουν. Όσο για τους προγόνους μας που έδωσαν τη ζωή τους για την Ελλάδα, αυτούς τους τιμούμε εμείς όχι μια φορά με ένα ΜΕΒΛΙΤ αλλά κάθε μέρα διότι δε φεύγουν ούτε στιγμή μέσα από το μυαλό και την καρδιά μας, Όσο κι αν δεν αρέσει σε ορισμένους, αν χρειαστεί θα κάνουν ακριβώς το ίδιο και σήμερα οι περισσότεροι μουσουλμάνοι που ζουν στη Θράκη, θα δώσουν ακόμα και τη ζωή τους για την Ελλάδα. Ιρφάν Μεχμέτ Αλή Σεμπαϊδήν Καραχότζα
