Η ουσία είναι πως η κατάκτηση του κυπέλλου, συνιστά επιτυχία. Άλλωστε είναι το ένα από τα δυο τρόπαια στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το πως θα το αντιμετωπίσει ο εκάστοτε τροπαιούχος όμως αυτό, είναι κάτι το υποκειμενικό.
Κύπελλο Ελλάδος. Αυτή η “μάστιγα”. Μερικοί το βλέπουν “αγγαρεία”, άλλοι σαν ευκαιρία να ξεχωρίσουν κι άλλοι σα “φάρμακο” στις πληγές τους. Φέτος βρισκόμαστε -αισίως- στα προημιτελικά. Οκτώ ομάδες απέμειναν. Ποια θα είναι αυτή που θα χαμογελάει στο τέλος;
Σ’ αυτή τη φάση που είμαστε συναντάμε τριών ειδών διεκδικητές του τροπαίου. Γιατί όποιος έχει φτάσει στα προημιτελικά είναι -εν δυνάμει- διεκδικητής του τροπαίου. Τα δυνατά φαβορί, ήτοι ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός και ΑΕΚ. Τα “σοβαρά αουτσάιντερ” δηλαδή Πανιώνιο και ίσως ΠΑΣ Γιάννινα και τα καθαρά αουτσάιντερ, δηλαδή Ατρόμητο (λόγω κλήρωσης), Λαμία και Λάρισα.
Στο τέλος, δεν είναι σίγουρο ότι θα υπάρχει ένας νικητής. Μπορεί να υπάρχουν και περισσότεροι. Γιατί όπως κάθε χρόνο στην Ελλάδα, το Κύπελλο εξυπηρετεί συγκεκρίμενα συμφέροντα. Άλλοτε, γίνεται “παρηγοριά στον άρρωστο”, άλλοτε μεγάλη επιτυχία, άλλοτε ήταν απλά η υποχρέωση του νικητή να το κατακτήσει. Τα τελευταία χρόνια ο νικητής ανήκει σε μια απ’ αυτές τις κατηγορίες.
