ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

Ο Δεκέμβριος είναι ο μήνας με τον μεγαλύτερο όγκο αλληλογραφίας για
τον Άη – Βασίλη.
Αμέσως μετά το Δεκέμβριο είναι ο Νοέμβριος.
Ο Άη – Βασίλης αυτούς τους 2 μήνες δεν κοιμάται καθόλου.
Έχει αποταμιευμένο ύπνο απο το καλοκαίρι για το δίμηνο με τις υπερωρίες.
Εφέτος στάθηκα τυχερός.
Με το πρόγραμμα ΄΄ Μια στάση εδώ ΄΄ του Δημήτρη Μητροπάνου προσλήφθηκα
στο ταχυδρομείο του αγαπημένου Άγιου μικρών και μεγάλων.
Έτσι μπορώ να σας πω κάποια απο τα γράμματα που έφτασαν στον Άη –
Βασίλη τι έγραφαν.
Στον Τ. Κ. 67100, αυτόν της ΞΑΝΘΗΣ είμαι υπεύθυνος.
Οδηγοί φορτηγών, λεωφορείων, ζήτησαν κομπολόγια με μεγάλες χάντρες
αριθμητικά ίσες με τους σταθμούς διοδίων απο την ΞΑΝΘΗ ως την ΑΘΗΝΑ.
Μια φορά κι έναν καιρό αυτά τα κομπολόγια είχαν 3 χάντρες.
Τώρα έχουν 13.
Τις χάντρες τις ύμνησε ο Δημήτρης Χόρν.
Τα κομπολόγια η Πόλυ Πάνου.
Κάποια ΄΄ κακκομαθημένα ΄΄ παιδιά ζήτησαν  να επαναλειτουργήσει το κολυμβητήριο.
Είχαν επισυνάψει στα γράμματά τους φωτογραφίες με τις χρυσές σελίδες
του Κολυμβητικού Ομίλου Ξάνθης και τους παππούδες τους όπως ο Μάριος
Κουτσουρίδης κ.α. να σαρώνουν πρωτιές και μετάλλια μπροστά απο 50
χρόνια πανελλαδικά.
Επειδή ο θρύλος και οι παραδόσεις θέλουν αυτόν που θα ξαναζωντανέψει
το κολυμβητήριο της ΞΑΝΘΗΣ να γίνει ξωτικό αργότερα, δεν το αποτολμά
κανένας.
Οι ίδιοι θρύλοι και παραδόσεις θέλουν τον εμπνευστή της κεντρικής μας
πλατείας απο τσαρλατάνο να υποβιβάζεται σε απλό δημότη.
Κατάρα το δίχως άλλο.
Όπως θα λέγαμε ίσως : απο Δήμαρχος κλητήρας.
Ποιητές και συγγραφείς της ΞΑΝΘΗΣ μας έστειλαν διηγήματα και ποιήματα
για την πλατεία.
Και οχι μόνο.
Ξεχώρισα ορισμένα.
΄΄ Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας ΄΄.
΄΄ Είναι γλυκό το πιοτό της Πρυτανείας…΄΄.
΄΄ Η Νεράϊδα και το παλληκάρι ΄΄.
΄΄ Ο μπακλαβατζής και το πιθάρι ΄΄.
΄΄ Ο Γέρο – πλάτανος και το συντριβάνι ΄΄.
΄΄ Η παράδοση μιας πλατείας που δεν έγινε ποτέ ΄΄.
΄΄ Ανεμικές και Αγέρηδες ΄΄.
Όσοι οι κάτοικοι του Δήμου, τόσα και τα γράμματα.
Ο  Άη – Βασίλης πολλές φορές μου είπε : πρόσεχε μη διαρρέεις απο την
αλληλογραφία τίποτα.
Γιατί  Άγιε ; αποκρίθηκα.
Ο κόσμος τάχει τούμπανο, κι εσύ κρυφό καμάρι.

Στέλιος  Αρσενίου