11χρονος Σύριος στο σχολείο, επιτέθηκε με «λεπίδι» σε Ελληνόπουλο. Γιατί τόσο μίσος;

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΥ

Ειλικρινά δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του ο Έλληνας Πρωθυπουργός και τα τσιράκια του ή ο Υπουργός της α-παιδείας, που λόγω ιδεοληψιών επιτρέπουν στους πρόσφυγες και τα παιδιά τους να μισούν την χώρα που άπλωσε χείρα βοηθείας; Όταν η πολιτική ηγεσία πληροφορείτε  ότι Ελληνόπουλα κινδυνεύουν στα σχολεία από παιδιά μεταναστών τι κάνουν; Πώς το αντιμετωπίζουν, αναλύουν και αναζητούν λύσεις;

Τι νοιώθουν άραγε;

Πώς βλέπουν να εξελίσσετε το μέλλων της χώρας, όταν οι νέοι Έλληνες πολίτες την εγκαταλείπουν για να βρούνε την τύχη τους, μετανάστες οι ίδιοι σε ξένες χώρες, την ώρα που η πατρίδα τους, δέχεται μετανάστες και τους υποθάλπει και αυτοί (οι μετανάστες) μισούν την χώρα που τους στηρίζει;

Μία χώρα η οποία πληρώνει  το κόστος των σπουδών των παιδιών τους, σε βάρος των Ελληνόπουλων που οι γονείς ους αναγκάζονται να μεταναστεύσουν για να τους παράσχουν αυτήν την παιδεία που στερούνται στην Χώρα τους;

Αλήθεια, δεν αγγίζουν αυτά τα γεγονότα τον Πρωθυπουργό και τους αρμόδιους Υπουργούς;

Ειλικρινά δεν ξέρω τι ακριβώς σκέφτεται η ηγεσία της χώρας όταν καταγράφονται τέτοια επεισόδια μίσους.

Ειλικρινά δεν ξέρω, όμως, αυτό που έγινε στην Θεσσαλονίκη, όπου 11χρονα παιδιά των προσφύγων είναι οπλισμένα και λύνουν τις διαφορές τους με «λεπίδια», γεμάτα μίσος για αυτούς που τους δίνουν ένα κομμάτι ψωμί, τότε οι γονείς τους άραγε, πόσο μίσος κουβαλάνε για τους ανθρώπους που τους έσωσαν από τον πόλεμο;

Πόσα και τι όπλα κρύβουν;

Γιατί κρύβουν όπλα;

Μήπως τελικά δεν ήρθαν εδώ ως πρόσφυγες, αλλά για να «σφάξουν» τους άπιστους;

Απλά τα ποτισμένα με μίσος παιδιά τους, βιάζονται λίγο για να τελειώσουν τους “άπιστους” μία ώρα αρχύτερα;

Τελικά τι λέει ο Πρωθυπουργός της Χώρας και το τσίρκο του;