Ανταποκρίθηκε άμεσα ο Αντιδήμαρχος καθαριότητας και πρασίνου κ. Φερντούν στο κάλεσμα των κατοίκων της περιοχής των εργατικών κοντά στην Α. Παπανδρέου όταν εδώ και καιρό, φωνάζουν για λίγα δένδρα, προκειμένου να παίζουν τα παιδιά των επόμενων γενιών.
Αναφέρετε ότι αυτή την στιγμή τα μικρά παιδιά της γειτονιάς, παίζουν σε ιδιωτική παιδική χαρά, σε συγκεκριμένο οικοδομικό συγκρότημα της περιοχής. Τα δένδρα που επιτρέπουν στα μικρά παιδιά να παίζουν κάτω από την σκιά, είναι μεγάλα και κάποια στιγμή πρέπει να αντικατασταθούν. Οι κάτοικοι αποφάσισαν, παρακείμενο οικόπεδο, να το φυτέψουν με δένδρα για να μπορέσουν τα επόμενα μικρά παιδιά να παίζουν σε χώρο που έχει δένδρα γιατί ήδη, τα δένδρα στην ιδιωτική παιδική χαρά είναι μεγάλα και πρέπει κάποια στιγμή να ανανεωθούν σύμφωνα με την εκτίμηση υπάλληλου της Δασικής Υπηρεσίας Ξάνθης, κατοίκου του οικοδομικού συγκροτήματος – Άλλωστε δική του ήταν η ιδέα για να ανανεωθεί ο χώρος φιλοξενίας των μικρών παιδιών – αυτά θα χρειαστούν ένα χρονικό διάστημα τουλάχιστον μιας δεκαετίας για να δώσουν δροσιά το καλοκαίρι στο παιγνίδι των παιδιών.
Μαζεύτηκαν οι κάτοικοι πριν από λίγα χρόνια, απευθύνθηκαν στον δήμο για να έρθει μια μικρή ομάδα του τμήματος πρασίνου να φυτέψει μερικά δένδρα.
Πέρασαν τα χρόνια το τμήμα πρασίνου δεν μπορούσε, δεν ήθελε; άγνωστο δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα της γειτονιάς
Τέλος κάποιος από τους συνομιλητές ανέφερε ότι έχει την δυνατότητα να συνομιλήσει με τον Αντιδήμαρχο Φερντούν, πράγμα που έγινε. Όπως αναφέρει η γειτονιά, την επομένη ο Αντιδήμαρχος ήταν εκεί και άκουσε το πρόβλημα.
Την τρίτη ημέρα τα δένδρα φυτεύτηκαν και διευθετήθηκε ένα θέμα χαμηλού κόστους και μόνο με την παρουσία του Αντιδημάρχου
Τελικό συμπέρασμα. Οι Ξανθιωτες δεν ζητούν από την δημοτική αρχή να τους δώσει μεγάλα και τρομερά πράγματα. Οι Ξανθιώτες ζητούν απλές παρεμβάσεις που καλυτερεύουν την καθημερινότητα τους. Αλήθεια πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν η δημοτική αρχή, όχι μόνο η σημερινή, μπορούσε να προβλέψει ότι σε λίγα χρόνια τα παιδιά δεν θα έχουν παιδικές χαρές και θα αναγκάζονται για το παιγνίδι τους – πηγή ζωής- θα πρέπει να ευχαριστούν ιδιώτες που ανιδιοτελώς προσφέρουν τις παιδικές χαρές για να παίζουν τα παιδιά;
